๐ มีคนกล่าวเล่าขานตำนานเขา เป็นเรื่องเก่าเก็บไว้มิได้เขียน ภาพประทับกลับฝังจึงยังเวียน คือบทเรียนร้อยร่ำจะจำนรรจ์ ๐ เห็นเฝ้าอยู่ดูแลฉันแม่ลูก มักจะถูกไถ่ถามถ้อยหยามหยัน แต่ทุกคราวชาวบ้านมีงานกัน พวกเขานั้นหนุนช่วยบุญด้วยแรง ๐ ร่างดำแกร็นแขนขาดูกล้ากร้าน ช่วยทุกงานท่านใช้ไม่หน่ายแหนง แม่เก็บงำทำครัวยกคั่วแกง ลูกจัดแจงจังก้าคอยผ่าฟืน ๐ ในหมู่บ้านย่านไหนดูไร้ค่า หากอยู่ป่าเป็นใหญ่หาใครฝีน ทัพกระท่อมกลางไพรไม้ใหญ่ยืน แรมวันคืนเขารู้เพียงผู้เดียว ๐ กับฝูงควายหลายร้อยต้องคอยเลี้ยง ปลดปล่อยเคียงคงป่าพนาเขียว แลกเงินตราค่าจ้างหว่างทางเทียว ผืนใหญ่เปลี่ยวเพิงผา-พม่า-ไทย ๐ หลายหมื่นไร่ใจหวาดไม่อาจนึก เพราะตรองตรึกตามติดที่คิดใฝ่ ในเนื้อความนิยามเราไม่เข้าใจ เพียง”จ้าวไพร”คนนั้นคล้ายมั่นคง ๐ มีเพื่อนเขาเล่าเรืองในเมืองหลวง ท่ามแสงลวงเลิศวามชวนหวามหลง แต่กับผู้อยู่ไหนจับใจดง หมายเจาะจงตรงต้าวแดนดาวเรียง ๐ ลองลงไปได้งานหลายร้านถิ่น น้ำตารินร่ำตรมหากข่มเสียง สะอื้นไห้ได้ย้ำส่งสำเนียง หมายคืนเพียงฟากฝันพร่างพรรณราย ๐ กลับมาสู่อู่ไอแห่งไพรพฤกษ์ กับรู้สึกลึกล้ำเกินย้ำหมาย มั่นแว้นแคว้นแดนฝันจนวันวาย ใจมิคลายครวญหาฟ้าอาบจันทร์ ๐ วันนั้นฝนหล่นมาเหมือนฟ้ารั่ว เมฆมืดมัวหม่นดำราวคำหยัน แต่ย่านพงดงเถื่อนมิเหมือนกัน เพราะคือวันหวังรับคอยกลับคืน ๐ กลับมาสู่สถานพิมานทิพย์ ดาวระยิบยิ้มร่าใต้ฟ้าผืน กลางกระท่อมหอมกลิ่นไอดินกลืน ปะทุฟืนฟ่อนเก่ายังเฝ้ารอ ๐ ปานแม่ทัพกลับฐานในม่านฝน พลางกล่อมมนต์ดลให้อย่าได้ท้อ ฟังหริ่งหรีดกรีดเร้าเฝ้าพนอ มาเคลียคลอเคียงเคล้ากล่อม"จ้าวไพร"๚ะ๛ ............คน กุลา ๒๑ กรกฎ ๕๔
23 กรกฎาคม 2554 16:13 น. - comment id 1203322
กลั่นแก้ว """"""""""""""""""" ขอบคุณ ที่มาเยี่ยมเยียนกันนะครับ
23 กรกฎาคม 2554 00:46 น. - comment id 1203416
** กลับมาสู่สถานพิมานเมฆ ใต้ร่มเฉกกิ่งไกวแห่งไพรสณฑ์ ดาวระยิบประเทืองณ.เบื้องบน ปลอบกมลกลับถิ่นไอดินเดิม....ฯ งานงาม..ด้วยธรรมชาติแห่งชีวิตค่ะ แวะมาแจมกลอนค่ะ..สบายดีมั้ยคะ.. .
