นอนหงายลืมตามองหน้าแม่ ตั้งแต่แบเบาะหัวเราะร่า นางลูบไล้ประแป้งไข่แมงดา ดึงตัวมากอดรัดถนัดมือ นอนหงายลืมตามองหน้าเมีย ใจละเหี่ยง่วงเหงาเอาดื้อดื้อ เธอแหวกผมก้มหน้าทำตาปรือ ในมือถือผมขาวที่เจ้าดึง นอนหงายลืมตามองหน้าลูก ความพันผูกภายในใจสุดซึ้ง กาลเวลาผ่านไปไม่คำนึง ฝ่าฟันถึงความสำเร็จเช็ดน้ำตา นอนหงายปิดตามีฝาโลง ในห้องโถงศาลาวัดจัดหรูหรา ทั้งดอกไม้ไฟประดับนับคณา แขกเหรื่อมามิได้เห็นว่าเป็นใคร อันเกิดแก่เจ็บตายมีให้เห็น จะรวยจนยากเข็นก็เป็นได้ ความทุกข์สุขนี้อยู่ที่ใจ สุขใดจักเป็นเช่นนี้เอย
28 กันยายน 2552 15:55 น. - comment id 1044691
มนุษย์ดิ้นรนค้นหาแค่ความสุข จนหรือมีก้อสุขเท่ากันอยู่ที่ใจ รักโลภโกรธหลงหมดความหมาย เมื่อนอนหงายปิดตามีฝาโลง.... กลอนไพเราะและมีความหมายดีมากค่ะ
28 กันยายน 2552 16:18 น. - comment id 1044704
ชีวิตที่อยู่ใกล้แม่ เป็นสุขแท้เชียวแม่จ๋า
28 กันยายน 2552 17:09 น. - comment id 1044712
น่ารักครับพี่ ชอบครับ
29 กันยายน 2552 02:00 น. - comment id 1044821
คิดให้สุขก็สุข คิดให้ทุกข์ก็ทุกข์ เป็สัจจธรรมค่ะ ชีวิตคนเราก็วนเวียน อยู่เช่นนี้ กลอนให้อะไรมากมายค่ะ
29 กันยายน 2552 05:39 น. - comment id 1044829
จากเด็กน้อยเรียนรู้เพื่อจะโต วัยรุ่นโอ้สนุกอยุดไม่ไหว วัยชราไม่สนุกหมดแรงไป พอร่างกายหมดลมนึกถึงสุข (อดีต) ตอนนี้เราเริ่มนึกถึงอดีตแล้ว
29 กันยายน 2552 10:59 น. - comment id 1044881
สุขใจเมื่ออยู่ใกล้แม่ค่ะ
30 กันยายน 2552 20:20 น. - comment id 1045558
เป็นสัจธรรมค่ะ