มืดจนไม่เห็นทางจะสร้างสรรค์
เอ๊ะ ! ทำไมไฟฝันของฉันหาย
มืดมิมีหลงเหลือเชื้อประกาย
หรือกำลังคล้ายคล้ายหยุดหายใจ
แม้เปลี่ยนอิริยาบถกำหนดจิต
พลางหาช่องมองทิศคิดแก้ไข
สรรหาทุกวิธีจะมีไฟ
หาทุกทางช่างกระไร...ไฟยังเย็น
มิไหวติงยิ่งคล้าย ไฟตายแล้ว
ยังนอนแซ่วไม่ตื่นแม้ขืนเข็น
แม้ลองบังคับใจให้ไฟเป็น
ยังมิเห็นแสงแปลบสักแวบคืน
คงอีกหลายเฮือก "กระเสือกกระสน"
ตะเกียกตะกายดิ้นรนทนขัดขืน
เพื่อรอลมหายใจไหลยั่งยืน
ตอนที่ฟื้นจากสลบพบ...แสงทอง
"จะเลิกนอนพะงาบอาบความเศร้า
จะเลิกกอดความเหงาเมาความหมอง
จะเลิกคอยน้ำใจใครประคอง
จะเงยหน้าขึ้นมอง...ลองก้าวไป "
จะพยายาม จะพยายาม
จะก้าวข้ามฝันริบหรี่นี้จนได้
แม้มิพบแสงทองผ่องอำไพ
แต่หัวใจอิสระ...ชนะมาร