** ไม้งามประดับหล้า พิศจ้าจรัสชม หอมเอยสิพร่างพรม มนชื่นระเริงใจ ** เมฆฝนจะตั้งเค้า รติเจ้าสิห่างไกล มืดครื้มนภาลัย หฤทัยสิคร่ำครวญ ** คอยคืนประดับจิต นิรมิตมิคิดหวน พราวพร่างพระจันทร์นวล ตละชวนคนึงนาง ** คราใดวสันต์เยือน ผิวเตือนมิวายวาง คิดถึงจะครวญคราง คคนางค์สิไคลคลา ** ด้วยรักสิเฝ้ารอ มนก่อดุจมนตรา แนบชิดสนิทพา อุระข้าฯมิเกรงกลัว...ฯ
6 กรกฎาคม 2553 23:05 น. - comment id 1143740
แวะมาชื่นชมบทกลอนค่า หนีบเป็นการบ้าน ไปฝึกหัดแต่งโคลงฉันท์มาบ้างหล่ะ
7 กรกฎาคม 2553 00:29 น. - comment id 1143747
ฝนกราวทุกคราวคืน ผวาตื่นชะแง้หา เฝ้ารอจะเห็นหน้า เพียงมายาภาพเจ้านาง แวะมาเยี่ยมเยือนเหมือนวสันต์
7 กรกฎาคม 2553 07:19 น. - comment id 1143769
ท้องธารละหานใส เปลี่ยนเป็นไอสู่ห้วงหาว ลอยลมชมดวงดาว สุริยันต์แหละจันทรา หมู่เมฆินทร์ผินพราย มองดูคล้ายปุยฝ้ายหนา เที่ยวท่องล่องนภา น่านอนหนุนอุ่นนุ่มนวล เนิ่นนานกาลผ่านพ้น เมฆหมองหม่นมิคืนหวน สถานะแปรปรวน เคลื่อนคล้อยต่ำจำจากไป พิรุณพรมโลมหล้า สู่มหาชลาไหล รอวันกลายเป็นไอ เพื่อจะได้เยือนคัคนานต์ ประดุจดังชีวี มนุษย์นี้ในสังสาร ย่อมโชติชัชวาล ยศศักดิ์นั้นจรูญไกล ถึงวันอันต้องเสื่อม สุดจะเอื้อมยึดครองได้ ย่อมลาละล่วงไป ดั่งวสันต์ฉะนั้นแล
7 กรกฎาคม 2553 09:18 น. - comment id 1143787
สวัสดีค่ะพี่ตุ้ม ฝนมาแล้วค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ คิดถึงเสมอ
7 กรกฎาคม 2553 11:39 น. - comment id 1143804
เจ้าสาวไม่กลัวฝนนะคะ
7 กรกฎาคม 2553 12:27 น. - comment id 1143813
แวะมาเยือนวสันต์เยือนค่ะพี่แม่หมอ ลูกหมูไม่กลัวฝนค่ะ
7 กรกฎาคม 2553 12:55 น. - comment id 1143834
หมอกกลบมิลดลบ........รวิหลบมิทาบสาด เปรียบโศกคุจิตฆาต.......ผิวอาตม์จะหลบหลีก อึดอัดสลัดยาก.............จะละจากวิเวกปลีก พิษกลับทะลักอีก............ทะลุฉีกสยบจิต กกกอดอนาถโศก...........ทุรโยคเพราะโศกชิด ทุกข์ซัดระทดติด...........ระดะพิษประทุษอก ..แวะมาเยือนครับ..
