๐ คราไกลใจพี่นี้ คงครวญ ไกล ห่างไปจากนวล นุชน้อง ใจ เอยยิ่งพาหวล ยามห่าง ครวญ เมื่อคราไกลห้อง- หับนั้นหทัยหาย..ฯ ๐ ครา เมื่อห่างนวลน้อง ครา ที่ต้องจำไกลหน้า ครา ล่วงครรไลลา ครา ไกลตาจากเนื้อนวล ๐ ไกล กันพลันแสนเศร้า ไกล น้องเจ้าเฝ้าไห้หวล ไกล จริงยิ่งคร่ำครวญ ไกล จนป่วนฤดีแด ๐ ใจ เอยยามห่างนุช ใจ เศร้าสุดนะดวงแข ใจ คู่เคยดูแล ใจ มั่นแท้แต่เพียงนาง ๐ ครวญ คร่ำร่ำหาเธอ ครวญ พร่ำเพ้อทางไกลขวาง ครวญ คำมิอำพราง ครวญ ถึงนางในกลางใจ...ฯ ๐ ใจ คราวคร่ำครวญหา ใจ ยามลาแสนหวั่นไหว ใจ เศร้าสักปานใด ใจ ไหนใครจะรู้ดี ๐ ครวญ เพ้อว่าเธอห่วง ครวญ ฝากดวงสุรีย์ศรี ครวญ จนป่วนฤดี ครวญ คราวนี้รู้เพียงเรา ๐ ครา มาสุดหล้าโลก ครา ใจโศกแสนสุดเหงา ครา จ้องมองฟ้าเทา ครา พี่เศร้าร้าวจาบัลย์ ๐ ไกล เอยสุดไกลแสน ไกล สุดแดนดุจในฝัน ไกล กายใจใกล้กัน ไกล ยอดขวัญยิ่งห่วงใย..ฯ ๐ ใจ เอยยามห่างน้อง นวลนาง ครวญ คร่ำเพียงวายวาง สุดเศร้า ครา ไคลห่วงหาจาง ใจโศก นวลนา ไกล เมื่อยามแรมเจ้า ยิ่งให้ถวิลหา..ฯ คนกุลา ต้นเหมันต์
27 ตุลาคม 2552 15:15 น. - comment id 1057322
ภาพสวยอีกแล้วค่ะ ชอบจังเลย เอาน่า น้องมดมาแล้วค่ะ ไม่ห่างไกลกันแล้ว (เกี่ยวอะไรกะเค้าเนี่ย อิอิอิ)
27 ตุลาคม 2552 15:50 น. - comment id 1057350
เสียงใจครวญอยู่ไกล แต่ได้ยินชัดเจนดีนะคะ
27 ตุลาคม 2552 15:59 น. - comment id 1057353
ลองใช้เครื่องมือสื่อสารซิค่ะ อาจช่วยได้...
27 ตุลาคม 2552 17:58 น. - comment id 1057378
แบบนี้ต้องไปเที่ยวไกลๆบ่อยๆค่ะ เพราะจะได้อ่าน โคลงกลอน งามๆ...อิอิ
27 ตุลาคม 2552 19:34 น. - comment id 1057428
(นางพญานาฎลีลา) ใจ..เจ็บนอง-จ้องเหน็บ..จมนัย ครวญ..ไพล่ขม-พรมไข...ผ่าวคล้อง ครา..คลายอุ่น-คุณไอ...ขมแอบ ไกล..กล่องฝัน-กรรณฟ้อง...โศกล้อมปันเหงา โคลงนี้ชวนเล่นกลบทผวนชื่อ "นางพญานาฎลีลาจังค่ะ คุณ คนกุลา
27 ตุลาคม 2552 21:57 น. - comment id 1057475
ใจ..เอยเคยร่ำร้อง...........เพียงเธอ ครวญ..คร่ำยังละเมอ.........พี่น้อง ครา..ใดใคร่อยากเจอ........คอยอยู่ คู่แฮ ไกล..แต่กายใจคล้อง........คลอเคล้าเคียงฝัน.ฯ ใจ..เอยเที่เคยพร่ำ ใจ..ครวญคร่ำนั้นเพียงเธอ ใจ..รักคอยละเมอ ใจ..พร่ำเพ้อเพียงพี่ยา ครวญ...ครางครานางจาก ครวญ...จำพรากเฝ้าห่วงหา ครวญ...รักให้หวนมา ครวญ....ทุกคราคอยพร่ำวอน ครา...ใดเมื่อใจทุกข์ ครา...ปลอบปลุกช่วยสั่งสอน ครา...เหนื่อยเอื้ออาทร ครา...จากจรรักห่วงใย ไกล...กายหากใจอยู่ ไกล..เคียงคู่มิหวั่นไหว ไกล..รักภักดิ์หทัย ไกล..คอยใครเฝ้าผูกพัน.....ฯ กาพย์ ห่อโคลง...เพราะมากค่ะ...สื่อถึงความรู้สึกที่มีให้กับคนไกล...ประทับใจจัง...ราชิกา..ขอมาแจม..ด้วยนะคะ...หากหวานเกินไป..คงไม่ว่ากันนะคะ..ด้วยเข้าทางกลอนหวานของราชิกา....คิดถึงและเป็นห่วงนะคะ....
