เก็บดาวดวงน้อยน้อย
มาเรียงร้อย ณ ราวฟ้า
แต้มแต่งแสงดารา
ด้วยสายธารม่านหมอกขาว
ฟ้าเหนือเมื่อราตรี
จะสาดสีให้พรายพราว
สุกสว่างกลางลมหนาว
ด้วยแสงศิลป์ให้ยินยล
ไอดินส่งกลิ่นกรุ่น
หอมละมุนทั่วแห่งหน
อาบยิ้มอิ่มกมล
ที่ฉาบฉายสายใยรัก
แสงสีที่สาดส่อง
มิหม่นหมองยังแน่นหนัก
เส้นสายมาทายทัก
เป็นเรื่องราวเร้าอารมณ์
โบยบินสู่ถิ่นฝัน
เพียงคืนวันที่ทับถม
เหือดหายกับสายลม
เพียงสังขารกาลเวลา
เสียงศิลป์ยังกึกก้อง
คงร่าร้องละลานตา
ไล้โลกให้โสภา
ที่รุ่มร้อนได้ผ่อนคลาย.