.......... ด้วยกำแพงที่แต่งเติมจนเสริมแกร่ง สุดที่แรงใดใดในเวหน จักกระแทกให้แตกร้าวทุกคราวทน แต่วันหม่นน้ำตาใจก็ไหลริน รินลงรดจรดซุกทุกเม็ดร้าว น้ำตาพราวไหลหล่อห่อหุ้มสิ้น ใครรู้ว่าน้ำตาที่บ่าริน เพื่อเปลี่ยนหินเป็นมุกทุกคราวครา คือน้ำตาหอยมุกในทุกครั้ง แม้ว่ายังดูเข้มแข็งแกร่งหนักหนา แต่บางเจ็บเหน็บร้าวหนาวอุรา เกินวาจาบอกใครให้ได้ยิน มีเพียงแต่บางคนบนทางผ่าน ที่เห็นด้านภายในไม่ใช่หิน คือเลือดเนื้อเถือมาน้ำตาริน เพื่อหุ้มสิ้นกรวดทรายให้มุกงาม เมื่อบางใครไหนได้ประดับมุก ในทุกทุกเรียงเม็ดเกร็ดวาบหวาม ประดับกับศอสรงของนงราม ก่อนจะงามโปรดรู้ไว้ใต้ความจริง แฝงนั้นเป็นความจริงที่ยิ่งใหญ่ แต่สำหรับบางใครหาใหญ่ยิ่ง หากในท่ามใจงามรักความจริง ทุกทุกสิ่งที่มุกกลั่นนั้นแสนงาม . คนกุลา รังนกไฟ ในกลางวสันต์ .................
..............................
คนกุลา 25 มิ.ย. 2552 22:02 น. - ID 127108 
2592
12
0
25 มิถุนายน 2552 22:45 น. - comment id 1005411
๏ ยามที่เรารู้สึกร้าวลึกเจ็บ แล้วต้องเก็บซ่อนไว้ไม่เปิดเผย ลำพังทุกข์ทุรนเจ็บจนเคย แสร้งทำเฉย "-เหตุนี้ไม่มีอะไร-" กระทั่งเรารู้สึกเกินเก็บกด จึงปรากฏความเห็นเป็นสงสัย คือนิยามของมุกซุกซ่อนไป สัญลักษณ์นามใหม่ซึ่งใกล้เคียง ทุกสิ่งที่เป็นไปเต็มใจเลือก ซุกซอกเปลือกสุขได้ไม่ต้องเสี่ยง ภายนอกเปลือกทุกข์ท้อเกินพอเพียง เราอยู่เยี่ยงมนุษย์เปลือกเพราะเลือกเอง เราอาศัยในเปลือกเลือกตามจิต เพื่อหลบพิษฉ้อฉลคนข่มเหง ยินแต่คลื่นทะเลกล่อมน้อมบรรเลง แสนครื้นเครงตามประสาอุราตน ๚ะ๛ .............................. ไม่รู้สิ .. ไม่เคยมีมุกงาม ก็เลยเขียนได้แค่นี้อ่ะ
25 มิถุนายน 2552 23:20 น. - comment id 1005425
ไม่เป้นไรครับ คุณพี่ อัลมิตตรา เอาที่ 1 ผมขอเป็นที่มอง เอ๊ย ฉอง จึ๋ย ที่2 ที่ไหนก็ได้ ก็ให้ได้เป็นที่
26 มิถุนายน 2552 00:37 น. - comment id 1005435
ช่างจินตนาการจริง ๆ งดงามค่ะ ทั้งกลอนทั้งมุก
26 มิถุนายน 2552 07:36 น. - comment id 1005455
แม่อิม ครับ แค่นี้ก็งามแล้วนะแก้วพี่ เพราะ"มุก"มิต้องมีทั่วทุกหน ดั่งเพ็ญพราวราวฟ้านภาบน ในหาวหนงามซึ้งเพียงหนึ่งเดียว มิกล้าเขียนยาว เดี๋นวโดนแม่อิม หาว่าเพ้อเอาอีก
26 มิถุนายน 2552 07:37 น. - comment id 1005456
เชิญครับ คุณกวีน้อยฯ ตามสบายนะครับ ที่ไหนๆก็ยินดีต้อนรับ ด้วยใจ ครับ
