ณ.วันนี้ ยังอยู่ ครูยังสอน คืนนี้นอน แม้หลับ กลับผวา พรุ่งนี้ตื่น ฝืนอยู่ สู้ชะตา มิรู้ว่า จะเป็น ไปเช่นไร ก็คนแล้ว คนเล่า เขาดับดิ้น รอจนสิ้น เผ่าพันธุ์ นั้นดีไหม บ้านของเรา แต่ว่า หาปลอดภัย จะพึ่งใคร ไหนเล่า เขาคุ้มครอง ทำพวงหรีด เอาไว้ ให้เยอะเยอะ เตรียมกันเถอะ จะได้ ใช้คล่องคล่อง คงจะมี คนตาย อีกก่ายกอง หรือจะต้อง แบ่งถิ่น ดินแดนเรา สมานฉันท์ วันนี้ ไม่มีค่า ประณามว่า ด่าทอ ก็ดูเขลา มันพวกโจร ใจชั่ว คนมัวเมา พรพระเจ้า เมื่อไร จะได้มา จะรุนแรง หรือเบา เอาสักอย่าง เราเคว้งคว้าง เดียวดาย เหมือนไร้ค่า พ่อแม่พิมพ์ ของชาติ ขาดราคา จะนำพา ชาติไทย ทางไหนดี ทั้งอำนาจ หน้าที่ มีกันทั่ว จะเกรงกลัว ใครเขา เล่าคุณพี่ เห็นชาวบ้าน ล้มตาย วายชีวี อย่าแค่มี วาจา ว่าเสียใจ
ผ.อ.สมพิศ 25 ก.ค. 2554 21:48 น. - ID 141171 
1417
0
0
26 กรกฎาคม 2554 09:02 น. - comment id 1204066
กำลังพลอาวุธยุทธภันท์ มากองก่ายรวมกันป้องอำนาจ เพื่อปกป้องพวกพ้องให้เด็ดขาด มิให้พลาดสายตาหาศัตรู ทางภาคใต้ให้ชาวบ้านขันอาสา ทหารพรานจ้างมาเข้าต่อสู้ ทั้งชาวบ้านทั้งพระคละด้วยครู ตายเป็นหมู่ช่างปะไรไกลนายเรา ไม่เอาจริงทิ้งภาระประชาชน ต้องทุกข์ทนเสี่ยงภัยอยู่ใกล้เขา พากันย้ายถิ่นฐานจากบ้านเก่า สุดบรรเทาปัญหาค้างคานาน ตั้งทำไมกรมทหารอิสานเหนือ ปล่อยภาคใต้เป็นเหยื่อทุ่งสังหาร แทนจะเอากำลังพลงบประมาณ เป็นประชาภิบาลด้ามขวานไทย เช็ดน้ำตาแห้งเหือดแม้เลือดริน กำลังใจทั้งสิ้นมอบครูใต้ แม้ชีวิตเกลือกดินโปรดดิ้นไป ตายจนหมดเมื่อไรค่อยว่ากัน ถ้าเรียนมาทางครูก็จะสมัครไปสอนภาคใต้บ้าง แต่ถึงยังไงก็ไม่ลืมครูใต้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
