** สุดขอบฟ้า แสนไกล เฝ้าใฝ่ถึง ยังคำนึง ไห้หวน จักครวญหา ฝากสายลม โอบกอด ยอดชีวา คำสัญญา เราสอง คู่ครองกัน ** อุ่นไอรัก จากอก ยังปกป้อง อุ่นไอน้อง ดวงจิต ลิขิตฝัน อุ่นไอพี่ เคียงครอง ปองสัมพันธ์ อุ่นไอจันทร์ ส่องสว่าง ณ.กลางใจ ** ฝากไอรัก พักพิง เฝ้าอิงแอบ ประคองแนบ น้องนั้น ต้องหวั่นไหว ด้วยรักหวาน ละมุน อวลอุ่นไอ สองหทัย เคียงข้าง มิห่างกาย ** มอบคนดี ไออุ่น คราหนุนตัก อุ่นไอรัก จากนาง มิห่างหาย หอมกลิ่นกรุ่น เนื้อเย็น มิเว้นวาย รักมิคลาย เธออยู่ เพียงผู้เดียว.....ฯ
6 กันยายน 2554 15:23 น. - comment id 1207311
อุ่นไอน้องนวลนางกลางลมหนาว ผ้าห่มสาวเคล้ากรุ่นละมุลสนอง ใยฝนเอ๋ยกลับสลายคล้ายหมายปอง จากนวลน้องปองไว้ในนิทรา. คิดถึงแฝดเพื่อนเสมอๆจ้า ล้อเล่น หน่อยนะครับ แก้วประเสริฐ.
6 กันยายน 2554 19:53 น. - comment id 1207328
ไอรัก..คงอบอุ่นเสมอนะครับ มาทักทายครับคุณราชิกา
6 กันยายน 2554 20:31 น. - comment id 1207334
มอบไออุ่นให้เธอเพ้อถึงรัก ยามหนุนตักทำให้ใจเฉลียว ยังคิดถึงจังเลยเคยกลมเกลียว ใจยังเกี่ยวใยรักจึงทักมา
7 กันยายน 2554 08:21 น. - comment id 1207378
หลายขวบปีพ้นผ่านรักหวานซึ้ง ติดตราตรึงดุจสลักบนแผ่นหิน ยิ่งกว่ารักของสุชาดากับองค์อินทร์ มิสุดสิ้นดังสมุทรสุดธารา เคยออดอ้อนวอนเว้ายั่วเย้าหยอก กระซิบบอกความนัยใจห่วงหา ด้วยดวงตาห่วงใยยามไกลตา รักมั่นคงนานมากลับเปลี่ยนแปลง เหมือนเถาวัลย์พันเกี่ยวกับต้นไม้ ได้เต้าไต่ค่อยเลี่ยงสำเนียงแข็ง ยินคำเรียกเพรียกพร่ำผิดสำแดง ใช่ระแวงดวงจิดสะกิดเตือน คนเคยรักพักใจต้องไหวหวาม สรรพนามเรียกเล่นเป็นแค่เพื่อน รักเฉลยเคยปลื้มกลับลืมเลือน อกประหวั่นฟั่นเฟือนจนงงงัน เหตุอันใดพาใจให้หมองหมาง หลุดลอยแล้วเจ้านางกลางใจฉัน คงจะเป็นเวรกรรมไล่ตามทัน จึงถูกหั่นรักเล่นเช่นผักปลา ไม่เคยมีสิ่งใดในกอไผ่ นอกเสียจากหน่อไม้และใบหญ้า เคยมีความห่วงใยในดวงตา กลับว่างเปล่าโรยรามิเหลือรอย.