27 ตุลาคม 2552 22:58 น. - comment id 1057486
ในทุกครั้งที่เห็นกระทู้กลอนสีแดงของ"คนกุลา" จะรีบเข้ามาเก็บเกี่ยวก่อนเพราะรู้ว่าจะได้เห็นฉันทลักษณ์และบริบทแปลกๆ ภาพที่แตกต่างและกลิ่นไออวลเนื้อแท้แห่งจินตกวี ซึ่งไม่เคยผิดหวัง ไม่ง่ายเลยสำหรับการรังสรรค์งานมากมายให้แตกต่างในคำ ในความคิดแม้ว่าบางครั้งจะเป็นเพียงความรู้สึกของผู้สร้างที่อยากเก็บผลงานทุกชิ้นไว้ระลึกถึง แต่ผู้อ่านก็พอใจค่ะ เพราะงานของคุณคนกุลางดงามเสมอ ไม่ถนัดเลยเรื่องเขียนคำหวานปลอบใจใครๆ แต่สัมผัสได้ว่า นวลนางกลางใจ ที่ไกลแสน คนนั้นได้ยินคำครวญก็คงจะป่วนฤดีแดแน่แท้เทียว กำหนดน้ำท่วมโลกคงเลื่อนใกล้เข้ามา ( ละลายค่ะ ละลาย) ให้ภูหมอกดอกไม้และสายน้ำแทนนิยามความคิดถึงคนึงหาใช่เปล่าคะ ? มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
28 ตุลาคม 2552 00:04 น. - comment id 1057497
ใจ โหยหาร่ำร้อง เพียงใคร ครวญ ย่อมปองดวงใจ จึ่งเพ้อ ครา ลาห่างแสนไกล ขอฝาก ไกล หากเมียงมองเก้อ ที่แท้ฝันไป อิอิ....แวะเข้ามาดู พี่ชายเพ้อถึงน้องน้อยค่ะ งดงามจริง ๆ
28 ตุลาคม 2552 07:26 น. - comment id 1057548
ต้นเหมันต์ อันใด ไยฝนตก ตื่นตระหนก ฟ้าร้อง ก้องเวหา ลมกระหน่ำ ซ้ำร้าย ไม้นานา หักลงมา ให้หวน ถึงนวลนาง นี่ฤดูอะไรก็ไม่รู้ค่ะ
28 ตุลาคม 2552 08:54 น. - comment id 1057570
*ใจครวญคร่ำร่ำลาคราไกลห่าง สุดอ้างว้างยิ่งนักจำจักหนี ไปเพื่อสร้างทางสุขปลุกปลอบชีวี ไกลครานี้นวลนางอย่าจางจร โคลงนี้ ลึกซึ้งกินใจมากๆๆ ครับ เหมือนท่านอาจารย์ พัฒนาผลงานให้ละเอียดอ่อนขึ้น ด้วยเคารพรัก ท่าอาจารย์ คุณน้าคนกุลา ที่แสนใจดี ต่อผมเสมอ..
