. นอนบนเสื่อกระจูดใจในวันกลับ ดังมาดับอารมณ์ร้อนในฟ่อนฝัน กลิ่นกระจูดดั่งกลิ่นกระแจะจันทน์ เสื่อผืนนั้นคล้ายผืนนี้ที่ทอรอ ฟังเพลงหวานกังวานหวังเหมือนฟังว่า ดั่งน้ำตาน้องนี้คอยพี่หนอ กลับมาชื่นขวัญเรียงคงเพียงพอ มาเปิดศอมารับสร้อยเส้นน้อยนี้ ยามกลับมาบ้านนาซื้อมาฝาก เพื่อแทนใจคนยากจากใจพี่ ซับน้ำตาหม่นคราหลังยังพอมี หวังนับต่อแต่นี้อย่ามีเลย เจ้าเตรียมน้ำเตรียมท่าเตรียมอาหาร เมื่ออิ่มทานแล้วอ้อนอุ่นหนุนเขนย เอาตักนางเป็นหมอนหนุนให้กรุ่นเกย อยากเผยใจเจ้าไพรนกในอกนวล พรุ่งนี้เช้าเจ้าตื่นก่อนแต่ค่อนรุ่ง เพื่อจะปรุงข้าวปลาอาหารล้วน จัดสำรับจับมือเจ้าเฝ้าชักชวน เดินลัดสวนกราบพระธรรมนำจิตใจ พรมประปรุงจรุงแต้มหอมแก้มสาว พระธรรมวาวพร่างพ้นสู่หนไหน รักคู่ธรรมนำคนสู่หนใคร ให้นกไพรคืนใจเจ้านะสาวนาง . .........
คนกุลา 2 มิ.ย. 2552 11:34 น. - ID 126405 
1117
4
0
2 มิถุนายน 2552 12:24 น. - comment id 993714
น่าอิจฉาเน๊อะ เพียงตักหนุนอุ่นเขนยเผยใจบอก สัพยอกหยอกเอินเกินจะกล่าว เจ้านกไฟพักใจตะกายดาว อบอุ่นราวสวรรค์สรรบรรจง
2 มิถุนายน 2552 14:25 น. - comment id 993768
มาแอบดูคุณพี่ขวัญกับคุณพี่เรียมค่ะ อิอิ
2 มิถุนายน 2552 15:54 น. - comment id 993819
กลอนเพราะมากๆค่ะ.....นึกถึงเพลงนี้ค่ะ ตักคุณน่าหนุนนอนตาย อุ่นๆละม้ายคล้ายหมอน.... ทันได้ฟังที่พ่อเปิดบ่อยๆค่ะ....อิอิ ใครร้องน๊า..นึกไม่ออกค่ะ
2 มิถุนายน 2552 16:29 น. - comment id 993839
ความรักกับธรรมมะ เป็นการจับคู่ที่สะอาดดีนะคะ นึกว่าจะไม่มีคำว่านกซะแล้ว แต่ก็ยังมี 5555+ ภาพได้ใจดีค่ะเข้ากับกลอนดี
3 มิถุนายน 2552 22:15 น. - comment id 994394
จินตนาการได้ดีทีเดียวครับ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
