บทกลอนที่เขียนเหมือนเป็นสื่อ วาดออกมาเป็นตัวหนังสือบอกเล่าความอ่อนไหว บางบทกลอนเขียนออกมาเพราะคิดถึงเธอเกินกว่าใคร บางบทกลอนก็น้อยใจเกินทนไหวใจพิงพัง ค่อยๆ วาดลายอักษรซ่อนคำรัก เริ่มต้นใหม่กรอกใบสมัครรักเสมออย่างมีหวัง จะเริ่มต้นใหม่รักเธอข้างเดียวอย่างระวัง และจะไม่ลังเลทุกครั้งที่ทุ่มเทไป จะทำด้วยใจจริงๆ จะเริ่มเขียนกลอนบทใหม่ใหม่ พยายามให้สดใส เหมือนเก็บความรักไว้ให้แอบอิง อยากบอกเธอเหลือเกินที่ทำไปในทุกสิ่ง มันคือความสุขของผู้หญิงคนหนึ่งที่รักเธอ
31 พฤษภาคม 2545 22:18 น. - comment id 53099
อืมครับ ^-^
1 มิถุนายน 2545 00:40 น. - comment id 53135
(o^___^o)
1 มิถุนายน 2545 01:24 น. - comment id 53142
Come to read. ... Just finished the exam.
1 มิถุนายน 2545 09:38 น. - comment id 53162
สดใสจนตาพร่าไปหมดเลยค่ะ : D
1 มิถุนายน 2545 16:05 น. - comment id 53232
ตามมาอ่านจ๊ะ
1 มิถุนายน 2545 16:16 น. - comment id 53239
ขอเกี่ยวเก็บบทกลอนที่อ่อนหวาน ทดแทนกลอนเจ็บช้ำ ที่อ่อนไหว ท่ามกลางคืนวัน แห่งความเสียใจ ฉันจะค่อย ๆ ลบมันไป ด้วยรักที่มีแต่เธอ ********************************************* พยายามเข้านะพี่ปอนด์จัง
1 มิถุนายน 2545 17:18 น. - comment id 53257
บทกลอนของปอนด์มีความหมายเสมอหล่ะจ๊ะ
2 มิถุนายน 2545 02:22 น. - comment id 53328
^-^
2 มิถุนายน 2545 07:47 น. - comment id 53341
เจ๋งๆ ^^
2 มิถุนายน 2545 12:05 น. - comment id 53364
มีความหมายดีจังนะ
2 มิถุนายน 2545 14:14 น. - comment id 53399
พี่ปอนด์เจ๋งเลยขอให้ความรักสดใสนะค่ะ สู้สู้ *[(^0^)]*
2 มิถุนายน 2545 16:45 น. - comment id 53423
เพราะจัง
2 มิถุนายน 2545 16:48 น. - comment id 53424
^_______^
2 มิถุนายน 2545 18:01 น. - comment id 53447
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
3 มิถุนายน 2545 08:13 น. - comment id 53559
จ๋าดื้อ ไม่ยอมกินยา ไม่มีใครสั่งจ๋าได้ นอกจาก.... แต่เค้าก็ไม่สนใจจ๋าแล้ว T_T