หน้าส่วนตัว
โรมรัน พันตู อยู่บนโลก
สุข,โศก ทั้งมวล ล้วนภาพหลอน
อนรรฆ ศักดา ฐานันดร
อาวรณ์ ร้อนเร่า ก็เท่านั้น
เกิดมา เรือนร่าง ต่างเปลือยเปล่า
มือเท้า ครบถ้วน ควรสุขสันต์
ที่ทุกข์ เพราะความ อยากครามครัน
โมหันธ์ ฉันทา ทำตามัว
ลดความ หงุดหงิด คิดน้อยหน่อย
จากคอย เคร่งครัด หัดยิ้มหัว
โทโส โลกีย์ ที่มืดมัว
เกลือกกลั้ว มากนัก จักทุกข์ใจ
อย่าให้ ตัณหา มาปลุกเร้า
ปัดเป่า กลิ่นกาม ความหลงใหล
กินอิ่ม สักมื้อ คือกำไร
ปลงได้ วางได้ ใจสุขพลัน
ความตาย เร็ว,ช้า ย่อมมาถึง
ชาติหนึ่ง ชั่วแล่น มันแสนสั้น
หลับตา เป็นศพ ก็จบกัน
ยึดมั่น ถือมั่น เพื่ออันใด
พอกิน พอใช้ ไม่โอ่อ่า
ดีกว่า วิตก จนหมกไหม้
นรก สวรรค์ มีบันได
ทางไป อยู่ใน ใจเราเอง
สุนทรวิทย์ 9 ธ.ค. 2554 11:05 น. - ID 142879 
1791
0
0
9 ธันวาคม 2554 13:54 น. - comment id 1217560
นรกสวรรค์อยู่กับเราทุกวินาที..แล้ววันนี้จะไปนรกหรือสวรรค์ดีนะขอเวลาคิดหน่อยนะคะ
9 ธันวาคม 2554 14:31 น. - comment id 1217566
นรกกับสวรรค์ยังต้องเลือกเหรอครับ
9 ธันวาคม 2554 15:02 น. - comment id 1217570
ไม่อยากเลือกนรกแต่วันนี้คงต้องได้ลงนรกสงสัยล้างมือไม่สะอาดอยู่ดีๆก็..จู๊ด ๆ ไปก่อนนะ
9 ธันวาคม 2554 15:12 น. - comment id 1217571
แวะมาอ่านกลอนดีๆค่ะ
9 ธันวาคม 2554 16:27 น. - comment id 1217576
ขอบคุณครับ
10 ธันวาคม 2554 10:46 น. - comment id 1217608
ปุถุชน คนกิเลส แม้รู้เหตุ และรู้ผล ยังตะกาย และว่ายวน ยากหลุดพ้น บนโลกีย์ เรียนมาก รู้ก็มาก แต่ก็ยาก ในวิถี ต้อยต่ำธรรมวิธี เหมือนบุญมี ..แต่กรรมบัง ! ตถตา..
10 ธันวาคม 2554 13:37 น. - comment id 1217627
สาธุ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
