การแต่งกายทุกหนคนเลือกสรรสวมแพรพรรณที่คิดวินิจฉัย
ว่าสวมแล้วพริ้งเพริศเลิศวิไล
กระจกใดชมคนตนชมเอง
มีความรู้อยู่บ้างเท่าหางอึ่ง
คิดว่าถึงท้นท่วมหัวบวมเป่ง
จึงสรุปโดยไม่ขวยว่าสวยเช้ง
ยืดไม่เกรงกระจกเงาเพราะเรามอง
การแต่งกลอนคล้ายกันคือสรรแล้ว
ว่าแจ่มแจ๋วยอดเยี่ยมและเอี่ยมอ่อง
ใจจึงปลงลงแรงแต่งร้อยกรอง
ในมุมมองของกระจกที่ยกตน
มุมมองตนคนเดียวเหลียวกี่ครั้ง
กลอนก็ยังใสสุกเสียทุกหน
จึงอาจหาญส่งมาอวดตาชน
พอขึ้นบนเวทีริบหรี่นัก
คอที่ยืดค่อยค่อยลดอย่างหดหู่
เมื่อมีคู่อยู่เทียบเปรียบน้ำหนัก
วนฉงนฉงายอยู่หลายพัก
ยืนอึกอักอัดอั้น...นั้นขบคิด
อยากมีใครสักคนช่วยค้นหา
กรุณาบอกด้วยช่วยสะกิด
ในมุมใดมุมหนึ่งซึ่งซุ่มพิศ
ช่วยชี้ถูกชี้ผิดสะกิดติง
มือจึงควรพนมก้มลงกราบ
อย่างซึ้งซาบพระคุณการุณย์ยิ่ง
คนที่มีใจงามบอกความจริง
คือมิตรมิ่งคือครู...ควรบูชา
1847
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
