........................ ตาหลับ แต่ใจตื่น ท่องความเหงาทั่งคืน จนสว่าง โลกสิ้นไร้คำตอบ ใจบอบบาง อยู่กับความอ้างว้าง มาทั้งคืน… เป็นอะไรไม่รู้ เรา ทั้งทั้งรู้ว่าเศร้า แต่ไม่อาจฝืน ยังคอยคิดคอยย้ำ คอยกล้ำกลืน จ่มอยู่บนจุดยืน อันเดียวดาย.. รู้ว่าทุกข์ เพราะความคิด การค้นหาสารทิศ หลากความหมาย กว่าสิ้นการไหววูบ ของรูปกาย คงทุรนทุราย อีกยาวนาน… ตาหลับ แต่ใจตื่น เปลี่ยวความเหงาค่ำคืน เคยฝันหวาน ทุกคืนค่ำกลับกลาย ทรมาน เฝ้ารอความสงสาร หลับไม่ลง… ………………..โดยคำ…