ตาชะแล แก่ชรา อายุเยอะ เดินงกเงอะ บางครั้ง ยังมิไหว สังขารแย่ แพ้พิษ ผิดกับใจ ที่สดใส แสนดี มีคารม ด้วยโรคภัย ไข้เจ็บ มาเหน็บแหนบ เหมือนปวดแสบ ทนทุกข์ มิสุขสม อีกทั้งข้อ แขนขา ซาระบม จะลุกก้ม ลมตี มีอาการ จึงห่างหาย ลายสือ เคยสื่อถ้อย อยากเรียงร้อย แต่แย่ แพ้สังขาร เมื่อหวนคิด ผิดกัน กับวันวาน เคยสืบสาน ขีดลาก ปลายปากกา ด้วยวิญญาณ การกลอน เหมือนหลอนหลอก กระซิบบอก ตอกย้ำ คำครหา ฤๅแสงไฟ ไม่กรุ่น แล้วคุณตา ทิ้งภาษา สู่ดิน ดั่งสิ้นมนต์ เขาเยียวยา มาก็ พอเบาบ้าง เมื่อไข้สร่าง ทรงกาย ก็ได้ผล ดินสอดำ กำใส่ ในมือตน ขีดเขียนบน กระดาษ วาดวจี อย่างเขาว่า ลาห่าง ทางอักษร คารมกลอน กร่อนหาย มันหน่ายหนี สมองทึบ อึบอับ ขับวลี หากมิดี ตาก็ขออภัย ขรัวตา กลุ่มวรรณกวีศรีอยุธยา
คนกรุงศรี 7 ต.ค. 2554 22:36 น. - ID 142089 
1581
0
0
7 ตุลาคม 2554 23:30 น. - comment id 1210721
มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ.. อย่านอนดึกมากนะค่ะ.. รักษาสุขภาพด้วย... เป็นห่วงค่ะ....
8 ตุลาคม 2554 06:08 น. - comment id 1210728
นึกว่าเราแก่คนเดียว คนกรุงศรีแก่กว่าเราซะอีก5555555
8 ตุลาคม 2554 08:20 น. - comment id 1210739
มาทักทายยามเช้า...สวัสดีครับ
8 ตุลาคม 2554 08:25 น. - comment id 1210745
ทุกอย่างจะค่อยๆฟื้นฟู เหมือนร่างกาย
8 ตุลาคม 2554 13:43 น. - comment id 1210779
ขอบคุณทุกท่านครับ ขรัวตา น่ะ ไม่ใช่คนกรุงศรีฯ (เราตั้งเป็นกลุ่ม เรียกวรรณกวีศรีอยุธยา มีสมาชิกอยู่ไม่กี่คน )
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
