ปลาตะเพียนใบลาน...

ทิพย์โนราห์ พันดาว

ฉันคือปลาตะเพียนตัวหนึ่ง....
ที่เจ้าของติดตรึงซิ้อฉันมาเก็บไว้
แขวนฉันใต้ขื่อเพดาน..
ยามลมพัดผ่าน..ฉันปลิวหมุนไขว่..
เด็กน้อยชี้มือร้องบอก...
ไม่ต้องกลัวหรอก....แม่ปลอบ..
นั่นปลาตะเพียนตัวใหญ่
เด็กน้อยตบมือยิ้มร่า..
ปลาตะเพียนจ๋า..ลงมาหาหน่อยได้ไหม...
คุณคูรบอกไม่ได้หรอกลูก
ปลาตะเพียนเขาผูกไว้ให้เด็กคว้าไขว่..
หากฝันเอื้อมให้ถึงปลาตะเพียน..
หนูจงพากเพียร อ่านไว เขียนไว..
วันเวลาพ้นผ่าน.....
ปลาตะเพียนตัวเดิมที่เก่า..
แต่เจ้าของนั้นเล่า.รอเด็กเวียนเปลี่ยนมาใหม่
รุ่นต่อรุ่นผันผ่าน..ปลาตะเพียนใบลาน..
ยังแขวนอยู่อย่างนั้นเรื่อยไป...
                           ทิพย์โนราห์ พันดาว
.				
comments powered by Disqus
  • สุญญะกาศ

    13 กรกฎาคม 2554 21:49 น. - comment id 1202724

    68.gif29.gif36.gif36.gif6.gif6.gif8.gif8.gif
    
      กุศโลบาย ให้เด็กตะกายสู่ดวงดาว
    ให้แขนและขายาว  กล้ามเนื้อมัดน้อยใหญ่ สาว เพื่อเอาเจ้าไป
      เห็นภาพครับ
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    14 กรกฎาคม 2554 10:54 น. - comment id 1202825

    กลับไปเยี่ยมบ้านเกิดแต่ก่อนเก่า
    เปลไม้สักขัดเงาเก็บเอาไว้
    เป็นสี่เหลี่ยมลูกกรงปีนไม่ได้
    หนังควายไขว้โยงขึงดึงสายเปล
    
    ปลาตะเบียนใบลานสานละเอียด
    ตัวเล็กใหญ่นอนเบียดอย่างว้าเหว่
    อยู่ในตู้ข้างฝาขาซวดเซ
    ภวังก์เสียงกล่อมเห่ช่างคุ้นนัก
    
    โอ้เจ้านกกาเหว่า....เอย
    ไข่ให้แม่กาฟัก
    แม่กา...ก็หลงรัก...เอย
    คิดว่าลูกในอุทร
    
    คาบเอาข้าวมาเผื่อ...เอย
    คาบเอาเหยื่อมาป้อน
    เลี้ยงไว้ในรังนอน...เอย
    ปีกเจ้าอ่อนต้องสอนบิน
    
    แม่กาพาไปกิน...เอย
    ถึงปากแม่น้ำคงคา
    ตีนก็จับสาหร่าย..เอย
    ปากก็ไซร้หาปลา
    
    กินกุ้งกินกั้ง...เอย
    กินหอยกะพังมังดา
    กินแล้วโผมา...เอย
    จับต้นหว้าโพธิทอง
    
    มีพรานไพรใจร้าย...เอย
    มามุ่งหมายเมียงมอง
    ยกเอาปืนขึ้นส่อง...เอย
    จ้องเอาแม่กาดำ
    
    ยิงไปถูกหัวอก....เอย
    แม่กาก็หกหัวคะมำ
    สงสารนะแม่กาดำ....เอย
    ร้องสั่งคำจนสิ้นใจ.
    
    คล้ายตะเพียนกลับพิ้นคืนชีวิต
    ห้อยสถิตย์หันเหบนเปลใหญ่
    เฝ้าแต่มองจ้องปลาจนหลับไป
    ด้วยหัวใจเปี่ยมสุขทุกวารวัน..
    
    บรรยากาศเก่า ๆ ย้อนกลับมาอีกครั้งเหมือนวันวาน
  • เปลวเพลิง

    15 กรกฎาคม 2554 02:33 น. - comment id 1202921

    นึกถึงตอนน้องผมเด็กๆเลยครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน