ปรารถนาครองรักกันนิรันดร

อนงค์นาง

เมื่อถึงวัยชราอ่อนล้าบ้าง
ต้องปล่อยวางเข้าใจให้สุขสันต์
ทำงานเหนื่อยเมื่อยล้ามาทุกวัน
เข้าบ้านพลันสุขกายสบายใจ
เอาใจเขาใจเราอย่าทิฐิ
ไม่ควรติเตียนเขาเราผลักไส
สามีลูกรักดีไม่มีภัย
อย่าบ่นไปให้มากหากเมตตา
คิดถึงวันแรกรักมักหวานชื่น
ยามหลับตื่นใกล้ชิดจิตเสน่หา
ลูกโตยังรักอยู่คู่ชีวา
ปรารถนาครองรักกันนิรันดร
จากวันนั้นวันนี้กี่ปีแล้ว
ไม่คลาดแคล้วด้วยใจไม่ถ่ายถอน
สร้างกุศลต่อไปให้อาทร
รักแม้ตอนเจ็บป่วยช่วยดูแล
จูงมือกันก้าวไปในโลกกว้าง
ต่างร่วมสร้างหัวใจให้ดวงแข
แก่ชราผ่านไปไม่เชือนแช
มอบรักแท้ต่อกันในบั้นปลาย
ชีวิตคู่ที่จะอยู่ด้วยกันได้นาน ต้องหมั่นเติมความหวานอย่าให้ขาด ทำให้เหมือนเมื่อตอนรักกันใหม่ๆ ช่างสดใสงดงาม ปัญหาอาจเกิดได้ทุกเวลา อย่าใจร้อนวู่วาม ถ้าต่างฝ่ายต่างหันหน้าเข้าหากัน ไม่หันหลังให้กันก็อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขค่ะ 
หญิงชายเกิดมาคู่กัน ต้องรักและช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ดีกว่าทำร้ายกันด้วยวาจาให้เจ็บช้ำน้ำใจ เมตตากรุณานั้นไม่มีใครบังคับได้ค่ะ
หน้าบ้านเกิดสามีที่ร้อยเอ็ด อุ้มลูกคนเล็กของเรา

ริมฝั่งแม่น้ำโขง นครพนม  

 น้ำตกไนแองการา แคนาดา

ปิคนิคริมทะเล

พาลูกๆไปทำบุญที่วัด

แก้วตาดวงใจของพ่อแม่ งานเลี้ยงของบริษัทที่สามีทำงานอยู่ค่ะ

วันที่ลูกรับปริญญาตรี Biological Sciences 

ลูกทั้งสองกับคุณยายที่ร้อยเอ็ดค่ะ