พายุแห่งความเมตตา

ศรีสมภพ

พายุ ..แห่งความเมตตาธรรม     
พายุ ท้าวอุดม         ..ได้ชมที่ทีวีไทย
อุดมการณ์งานยิ่งใหญ่   สอนเด็กว่าย จิตกายพร่อง
หูหนวก หรือตาบอด       เห็นทางรอดของน้องๆ
จมน้ำ กรรมซ้ำสอง    ไร้คนมอง ต้องวางวาย
ครูพร้อม ยอมอุทิศ    ช่วยลิขิตชีวิตให้
ฝึกฝน พ้นความตาย    สอนแหวกว่าย ใช้สื่อมือ
เด็กท้อ ออทิสติก     กระดิกรู้ สู้ไม่ดื้อ
ฝึกฝน จนเลื่องลือ       ครูฝึกปรือไม่ถือตัว
พายุ.. หอบพวกเขา    พ้นจากเขลา เงาสลัว
หยัดยืนไม่ตื่นกลัว    ช่วยตนตัว ..ไม่กลัวตาย !
พายุ.. ผู้พัดพา      จิตเมตตา เติมเต็มให้
เด็กพร่อง ลอยฟ่องสบาย  พายุร้าย ! ..แต่ใจดี
พายุณัฐศักดิ์ ท้าวอุดม เปิดปากบอกถึงคำจำกัดความของตัวเอง เขาอาจเป็นครูสอนว่ายน้ำ หนุ่มเชียงใหม่อายุ ๒๔ ปีธรรมดา ๆ คนหนึ่ง หากเขาไม่ได้เป็นครูสอนว่ายน้ำให้เด็กพิเศษ ทั้งออทิสติก หูหนวก และเด็กตาบอด เพียงเพราะต้องการให้เด็ก ๆ เหล่านี้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ในสังคม ไม่เสียชีวิตจากการจมน้ำ เพราะไม่สามารถสื่อสาร หรือ ร้องตะโกนให้คนอื่นช่วยเหลือได้
 
พายุมีโรคลมชักและไมเกรนเป็นโรคประจำตัวตั้งแต่อายุเพียง ๑๑ ขวบ