26 มิถุนายน 2552 07:41 น. - comment id 1005457
คุณ bitter ครับ ยินดีต้อนรับและขอบคุณมากนะครับที่มาเยือนกัน เม้นท์ของคุณและทุกคนมีค่าสำหรับ คนกุลาเสมอมาและจะเสมอไป ครับ
26 มิถุนายน 2552 10:24 น. - comment id 1005510
ไม่แน่ใจค่ะว่าเคยเห็นมุกงามจริงๆหรือยัง แต่คงสวยนะคะ
26 มิถุนายน 2552 10:43 น. - comment id 1005523
ครับ มุก นั้นแสนงามจริงๆครับ คุณเพียงพลิ้ว
26 มิถุนายน 2552 12:03 น. - comment id 1005552
ลบอันบนค่ะ ภาพไม่ขึ้น ช่วงชีวิตหนึ่งตอนอาศัย อยู่ต่างประเทศ มีเพื่อนชาวญี่ปุ่นค่ะ เค้าจะบ้ามุกมากกกกกก พุดก็เลยต้องตามเขาเข้าไปสัมผัสความ อลังการของมุกมณีที่แสนแพงระยับค่ะ ไม่น่าเชื่อนะคะ ว่าวัยวันหนึ่ง ชีวิตพุดที่มีจิตดวงใสประภัสสร มักแลเห็นความงาม ความสวยสุนทรีย์ได้อย่างถึงแก่นค่ะ ผ่านมาหมดเลยชีวิตเลิศหรู แต่ท้ายสุด เพราะจิตดวงเดิม ดวงดินดวงดีที่แสนรักความเรียบง่าย จึงเบื่อการปรุงแต่งค่ะ เหมือนเป็นสองบุคลิก ในคนเดียว อย่างที่คุณคนกุลาเคยทาย พุดและสาวบ้านนา อย่างตรงเป๊ะเลยค่ะ ชีวิตที่รุงรัง ไม่ชอบเลยค่ะ เคยสะสมของเก่าโบราณ มาวันนี้ ปลูกบ้านอีกหลังรอเคลื่อนย้ายถ่ายเท บ้านจะได้เบาลงอิอิ สละออกแล้วค่ะ แม้นจิตจะรักสวยรักงาม สักปานใดก็ไม่ยึดติดค่ะ มุกมีของแท้ค่ะ วันนี้ว่าจะหามาใส่ พุดว่าผู้หญิงใส่มุกดูคลาสสิคดีค่ะ แต่ต้องแต่งชุดเรียบๆนะคะ หาภาพมากำนัลค่ะ เจ้าสาวไม่มีมุกมณีเลยค่ะ รอเจ้าบ่าวสวมให้อิอิ ลองอ่านเรื่องนี้นะคะ พุดรจนาไว้นานแล้ว http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem82857.html มุกมณีจิต
26 มิถุนายน 2552 13:41 น. - comment id 1005568
เข้าใจในการจินตนาการจังเลยค่ะ มันก็คงประมาณได้อย่างหนึ่งก็ต้องเสียอย่างหนึ่งกระมังค่ะ เราได้มุกที่สวยงาม แต่ก็แลกมาจากการสูญเสีย....
26 มิถุนายน 2552 16:49 น. - comment id 1005651
26 มิถุนายน 2552 17:21 น. - comment id 1005674
คนเรานี่ก็ช่างสรรหาเนอะ เศร้าใจจริงๆ แต่ก็ชอบนะคะมุก ความสวยที่ได้มาจากความเจ็บปวด
26 มิถุนายน 2552 19:34 น. - comment id 1005727
เห็นไข่มุกรุกเร้าแต่เฝ้าถวิล เคยเคียงดินกลิ่นคาวน้าวให้หลง พอเจ้าไกลไปลับประดับพงศ์ คงเหินหงส์ไกลสุดจะหลุดลอย ....แบบว่าได้แคนี้ครับพี่คนกุลา...เริ่มมึนนิด ๆ แล้วครับ
26 มิถุนายน 2552 22:38 น. - comment id 1005831
สวัสดีค่ะ เมล็ดสีฟ้า ในภาพสวยมากค่ะ ชอบจัง...
