พระคุณแม่นั้นยิ่งใหญ่หาใดเท่า ถนมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงเราเท้าเท่าหอย มาบัดนี้เติบใหญ่อย่าได้คอย ให้ท่านหงอยเลี้ยงดูผู้มีคุณ ในวัยเยาว์เฝ้าถนมกล่อมฟูมฟัก ไม่ได้พักซักผ้าอ้อมกล่อมคุณหนู ปวดท้องร้องฉีอึราดคอยเฝ้าดู สั่งสอนหนูเป็นเด็กดีเมื่อพบเจอ คอยพร่ำสอนเมื่อทำผิดไม่คิดโกรธ แม่ไม่โทษให้อภัยลูกได้เสมอ เป็นเด็กดีเมื่อเติบใหญ่ไม่ละเมอ อย่าพลั้งเผอคิดการใหญ่ไปโกงเขา ลูกเจ็บปวยแม่คอยเฝ้าข้าวอาหาร ทั้งการงานแม่ไม่เห็นสำคัญเท่า ลูกเติบใหญ่แม่เป็นไข้ไม่ทุเลา ลูกไม่เฝ้าบอกติดงานฉันอยู่ไกล ยามลูกมีทุกข์โศกบนโลกเศร้า แม่คอยเฝ้าเยียวยารักษาให้ จะตกงานหรือชอกช้ำระกำใจ แม่คอยได้ปลอบโยนพ้นทุกข์มา พระคุณแม่นั้นเกินกว่าหาไดเอย ท่านไม่เคยหวังสิ่งไดจากลูกหนา เฝ้าถนมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกมา ปรารถนาให้ลูกนั้นเป็นคนดี
24 มีนาคม 2553 22:16 น. - comment id 881167
เขียนได้งดงาม ลึกซึ้ง กินใจ มากครับ รักแม่มากครับ
24 มีนาคม 2553 21:16 น. - comment id 1114385
แม่นะหรือคือ...ผู้สร้างทุกสิ่งอันยิ่งใหญ่ คือผู้รัก ลูกตน กว่าใครใคร คือผู้คอย ห่วงใย ทุกเวลา คือคนร้อน เมื่อลูกรุ่ม กลุ่มเรื่องทุกข์ คือคนสุข เมื่อลูกนั้น มีหรรษา คือคนคอยปลอบ เมื่อลูกเหงา เศร้าอุรา คือคนคอย ให้เมตตา ลูกทุกคราว เป็นสายฝน คอยช่วยให้ ลูกสดชื่น เป็นผ้าผืนคอยห่มให้ เพื่อคลายหนาว เป็นกระโถน คอยรับทุกข์ ทุกเรื่องราว เป็นบันได ไต่ดาว ลูกก้าวไป เป็นคุณครู ผู้สอนสั่งทุกอย่างหนอ เป็นคุณหมอ คอยรักษา จะหาไหน เป็นทุกสิ่ง ทุกอย่าง ได้ดั่งใจ จะหาใครได้เท่าแม่เหมือนไม่มี สาธยาย อย่างไร คงไม่หมด พระคุณแม่ ยากแทนทด เหมือนปลดหนี้ สิ่งล้ำค่าใดใด ในปฐพี จะเทียมเท่า คุณแม่นี้ ไม่มีเอย.
