ถนนสายดอกไม้

เสี้ยว

ฉันตั้งเป้าหมายในชีวิตไว้ตรงนั้น 
คุณอาจมองไม่เห็น 
......................... 
แต่ฉันมองเห็นมัน 
 
เส้นทางจากจุดนี้ไปถึงจุดนั้น 
มันมีหลายแยก หลายสายเหลือเกิน 
จนฉันไม่ค่อยแน่ใจว่า  
เส้นไหนกันแน่ ที่จะพาฉันไปถึงเป้าหมายจริงๆ 
และอ้อมน้อยที่สุด 
ทุกครั้งที่เจอทางแยก  
ฉันเกือบจะเลือกทางที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ 
แต่ 
ฉันไม่เคยเลือก 
 
อาจจะเป็นเพราะฉันกลัว......... 
ว่าเมื่อฉันเหยียบย่ำไปบนดอกไม้เหล่านั้นแล้ว 
มันจะเหี่ยวเฉาหมดน่ะสิ 
ดีไม่ดี หนามแหลมคมที่มันซ่อนไว้ 
อาจทิ่มตำฉันให้เจ็บปวด 
ฉันเลือกเส้นทางที่โรยด้วยก้อนกรวดเสมอ  
อย่างน้อย 
ฉันก็ไม่ต้องกลัวว่าถนนเส้นนี้จะพัง 
ก่อนที่ฉันจะถึงจุดหมายปลายทาง  
****************************** 
ทางที่โรยกลีบดอกไม้ 
บางทีไม่สบายอย่างใครคิดฝัน 
ดอกไม้แม้สวยสดก็ยังมีวัน 
ที่จะโรยรากลีบแห่งฝันร่วงลับไป 
ดอกไม้อาจสวยในตอนแรก 
แต่มันคงแบกน้ำหนักฝันไม่ไหว 
สักวันถนนดอกไม้คงพังไป 
และจะเหลือไว้เพียงซากเน่าดำ 
อย่ากลัวถ้าต้องเดินบนกรวด 
อย่ากังวลกับความเจ็บปวดที่ตอกย้ำ 
อย่างน้อยๆเส้นทางกรวดก็มีข้อจดจำ 
ว่าจะไม่มีวันเน่าช้ำหรือพังทลาย