28 ตุลาคม 2552 10:31 น. - comment id 1057616
คราไกลใจครวญ ใจครวญคราไกล กำลังอยู่ในโหมดง่วงอย่างแรง เฌอมาลย์ ..................... ถ้ากำลังง่วง ไม่ควรครวญ อย่างยิ่งนะครับ ควรรีบหาที่พัก หลับสักตื่น โดยด่วน นะครับ
28 ตุลาคม 2552 10:33 น. - comment id 1057617
ภาพสวยอีกแล้วค่ะ ชอบจังเลย เอาน่า น้องมดมาแล้วค่ะ ไม่ห่างไกลกันแล้ว (เกี่ยวอะไรกะเค้าเนี่ย อิอิอิ) ยายแม่มด """""""""""""""""""""" ขอบคุณ นะครับ ที่มาเยี่ยมเยียนให้กำลังใจกัน เกี่ยวซิครับ ในฐานะ ที่มาเยี่ยมเยียนกันเสมอมา ครับ
28 ตุลาคม 2552 13:32 น. - comment id 1057706
เสียงใจครวญอยู่ไกล แต่ได้ยินชัดเจนดีนะคะ เพียงพลิ้ว """""""""""""""""""" เป็นความเห็น ที่ฟังแล้ว คิดหนัก นะครับ
28 ตุลาคม 2552 13:33 น. - comment id 1057707
ลองใช้เครื่องมือสื่อสารซิค่ะ อาจช่วยได้... whitelily """"""""""""""""" จริงๆด้วยซี เห็นด้วยอย่างยิ่งเลย ครับ
28 ตุลาคม 2552 13:36 น. - comment id 1057710
แบบนี้ต้องไปเที่ยวไกลๆบ่อยๆค่ะ เพราะจะได้อ่าน โคลงกลอน งามๆ...อิอิ โคลอน """""""""""""""""""" จะเอาอย่างนั้น เลยเหรอ ครับ แต่ตอนนี้ ต้องขอพักเดินทางไว้ก่อน นะครับ เพราะนักศึกษา เพิ่งเปิดเรียน ครับ
28 ตุลาคม 2552 13:47 น. - comment id 1057716
นางพญานาฎลีลา) ใจ..เจ็บนอง-จ้องเหน็บ..จมนัย ครวญ..ไพล่ขม-พรมไข...ผ่าวคล้อง ครา..คลายอุ่น-คุณไอ...ขมแอบ ไกล..กล่องฝัน-กรรณฟ้อง...โศกล้อมปันเหงา โคลงนี้ชวนเล่นกลบทผวนชื่อ "นางพญานาฎลีลาจังค่ะ คุณ คนกุลา โอเลี้ยง """""""""""""""""""""""" ๐ คราคราวครวญโศกซึ้ง ทรวงใน ตรอมจิตระทมใจ อกร้าว ยามไกลห่างแขไข นวลแม่ คุณนา หลงสู่แดนสุดด้าว ห่วงแท้สายสมร..ฯ เพราะไม่ถนัดในโคลงกลบท ขอตอบเป็นโคลงธรรมดาคงไม่ว่ากันนะครับ
1 ธันวาคม 2552 22:09 น. - comment id 1069755
๐ ใจ เหงายามเมื่อร้าง แรมไกล ใคร เล่าวอนฝากไป ค่ำเช้า ไย เรียมป่วนดวงใจ แสนโศก นางเอย ครวญ คร่ำหาเพียงเจ้า หนึ่งน้องนวลปรางฯ ใจ เอยเคยถวิล ใจ จากถิ่นดินแดนหวัง ใจ ร้าวหนาวลำพัง ใจ แนบหวังยังจดจำ ใคร เล่าหนาวหน่วงหนัก ใคร หนอภักดิ์หนักเหลือล้ำ ใคร เฝ้าเย้าหยอกคำ ใคร ที่พร่ำจำนรรจา ไย มากล้าครุ่นคิด ไย เพียงพิศจิตห่วงหา ไย จำวันอำลา ไย ผวาคราร้างไกล ครวญ คิดพินิจนุช ครวญ จนสุดจะทานไหว ครวญ คร่ำรำหาใคร ครวญ โศกใจเมื่อไกลกัน คุณตุ้ม ครับ ขอบคุณที่มาแจม บทกวีงามๆ ไว้ครับ เป็นห่วงมากเช่นกันนะครับ แสนคำนึง