7 กันยายน 2554 14:25 น. - comment id 1207449
7 กันยายน 2554 18:19 น. - comment id 1207515
** คุณแก้วประเสริฐ........ ** เพียงไออุ่นกรุ่นใจให้สะกิด อยากใกล้ชิดนวลนางมิห่างหาย วานพิรุณหนุนมาอย่าให้คลาย ฝากพระพายห่วงหาเอื้ออาทร.....ฯ ดูแลสุขภาพนะคะ..ด้วยความระลึกถึงค่ะ
7 กันยายน 2554 18:22 น. - comment id 1207517
** คุณกิ่งโศก.... มอบความรู้สึกที่ดีนี้ไว้..ให้แก่เพื่อนนักกลอนนะคะ...ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ
7 กันยายน 2554 18:32 น. - comment id 1207518
** คุณก่องกิก.... ** หายไปนานวานลมให้ชมชื่น ฝนดาษดื่นหล่นมาพาใจหาย น้ำท่วมท้นหนทางแทบวางวาย สุขสบายหรือช้ำชอกช่วยบอกที....ฯ ได้ทราบข่าวว่า..ทางพิจิตร..น้ำท่วมมาก..เป็นห่วงทุกคนที่ประสบอุทกภัยค่ะ...ในช่วงนี้ต้องระวังสุขภาพด้วย..โรคติดเชื้อที่มากับน้ำมีเยอะมาก..ขอให้คุณก่องกิก..และครอบครัวปลอดภัยนะคะ
7 กันยายน 2554 18:45 น. - comment id 1207519
** คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์.... ** ด้วยดวงตาที่ห่วงใยในวันก่อน หากจะย้อนอดีตกาลที่ผ่านผัน ความรุ้สึกที่ดีมีต่อกัน พร้อมแบ่งปันความเป็นมิตรด้วยจิตใจ** ... ** มิตรภาพแห่งเพื่อนไม่เลือนลบ มิรู้จบอย่าพรั่นหรือหวั่นไหว ความรู้สึกที่ดีมีต่อไป อวยพรชัยให้คลายทุกข์สุขสมปอง...ฯ คุณฤกษ์..เป็นเพื่อนนักกลอนที่ดีคนหนึ่ง..เท่าที่ได้ติดตามผลงานกันมา.. ขอขอบคุณ..ในความรู้สึกของเพื่อนที่ดี..ที่มีต่อกันมาโดยตลอดค่ะ......ขอให้มีความสุขในชีวิตการทำงานและชีวิตครอบครัวนะคะ...
7 กันยายน 2554 18:47 น. - comment id 1207520
** คุณกทก..... ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ..
8 กันยายน 2554 11:14 น. - comment id 1207581
........... เก็บไอรักพักพิงมาอิงแอบ ไออุ่นแนบดวงกมลจนไหวหวาม เก็บซาบซึ้งตรึงใจในทุกยาม ใต้ฟ้าคราม...ครวญคะนึง...คิดถึงเธอ .................
8 กันยายน 2554 19:58 น. - comment id 1207647
๐ อุ่นอวลไออิงแอบ แนบไออุ่น หนาวนอนหนุนเนื้อนวล นับป่วนหนาว ราวแรมรอนราร้าง หม่นหมางราว ครวญคร่ำคราวคราดครอง ยิ่งหมองครวญ ๐ สารซึ่งซึมซับทราบ ตราบตรึกสาร หวนหวังหวานโหยหา พาใจหวน ชวนชิดชอบชื่นเชย ดั่งเคยชวน ใดได้ด่วนเดียวดาย ด้วยหมายใด ๐ เฝ้าฝืนฟังความฝาก จากผู้เฝ้า ใสซ่อนเศร้าโศกซม ข่มหน้าใส ใจจำจรจากจึง ตรมซึ้งใจ ชมชวนชัยเชยชื่น ตื่นตาชม ๐ ฟ้าฟ่อนฟากเฟื้องฟุ้ง ทั่วคุ้งฟ้า ถมทุกท่าทั่วเถื่อน เหมือนทับถม พรมพริ้วพรายพรากพร่าง น้ำค้างพรม ตรองตรอมตรมตราตรึง คนึงตรอง มาตอบอุ่นไอรัก ด้วยกลอนกลบทรุ้งพาดนภา นะครับ คุณตุ้ม ดูแลสุขภาพมากๆนะครับ เป็นห่วง ครับ แสนคำนึง
9 กันยายน 2554 20:09 น. - comment id 1207724
อ่านแล้วยังรู้สึกอบอุ่นเลยครับ ไพเราะเหลือหลายครับ
21 กันยายน 2554 15:47 น. - comment id 1208679