7 กรกฎาคม 2553 23:12 น. - comment id 1143979
๐ ปรายโปรยประพร่างพรม ดุจห่มละอองมัว ม่านหมอกกระจายทั่ว พสุธา ฉะฉ่ำไอ ๐ พิศดูนภากาศ มิพิลาศและอำไพ หากไม้ ณ หนใด สิ จะชื่นกะดอกฝน ๐ ราวริ้วประสานสาย ปะพระพายสบัดวน หนาวกาย สะท้านตน เพราะมิมีนรีเคียง ๐ อยู่ใดนะน้องนุช ผิวสุดจะ ยินเสียง หมายส่งสิคำเรียง กะกวีเสนอนวล ๐ ยิ่งคิดคนึงหา อุระ ข้าก็ไห้หวล จิตใจจิรัญจวน นฤมลนะรู้ดี ๐ โปรยปรายประพร่างพรม ดุจห่มละอองคลี่ ป่าดงและพงพี ก็จะชุ่มชะอุ่ม กัน ๐ เหมือนใจสิหมายชิด มนจิตหทัยฝัน พบสุขละโศกพลัน ก็ เพราะหมายจะสมปอง .......... ขอบคุณนะครับ คุณตุ้ม ที่ไปเยี่ยม เลยขอ นำฉันท์มาร่วมแจมที่นี่ด้วย คุณตุ้มเอง ก็ต้อง รักษาสุขภาพให้มากนะครับ เห็นงานหนัก และเดินทางบ่อยเป็น ห่วงเสมอ เช่นกัน ครับ แสนคำนึง
7 กรกฎาคม 2553 23:16 น. - comment id 1143988
แวะมาชื่นชมครับ ยอดเยี่ยมมากเลย ขอบอก
8 กรกฎาคม 2553 12:37 น. - comment id 1144060
มาเยี่ยมแฝดเพื่อนรัก เดี๋ยวนี้มาหัดเล่น ฉันท์แล้วหรือตามแบบ กุลา เลยนะ ฉันท์ที่ ไพเราะมากความคิดผมนะคือ ฉันท์ในลักษณะ นี้แหละจ้า ระวังสุขภาพด้วยนะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 กรกฎาคม 2553 18:50 น. - comment id 1144944
++ คุณหนูสน ++. แวะมาชื่นชมบทกลอนค่า หนีบเป็นการบ้าน ไปฝึกหัดแต่งโคลงฉันท์มาบ้างหล่ะ ******************************************* @ ขอบคุณภาพที่สวยงามค่ะ..จะคอย เป็นกำลังใจให้นะคะ....
11 กรกฎาคม 2553 19:00 น. - comment id 1144947
++ คุณฤกษ์ ++ ฝนกราวทุกคราวคืน ผวาตื่นชะแง้หา เฝ้ารอจะเห็นหน้า เพียงมายาภาพเจ้านาง แวะมาเยี่ยมเยือนเหมือนวสันต์ ******************************************* @ คราใดวสันต์เยือน. ผิวเตือนมิวายวาง คิดถึงคนึงคราง จวบรุ่งรางนภาลัย....ฯ ขอบคุณมากค่ะ..เพื่อนเก่า..ที่ไม่ลืมกัน..ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง..งานเยอะค่ะ....
11 กรกฎาคม 2553 19:06 น. - comment id 1144948
++ คุณฤกษ์ ++ ฝนกราวทุกคราวคืน ผวาตื่นชะแง้หา เฝ้ารอจะเห็นหน้า เพียงมายาภาพเจ้านาง แวะมาเยี่ยมเยือนเหมือนวสันต์ ******************************************* @ คราใดวสันต์เยือน ผิวเตือนมิวายวาง เพียงภาพฤครวญคราง เจ้านวลปรางสิห่างไกล.....ฯ ขอบคุณ..เพื่อนเก่า..มากๆค่ะ..ที่ไม่ลืมกัน...