26 มิถุนายน 2552 23:48 น. - comment id 1005868
โอ๊ววว!ไพเราะลึกซึ้งค่ะ อ่านแล้วให้นึกถึง มุกกับนิล ที่เคยแต่งไว้ แต่ความหมายอาจจะแตกต่างนะคะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem114800.html
27 มิถุนายน 2552 10:08 น. - comment id 1005974
นงนามงามด้วยมุกจะจับสายตาเราได้เปล่าน๊อว่าเราเห็นหอยน้อยหอยใหญ่ บนศอเธอ เธอจะรู้ไหมหนอว่าเรากำลังนับว่ามีกี่หอย ที่ร้อยสวยประดับสรง อุปมาอุปมัยมาลึกซึ้งเหมือนเคยนะคะ
27 มิถุนายน 2552 11:04 น. - comment id 1006012
คุณ พุด ครับ วันนี้ คุณ พุดมาในสไตล์สบายๆ มากกว่าทุกๆวันที่เคยเห็น ดูเป็นตัวของตัวเอง ดูเป็นกันเอง ไม่เหมือนในหลายๆวัน ที่ดูเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยพิธีกรรม พิธีธรรมจนตัวตนและห้วงใจ หายลับฝังอยู่แสนลึก คล้ายกรวดทรายในแกน..มุก อยากเห็นคุณ พุดในบุคคลิกนี้มากขึ้น นะครับ ไม่เรียบง่ายดุจสาวนา แต่ผ่อนคลายแบบ พุด พดชา นารี สงสัยว่า แสงงาม แห่งมุกมณี ที่ชื่นชอบ จะดูดดึง ตัวตนที่งามสบายๆ ของคุณ พุด ออกมา มีเพียงสองครั้งเท่านั้น ที่ได้สัมผัส สิ่งนี้ในตัวคุณ และระลึกที่จะพานพบมากขึ้น อีกในห้วงกาลต่อๆไป ด้วยรักและผูกพัน
27 มิถุนายน 2552 11:34 น. - comment id 1006028
คุณ whitelily ครับ ก็คงประมาณนั้น หละ ครับ แต่อีกสิ่งหนึ่งซึ่งสำคัญและอยากสื่อ คือ ท่ามกลางความปวดร้าวอุรา จนน้ำตาหลั่ง หอยมุกได้ใช้สิ่งซึ่งเปรียบเทียบได้กับน้ำตา ของตน สร้างสรรค์"มุก"แสนงามให้กับโลก เรานั้นฉไนเล่าจึงเฝ้าเพียรรดน้ำตาลงไปบนใจอันเปล่าดาย และเติมเศร้าให้หนักหนายิ่ง ขึ้น จนสามารถทำร้ายใจตนเองอยู่ตลอดมา ช่างน่าอายต่อหอยมุกเสียนี่ กระไร นะครับ
27 มิถุนายน 2552 17:05 น. - comment id 1006385
คุณฝน โคลอน ครับ ไม่ว่า มุก หรือ มุข หากนำมาใช้แล้วมีความสุข และคนอื่นมีความสุขก็ทำเถอะครับ
27 มิถุนายน 2552 17:12 น. - comment id 1006398
มุกธรรมชาติ ก็เป็นความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นมา ตามธรรมชาติ เป็นความงามที่เป็นไปโดยไม่ มีใครไปปั้นแต่ง แต่มุกเลี้ยงนี้เป็นการจงใจ เอาความเจ็บปวดไปใส่ให้หอยมุก เลียนแบบ ธรรมชาติ เป็นความงามที่บางใคร ไปยัด เยียดความเจ็บให้กับอีกหลายชีวิต เพื่อสร้าง สิ่งแสนงามขึ้น ก็แล้วแต่ ใครจะคิด ครับคุณ เฌอ ครับ
27 มิถุนายน 2552 17:18 น. - comment id 1006416
เห็นไข่มุกรุกเร้าแต่เฝ้าถวิล เคยเคียงดินกลิ่นคาวน้าวให้หลง พอเจ้าไกลไปลับประดับพงศ์ คงเหินหงส์ไกลสุดจะหลุดลอย ไปลอยบนศอนางที่พร่างมุก เราคนทุกข์ยากซ้ำจำต้องถอย เมื่อสร้อยงามยามหวังยังคงคอย น้ำตาหอยพร่าพร่างสร้างมุกงาม ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ คุณจะไม่เด็ด ครับ
27 มิถุนายน 2552 17:19 น. - comment id 1006420
เชิญ เลือกชม ครับ คุณ มะกรูด ครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยม ครับ
27 มิถุนายน 2552 17:23 น. - comment id 1006431
คุณนิลวรรณ ไปอ่านมุกกับนิล แล้วแสนงาม ยามเปรีบเทียบ ครับ ชอบครับ
27 มิถุนายน 2552 17:25 น. - comment id 1006435
นั่นนะซี คุณอุ๊ยเสี่ยวป้อ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
