เมื่อสายตาคุ้นชินกับกลิ่นอับ ความย่อยยับนัดพบประสบเห็น นั่งหัวหดหมดอนาถหวาดกระเด็น เหมือนว่าเป็นอีกฟาก, ซากวิญญาณ ล้มเกลือกกลิ้งประจำจนร่ำไห้ แต่ก็ไม่ทุกคราวเกินกล่าวขาน ต้องกระเสือกกระสนจนลนลาน หวังผ่านการพลัดพรากออกจากกัน ยันกายลุกขึ้นนั่งอย่างคลั่งบ้า ด้วยศัรทธาประหลาดไม่หวาดหวั่น ก่อนรอคอยจุดหมายอยู่หลายวัน อย่างน่าขันสมเพช, เวทนา หากว่าเรายังกล้าที่จะก้าว ความปวดร้าวไม่อาจปรารถนา จะต้องล้มบนหลักอีกสักครา ลุกลามล้าเรื้อรังก็ยังทน ยังมีความหวาดกลัวในหัวอก ตื่นตระหนกผกผันเกินดั้นด้น ล้มแล้วลุกปลุกทางระหว่างตน ชีวิตคนหนักเบาอยู่เท่ากัน เมื่อความทุกข์มีไว้ให้เราดับ ไม่ใช่รับมาแบกแหลกสะบั้น ความรู้สึกกล้ำกรายคลายชีวัน ล้มแล้วยันให้ลุกอย่าทุกข์เลย. ........................................
พงษ์ สุนนท์ 8 ธ.ค. 2553 22:45 น. - ID 138247 
2134
6
0
8 ธันวาคม 2553 23:12 น. - comment id 1172212
ไม่ทุกข์น๊า ยิ้มไว้ค่ะแบบนี้ปุจฉา แบกทุกข์ กับ แบกโอ่งอย่างไหนหนักกว่า ?
8 ธันวาคม 2553 23:13 น. - comment id 1172213
มาให้กำลังใจจ๊ะ.......
8 ธันวาคม 2553 23:21 น. - comment id 1172215
ยิ้มไว้ แล้วลุกขึ้นเดินต่อไปนะครับ แวะมาเป็นกำลังใจให้ครับผม
8 ธันวาคม 2553 23:36 น. - comment id 1172217
...ขอบคุณทุกกำลังใจครับ!.....ผมว่าแบกสาวน่าจะหนักว่า..หุหุ
8 ธันวาคม 2553 23:46 น. - comment id 1172218
รู้วาง ก็ไม่หนักนะ
9 ธันวาคม 2553 06:38 น. - comment id 1172233
ร่างกายเป็นที่บรรทุกทุกข์...
9 ธันวาคม 2553 08:58 น. - comment id 1172242
เข้ามาอ่านงานดีๆครับ บางครั้งล้ม..จมร่วงบนห้วงทุกข์ เกินจะปลุกใจปลดอย่างหมดหวัง เกินหยัดยืนฝืนช้ำเกินกำลัง มือหนึ่งยังยั้งยื้อ..นั่นคือมิตร เอาใจช่วยครับ..ทุกท่านที่กำลังท้อ
9 ธันวาคม 2553 09:44 น. - comment id 1172254
แวะเอากำลังใจมาให้ค่ะ..
9 ธันวาคม 2553 12:50 น. - comment id 1172329
มารับกำลังใจด้วยคนค่ะ
9 ธันวาคม 2553 16:06 น. - comment id 1172392
แรงเหลือเยอะป่าว มาช่วยแบกกระสอบข้าวหน่อย อิอิ แวะมาทักทายและอ่านกลอนดีดีค่ะ
10 ธันวาคม 2553 11:05 น. - comment id 1172565
แวะมาอยู่เป็นเพื่อนช่วยปลอบใจครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