11 กรกฎาคม 2553 19:21 น. - comment id 1144951
++ คุณครูกระดาษทราย ++ ท้องธารละหานใส เปลี่ยนเป็นไอสู่ห้วงหาว ลอยลมชมดวงดาว สุริยันต์แหละจันทรา หมู่เมฆินทร์ผินพราย มองดูคล้ายปุยฝ้ายหนา เที่ยวท่องล่องนภา น่านอนหนุนอุ่นนุ่มนวล เนิ่นนานกาลผ่านพ้น เมฆหมองหม่นมิคืนหวน สถานะแปรปรวน เคลื่อนคล้อยต่ำจำจากไป พิรุณพรมโลมหล้า สู่มหาชลาไหล รอวันกลายเป็นไอ เพื่อจะได้เยือนคัคนานต์ ประดุจดังชีวี มนุษย์นี้ในสังสาร ย่อมโชติชัชวาล ยศศักดิ์นั้นจรูญไกล ถึงวันอันต้องเสื่อม สุดจะเอื้อมยึดครองได้ ย่อมลาละล่วงไป ดั่งวสันต์ฉะนั้นแล ************************************** ** วสันต์นี้ที่อิงอุ่น เคยหอมกรุ่นในความฝัน รักปลูกเฝ้าผูกพัน สื่อถึงกันสะท้านทรวง มองดาวที่พราวพร่าง มิอ้างว้างสุดแดนสรวง คืนกลับมิลับดวง สิ่งทั้งปวงคือสัญญา รำพันในวันนี้ พร้อมชีวีไห้โหยหา เวียนไปไม่นำพา หยุดเวลาณ.คืนกัน วสันต์ครองร่วมปองจิต พรหมลิขิตให้ใฝ่ฝัน เพียงเธอ เพ้อรำพัน รอรับขวัญ เจ้ากลอยใจ ** วสันต์เยีอนช่วยเตือนรัก ให้แน่นหนักมิหวั่นไหว สุดแดนแม้นแสนไกล ส่งหทัยแนบนิรันดร์....ฯ บทกวีไพเราะมากค่ะ...ขอให้ครูทราย..มีความสุขมากๆนะคะ....
11 กรกฎาคม 2553 19:33 น. - comment id 1144955
++ คุณเฌอมาลย์++ สวัสดีค่ะพี่ตุ้ม ฝนมาแล้วค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ คิดถึงเสมอ ***************************************** น้องเฌอ..ที่รัก..พี่ตุ้มก็คิดถึงน้องค่ะ..เป็นห่วงเสมอ...นะคนดี... ดูแลสุขภาพนะจ๊ะ
11 กรกฎาคม 2553 19:35 น. - comment id 1144956
++ คุณก้าวที่กล้า ++ เจ้าสาวไม่กลัวฝนนะคะ ******************************* ไม่น่ากลัวหรอกค่ะ...เพราะเจ้าสาว...เกิดหน้าฝนจ๊ะ...คิดถึงนะคะ...
11 กรกฎาคม 2553 19:37 น. - comment id 1144957
++ คุณเพียงพลิ้ว++ แวะมาเยือนวสันต์เยือนค่ะพี่แม่หมอ ลูกหมูไม่กลัวฝนค่ะ ************************************* ลูกหมูจ๊ะ...พี่แม่หมอก็ไม่กลัวฝนจ๊ะ...กลางเดือนนี้..พี่จะไปประชุมที่ชลบุรี...ไว้ค่อยคุยกันนะคะ...คิดถึงน้องค่ะ...
11 กรกฎาคม 2553 19:42 น. - comment id 1144959
++ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ++ หมอกกลบมิลดลบ........รวิหลบมิทาบสาด เปรียบโศกคุจิตฆาต.......ผิวอาตม์จะหลบหลีก อึดอัดสลัดยาก.............จะละจากวิเวกปลีก พิษกลับทะลักอีก............ทะลุฉีกสยบจิต กกกอดอนาถโศก...........ทุรโยคเพราะโศกชิด ทุกข์ซัดระทดติด...........ระดะพิษประทุษอก ..แวะมาเยือนครับ.. ***************************************** จันทร์เจ้ามเลืองรอง....... ผิวปองถวิลหา จันทร์นวลสิยวนตา.........รตนา ณ.เนื้อกลอย จันทร์ใดสิงามแท้.............ตละแม่ มิเอื้อมสอย ดวงเดือนจะเลื่อนลอย......มนพลอยสิคร่ำครวญ ..ขอบคุณที่แวะมาเยือนกันนะคะ...สบายดีมั้ยคะ....
