ศาสนา เตือนสติ มิให้หลง เพื่อธำรง ความดีงาม ตามแก่นสาร นำมาซึ่ง บุญญา-กฤดาการ ปูพื้นฐาน ชีวิต วิศิษฏ์ชน ศาสนา ของใคร ใครย่อมรัก ถือเป็นหลัก บรรลุ มรรคกุศล ควรให้เกียรติ กันและกัน ฉันสากล เพราะเหตุผล จุดหมาย ล้วนคล้ายคลึง ไม่แบ่งเขา แบ่งเรา คงเข้าท่า หลอมศรัทธา น้ำใจ ไว้เป็นหนึ่ง ใครสูง,ต่ำ ขาว,ดำ เลิกคำนึง สิ่งอันพึง ยึดถือ คือกรรมดี เกิดเป็นไทย เหนือ,ใต้ ไม่กระทบ อยู่ร่วมภพ พึงปรองดอง ฉันน้อง,พี่ ชีวิตคน สั้น,ยาว ราวกี่ปี มัวราวี ห้ำหั่น กันทำไม แม้มีใจ รักชาติ ศาสน์,กษัตริย์ จงขจัด อคติ มิเหลวไหล จะต่างเชื้อ ต่างชาติ ศาสนาใด อยู่เมืองไทย ก็ควรจัก สามัคคี
6 กันยายน 2554 01:50 น. - comment id 1205730
ขอคารวะครับ
5 กันยายน 2554 20:13 น. - comment id 1205777
รักหัวปักหัวปำคะมำรัก อกหักนอนชักโดนหักอก. งงงันหนาวเหน็บเจ็บงันงก สะทกวิตกยกไม่ลง (ไม่รู้เป็นกลอนหรือเปล่านะครับ)
4 กันยายน 2554 11:23 น. - comment id 1207169
ในความรู้สึกของผม..ปากกัด เอ้ย ปากจัด คือ จัดเจน มีความสามารถ.. ชอบคำสวยงามที่ท่านนำมาใช้..
4 กันยายน 2554 11:30 น. - comment id 1207170
เฮ้อ..ค่อยยังชั่ว
5 กันยายน 2554 02:12 น. - comment id 1207190
อยากอ่านกลอนเล่นสัมผัสโหด ๆ บ้างครับ คุณสุนทรวิทย์ ประมาณว่า(ของเก่า) "กอบัวอยู่ที่นี่เพิ่งมีฝัก จงไปหักมาแต่ตัวฝักบัวดิบ โน่นอีกกออยู่ถัดไปไกลลิบลิบ ให้ข้างในเข้าไปหยิบมาเถิดเอย" ผมว่ามือระดับคุณสุนทรวิทย์ แต่งได้แน่ อยากอ่านครับ
5 กันยายน 2554 10:49 น. - comment id 1207217
ขอเวลาคิดหน่อย แต่ไม่รับประกันความไพเราะ