24 มีนาคม 2553 21:17 น. - comment id 1114386
หยดหยาดน้ำตาหลั่งไหลลงมาท่ามกลางเปวไฟ ส่องแสงสว่างไสวเฉิดฉายประกายในคืนมืดมน โอ้เทียนเล่มน้อยน้ำตาเทียนไหลร่วงหล่น อุทิศให้เพื่อมวลชนพ้นความมืดมนอลทการ ดั่งหยาดน้ำตาจากอกมารดาที่ไหลร่วงริน กัดฟันสู้ทนทำกินอดทนบนดินไม่เคยหวั่นไหว อาบเหงื่อต่างน้ำเพียงหวังให้ลูกสบาย กลั่นมาจากเลือดในกายคือน้ำนมใครลูกได้ดื่มกิน พระคุณแม่ยิ่งใหญ่ล้นฟ้า ทั่วทั้งโลกาจะหาใครมาเทียมเท่า ถนอมกล่อมลูกฟูมฟักตั้งแต่วัยเยาว์ บัดนี้เป็นหนุ่มเป็นสาวมีใครไหมเล่าสำนึกบุญคุณ พระคุณแม่ยิ่งใหญ่ล้นฟ้า ทั่วทั้งโลกาจะหาใครมาเทียมเท่า ถนอมกล่อมลูกฟูมฟักตั้งแต่วัยเยาว์ บัดนี้เป็นหนุ่มเป็นสาวมีใครไหมเล่าสำนึกบุญคุณ ผ่านวันเวลาแม่แก่ชราร่วงเลยตามไว แสงเทียนเคยส่องไสวอ่อนแสงแรงไฟใส้เทียนโรยรา กับใจกราบกรานตอบแทนพระคุณมารดา ก่อนแสงเทียนอันล้ำค่าหมดแรงอ่อนล้ามอดมลาย
24 มีนาคม 2553 21:44 น. - comment id 1114398
แม่
24 มีนาคม 2553 22:03 น. - comment id 1114403
..พ่อแม่คือพระ องค์แรกของบุตรครับ
24 มีนาคม 2553 22:07 น. - comment id 1114404
คิดถึงแม่ มอบให้แม่ค่ะ
25 มีนาคม 2553 00:55 น. - comment id 1114419
ซึ้งมากครับบ
25 มีนาคม 2553 09:15 น. - comment id 1114471
รักแม่มากค่ะ อยู่ไกลกันแต่ก็ตื่นมาโทรหาแม่ก่อนไปทำงานทุกวันเลยค่ะ
25 มีนาคม 2553 09:50 น. - comment id 1114494
คิดถึงแม่
25 มีนาคม 2553 10:39 น. - comment id 1114507
คิดถึงยามที่แม่ดูแล ตอนเราป่วยครับ วันที่แม่จากไป เหมือนโลกนี้ร้าง และว่างเปล่า อยากให้ทุกคนอยู่กับแม่ให้มากที่สุดครับ
25 มีนาคม 2553 11:54 น. - comment id 1114546
ท่านป๋อง..ครับ ผม น้ำตาแทบไหล.... หากเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ ท่านใด ที่ยังมี..พ่อและแม่..อยู่ อยากให้ กอดพ่อและแม่..แทนผมด้วยครับ เพราะผมไม่มีโอกาส ทำแบบนั้น ได้อีกแล้ว
25 มีนาคม 2553 12:02 น. - comment id 1114552
แม่เราเสียตั้งแต่เรายังเล็กแต่ก็คิดถึงแม่อยู่ ขออนุญาตมาร่วมแจม
25 มีนาคม 2553 13:33 น. - comment id 1114600
วันนี้มีความสุข เพราะรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของแม่ยังอยู่ค่ะ รักแม่เสมอ
25 มีนาคม 2553 17:54 น. - comment id 1114615
คิดถึงแม่ครับ อยู่ไกลกันมาก ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ ต่างฅนต่างยุ่งกันทั้งนั้น แต่เวลาโทรหากันทีไร รู้สึกอบอุ่นใจทุกที
25 มีนาคม 2553 16:08 น. - comment id 1114670
คุณแม่ไปสบายแล้วค่ะ ... ลูกทำได้แค่เพียงทำบุญกรวดน้ำทุกสัปดาห์ เขียนได้งดงามมากค่ะ
25 มีนาคม 2553 21:16 น. - comment id 1114850
จะหาใดทดแทนเป็นไม่มีจริงๆค่ะสำหรับ แม่...ผู้หญิงที่ประเสริฐที่สุด
26 มีนาคม 2553 09:06 น. - comment id 1114953
แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
26 มีนาคม 2553 13:21 น. - comment id 1115068
พระในบ้าน ที่ลูกๆ ต้องกราบไหว้
26 มีนาคม 2553 23:29 น. - comment id 1115291
ครับขอบคุณพี่น้องมิตรสหายทุกท่านที่แวะเวียนมาให้ กำลังใจเสมอมาครับ ให้มีความสุขทุกท่านนะครับ