23 กรกฎาคม 2554 06:13 น. - comment id 1203425
กราบสวัสดีครับ เห็นภาพและประทับใจ ทั้งเรื่องประสบการณ์ใช้ชีวิต วิถีชีวิต และความโรแมนติก ครับ ...พวกเขานั้นหนุนช่วยบุญด้วยแรง... ...แรมวันคืนเขารู้เพียงผู้เดียว...(อันนี้แสดงว่าสมัยก่อนดูข้างขึ้นข้างแรมได้โดยไม่ต้องอาศัยปฎิทิน หรือเปล่าครับ) ...หมายเจาะจงตรงแดนดาวเรียง...( ประทับใจตรงที่เปรีบบเปรย แทนคำว่าสวรรค์) ...ปะทุฟืนฟ่อนเก่ายังเฝ้ารอ.... (เรื่องฟืน ยิ่งประทับใจตรงที่เกริ่นทิ้งไว้ในบทแรกๆ มีอารมณ์เศร้าๆเจืออยู่) กราบขอบพระคุณอีกครั้ง ประทับใจมากครับ
23 กรกฎาคม 2554 10:46 น. - comment id 1203459
** กลับมาสู่สถานพิมานเมฆ ใต้ร่มเฉกกิ่งไกวแห่งไพรสณฑ์ ดาวระยิบประเทืองณ.เบื้องบน ปลอบกมลกลับถิ่นไอดินเดิม....ฯ งานงาม..ด้วยธรรมชาติแห่งชีวิตค่ะ แวะมาแจมกลอนค่ะ..สบายดีมั้ยคะ.. . ราชิกา """""""""""""""""" ๐ คือความจริงยิ่งใหญ่แห่งไพรกว้าง แม้นอ้างว้างเหว่ว้าหากป่าเสริม ปลุกชีวาคราเยาว์วันเก่าเติม สู่คืนเริ่มแรกฝันในวันคืนฯ ขอบคุณ คุณตุ้มที่มาเยี่ยม ครับ สบายดีนะครับ คิดถึงเสมอยามไม่เจอกัน รักษาสุขภาพนะครับ แสนคำนึง
23 กรกฎาคม 2554 10:52 น. - comment id 1203463
กราบสวัสดีครับ เห็นภาพและประทับใจ ทั้งเรื่องประสบการณ์ใช้ชีวิต วิถีชีวิต และความโรแมนติก ครับ ...พวกเขานั้นหนุนช่วยบุญด้วยแรง... ...แรมวันคืนเขารู้เพียงผู้เดียว...(อันนี้แสดงว่าสมัยก่อนดูข้างขึ้นข้างแรมได้โดยไม่ต้องอาศัยปฎิทิน หรือเปล่าครับ) ...หมายเจาะจงตรงแดนดาวเรียง...( ประทับใจตรงที่เปรีบบเปรย แทนคำว่าสวรรค์) ...ปะทุฟืนฟ่อนเก่ายังเฝ้ารอ.... (เรื่องฟืน ยิ่งประทับใจตรงที่เกริ่นทิ้งไว้ในบทแรกๆ มีอารมณ์เศร้าๆเจืออยู่) กราบขอบพระคุณอีกครั้ง ประทับใจมากครับ สุญญะกาศ .......................... ขอบคุณมากๆเลยครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน ถือเป็นการอ่านและติชมงาน ที่มีคุณค่ามาก ครับ ผมเขียนเรื่องนี้จากชีวิตของชาวปกาเกอะญอ หรือ กะเหรี่ยงคนหนึ่ง ที่ผมเห็นว่ามีแง่มุมการใช้ชีวิตที่น่าสนใจ ส่วนคำกลอนก็พยายามถ่ายทอด ออกมาตามกำลังความคิดและสติปัญญาที่มี ยินดีอย่างมากครับ ที่ชอบ และประทับใจ ครับ
23 กรกฎาคม 2554 10:59 น. - comment id 1203465
..แรมวันคืนเขารู้เพียงผู้เดียว...(อันนี้แสดงว่าสมัยก่อนดูข้างขึ้นข้างแรมได้โดยไม่ต้องอาศัยปฎิทิน หรือเปล่าครับ) สุญญะกาศ ............................. ใช่ครับ คนสมัยก่อนและสมัยนี้ที่ สัมผัสกับ ธรรมชาติโดยตรง จะดู วัน คืน จากพระ จันทร์ โดยไม่ต้องดูปฏิทินจริงๆแหละครับ วรรคนี้ต้องการสื่อว่า ในการอยู่กับธรรมล้วนๆ แบบนั้น เขายิ่งใหญ่จริงๆ ที่เราและคนอื่นๆในชุมชนเทียบไม่ได้ และมีสามารถมีชีวิตอยู่ได้ แบบนั้นเลย ครับ
23 กรกฎาคม 2554 11:18 น. - comment id 1203473
เหนือคำบรรยายค่ะ ถ้อยคำภาษาสละสลวยและงดงามในความคิด บรรยายได้เห็นภาพและเข้าซึ้งถึงอารมณ์เลยนะคะ
23 กรกฎาคม 2554 12:59 น. - comment id 1203493
เหนือคำบรรยายค่ะ ถ้อยคำภาษาสละสลวยและงดงามในความคิด บรรยายได้เห็นภาพและเข้าซึ้งถึงอารมณ์เลยนะคะ การัณยภาส ................................. เป็นเรื่องของชายชาวปกาเกอะญอ ที่ผมไปพบที่ แถบ จ.แม่ฮ่องสอน หลายปีมาแล้ว มีคนเล่าเรื่องของเขาให้ฟัง ผมประทับใจมาก และเก็บเรื่องนี้ไว้นานมาก จนเพิ่งได้มีโอกาสเขียนเล่าสู่กันฟังนะครับ ดีใจครับ ที่ชอบ และขอบคุณสำหรับคำติชม ครับ
23 กรกฎาคม 2554 14:39 น. - comment id 1203497