เห็นครอบครัว ซาเล้ง ข้างถนน พ่อแม่ลูก เวียน-วน กันค้นหา เก็บขยะ ไปขาย ได้เงินมา แค่พอเลี้ยง ชีวา ไปวันวัน แล้วทำไม ตัวฉัน ต้องท้อถอย มีคนอีก ไม่น้อย ด้อยกว่าฉัน คนที่มี ปัญหา สารพัน มีมากมาย ใช่ฉัน เพียงคนเดียว
2 กันยายน 2553 23:27 น. - comment id 1154232
ขอบคุณทุกท่านครับ ที่เข้ามาอ่านบทกลอน
3 กันยายน 2553 01:23 น. - comment id 1154239
ดีมากครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ท้อแท้ หมดหวัง หมดกำลังใจ ให้ต่อสู้ต่อไป ขอสนับสนุนให้มีผลงานดีๆ มีคุณค่าแบบนี้ออกมาเรื่อยๆนะครับ
3 กันยายน 2553 04:50 น. - comment id 1154253
ขอบคุณสำหรับข้อคิดเตือนใจ เป็นกำลังใจในเวลาที่ท้อได้ดีจริง ๆ ครับ
3 กันยายน 2553 08:28 น. - comment id 1154266
ด้วยความยินดีครับ ขอบคุณครับ คุณหมึกใหม่-คุณทอรัก
3 กันยายน 2553 12:00 น. - comment id 1154307
我看的不是很懂,pasathai ru nit noi
5 กันยายน 2553 08:30 น. - comment id 1154502
ตอนเพลิดเพลินเกินไปก็ไม่คิด มารอนริดรำพันในวันเหงา น้อยก็ขาด/มากก็เหลือเป็นเหยื่อเงา ใครจะเอา"กำลังใจ"มาใส่พอ เขียน..ว่า..ตัวเองนะคะ.งไม่ได้ซ้ำเติมค่ะ
6 กันยายน 2553 15:00 น. - comment id 1154644
ขอบคุนนะคะ ขอบคุนมากมาก ที่ช่วยทำไห้ใขชื่นขึ้นมา
7 กันยายน 2553 08:56 น. - comment id 1154758
ยินดีครับ คุณกันกัน