11 กรกฎาคม 2553 20:22 น. - comment id 1144963
++ คุณคนกุลา ++ ๐ ปรายโปรยประพร่างพรม ดุจห่มละอองมัว ม่านหมอกกระจายทั่ว พสุธา ฉะฉ่ำไอ ๐ พิศดูนภากาศ มิพิลาศและอำไพ หากไม้ ณ หนใด สิ จะชื่นกะดอกฝน ๐ ราวริ้วประสานสาย ปะพระพายสบัดวน หนาวกาย สะท้านตน เพราะมิมีนรีเคียง ๐ อยู่ใดนะน้องนุช ผิวสุดจะ ยินเสียง หมายส่งสิคำเรียง กะกวีเสนอนวล ๐ ยิ่งคิดคนึงหา อุระ ข้าก็ไห้หวล จิตใจจิรัญจวน นฤมลนะรู้ดี ๐ โปรยปรายประพร่างพรม ดุจห่มละอองคลี่ ป่าดงและพงพี ก็จะชุ่มชะอุ่ม กัน ๐ เหมือนใจสิหมายชิด มนจิตหทัยฝัน พบสุขละโศกพลัน ก็ เพราะหมายจะสมปอง ขอบคุณนะครับ คุณตุ้ม ที่ไปเยี่ยม เลยขอ นำฉันท์มาร่วมแจมที่นี่ด้วย คุณตุ้มเอง ก็ต้อง รักษาสุขภาพให้มากนะครับ เห็นงานหนัก และเดินทางบ่อยเป็น ห่วงเสมอ เช่นกัน ครับ แสนคำนึง ******************************************** ๐ วสันต์งามณยามนี้ มนพี่สิชื่นใจ ม่านหมอกกระจายไป หฤทัยมิร้อนรน ๐ รุ่งรางสว่างแสง ประดุจแรงพระพายวน หนาวกาย สะท้านตน เพราะนรีมิมีเคียง ๐ แสนไกลนะใจนุช ผิวสุดจะ ยินเสียง น้องส่งสิคำเรียง ณกวีสนองครวญ ๐ คราคิดพินิจหา อุระพาก็ไห้หวล จิตใจสิรัญจวน มนป่วนฤดีพลัน ๐ วสันต์พรายสิหมายชิด ดลจิตหทัยฝัน ขอรักณ.คืนวัน ผิวมั่นมิห่างนวล.......ฯ ขอบคุณมากค่ะ..คุณคนกุลา...ที่ไม่เคยลืม...มาเยี่ยมทุกครั้งสม่ำเสมอ...อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ..พักผ่อนมากๆ...เป็นห่วงและระลึกถึงเสมอค่ะ..
11 กรกฎาคม 2553 20:09 น. - comment id 1144964
++ คุณสุริยันต์ จันทราทิตย์ ++ แวะมาชื่นชมครับ ยอดเยี่ยมมากเลย ขอบอก ******************************** ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะมาชื่นชม...
11 กรกฎาคม 2553 20:15 น. - comment id 1144966
++ คุณแก้วประเสริฐ ++ มาเยี่ยมแฝดเพื่อนรัก เดี๋ยวนี้มาหัดเล่น ฉันท์แล้วหรือตามแบบ กุลา เลยนะ ฉันท์ที่ ไพเราะมากความคิดผมนะคือ ฉันท์ในลักษณะ นี้แหละจ้า ระวังสุขภาพด้วยนะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ. *********************************************** คุณแก้ว...แฝดเพื่อน... ..ราชิกาไม่ค่อยได้แต่งฉันท์..ก็เลยลองหัดแต่งค่ะ...เรายังมือใหม่..หัดขับ..ก็ต้องฝึกฝนให้มาก..ด้วยว่า..เป็นประธานชมรมวรรณศิลป์...ก็เลยต้องฝึกมากหน่อยค่ะ.. ยังคงระลึกถึง..แฝดเพื่อน..เสมอค่ะ..ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ..ช่วงนี้งานเยอะค่ะ...