1 ธันวาคม 2552 22:18 น. - comment id 1069756
รอยทราย ครับ ก็เป็นเช่นนั้น จริงๆ เมื่อผ่านเหตุการณ์ต่างๆ หรือได้ชื่นชมบรรยากาศ อันสวยงามของ ธรรมชาติ และได้ซึมซับ ชื่นชมวัฒนธรรม บางอย่างที่มากระทบใจ ก็อยากจะบันทึกไว้ และบางครั้งก็รู้สึกแปลกใจและประหลาดใจเมื่อ ได้กลับไปอ่านบทกวีต่างๆที่ได้เขียนไว้ ต้องขอบคุณ อย่างมาก ที่ให้เกียรติกันขนาดนั้น แต่ในฐานะคนที่ชอบเขียนก็รู้สึกยินดี นะครับ ที่ เมื่อเขียนขึ้นมาแล้วมีคนชอบ และพึงพอใจ ขอบคุณ ทุกกำลังใจที่มอบให้กันเสมอมา แม้ จะบอกว่า ไม่ชอบกล่าวคำหวานปลอบใจใครๆก็ตาม ด้วยความปรารถนาดี ครับ
1 ธันวาคม 2552 22:26 น. - comment id 1069758
ใจ โหยหาร่ำร้อง เพียงใคร ครวญ ย่อมปองดวงใจ จึ่งเพ้อ ครา ลาห่างแสนไกล ขอฝาก ไกล หากเมียงมองเก้อ ที่แท้ฝันไป อิอิ....แวะเข้ามาดู พี่ชายเพ้อถึงน้องน้อยค่ะ งดงามจริง ๆ ปรางทิพย์ """"""""""""""""""""""" ๐ ใจ คราวจำจากเจ้า ไกลตา ครวญ คร่ำในอุรา เทวษเศร้า ครา เรียมห่างกานดา ใจโศก แม่เอย ไกล ห่างหอเรือนเหย้า ร่ำร้องถวิลหา..ฯ ขอบคุณ ครับ ปราง ที่มาเยี่ยมกัน ครับ
1 ธันวาคม 2552 22:31 น. - comment id 1069759
ต้นเหมันต์ อันใด ไยฝนตก ตื่นตระหนก ฟ้าร้อง ก้องเวหา ลมกระหน่ำ ซ้ำร้าย ไม้นานา หักลงมา ให้หวน ถึงนวลนาง นี่ฤดูอะไรก็ไม่รู้ค่ะ ครูกระดาษทราย """""""""""""""""""""" ๐ ฤดูกาลผ่านผันทุกวันนี้ คล้ายไม่มีกฎเกณฑ์เป็นหลักฐาน ไม่เที่ยงแท้แน่นอนเหมือนก่อนกาล ทุกวันวานเปลี่ยนแปลงน่าแคลงใจ นั่นนะซีครับ เพราะโลกร้อนหรือเปล่าไม่ทราบ นะครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันนะครับ
1 ธันวาคม 2552 22:37 น. - comment id 1069762
*ใจครวญคร่ำร่ำลาคราไกลห่าง สุดอ้างว้างยิ่งนักจำจักหนี ไปเพื่อสร้างทางสุขปลุกปลอบชีวี ไกลครานี้นวลนางอย่าจางจร โคลงนี้ ลึกซึ้งกินใจมากๆๆ ครับ เหมือนท่านอาจารย์ พัฒนาผลงานให้ละเอียดอ่อนขึ้น ด้วยเคารพรัก ท่าอาจารย์ คุณน้าคนกุลา ที่แสนใจดี ต่อผมเสมอ.. กวีน้อยเจ้าสำราญครับ """""""""""""""""""""" ๐ มาครวญคร่ำร่ำว่าคราวิโยค แสนสุดโศกคราวพรากจากสมร เพียงอำลาพาใจให้อาวรณ์ ใจบังอรคนึงพี่มีไหมนาง ขอบคุณ ที่มาเยี่ยมและเป็นกำลังใจกันนะครับ กวีน้อยฯ