**ข่าวจาก...ขอบฟ้า**

คนกุลา

๑.ข่าวเจ้านกไพร
เจ้านกไพรในใจนวลหวนถวิล
ก่อนร้างสิ้นด้วยรักจักถามหา
จำจากหนองนาบางจากห้างนา
เพียงเพื่อว่าเข้าหากินในถิ่นกรุง
เพื่อหาเงินมาสานต่อก่อรังรัก
เพื่อหาหลักมาประทังยังบ้านทุ่ง
หวังสร้างฐานงานต่อก่อผดุง
ก็ในกรุงมีช่องทางสร้างตัวตน
เจ้านกไพรใจกล้าบากหน้าบ่าย
ร่อนร่ายเร่ไปในทุกหน
สร้างสรรค์ขายแรงแข่งผู้คน
สับสนเดียวดายไร้คนเกย
ปล่อยให้นวลเดียวดายอยู่ปลายขวาน
อยู่เฝ้าบ้านเรือนรอดกอดเขนย
และรอวันขวัญนกไพรได้มาเชย
ลมรำเพยร่ำรอมาคลอเคียง
สายัณย์เย็นย่ำค่ำนี้หนอ
นวลจะรอนกไพรขันใสเสียง
นวลปัดกวาดรวงรังฟูกตั่งเตียง
และรอเพียง  พ่อนกไพร.. คืนใจนวล
.
๒.ข่าวจากเส้นขอบฟ้า
บินอีกครั้งหวังใดอยากไปถึง
ในที่ซึ่งไร้สุขโศกวิโยคหวล
ที่ซึ่งรักถักไกลใจรัญจวน
ที่ที่ล้วนงามสรรพสอดรับกัน
ที่ที่ไกลสุดขอบฟ้าและหล้าโลก
ที่ที่โบกบานลมห่มกล่อมขวัญ
ที่ที่พร่างเพ็ญดาวในพราวจันทร์
ที่ที่สรรค์สรรพสิ่งหอมยามดอมดม
ที่ตาวันร้อนแรงขับแสงฉาน
ค่อยค่อยบานหุบแสงสีแดงส้ม
จุ่มลงในทะเลฝันอันพร่างพรม
ม่านดำห่มความรุ่มร้อนให้ผ่อนคลาย
ณ ที่ที่ไม่มีราตรีกาล
ณ ที่ที่ทิวาวารดับสลาย
ณ ที่นวลน้ำค้างพรั่งพรูพราย
เมื่อสบสายหลากสีแห่งทิวา
ที่ที่ไม่แยกความแตกต่าง
ไม่มีมืดหรือสว่างในทางฟ้า
มีนภาอ่าสำอางค์กระจ่างตา
และฟ้ายังสีฟ้าอ่าอำไพ
ที่ที่ในความจริงกับสิ่งฝัน
ผสมกันเป็นหนึ่งนี้มีอีกไหม
ที่ที่กายแสนสงบพานพบใจ
ที่ที่หทัยสองเราเข้ารวมกัน
บินครั้งนี้หวังใดเล่าจักเข้าถึง
ได้พบซึ่งโลกสวยด้วยแรงฝัน
ค้นพบแคว้นแดนฝังใจในนานวัน
รอนะขวัญจะคืนรังดังที่รอ
จะกลับไปสร้างรังรักถักทอโลก
เพื่อหักโศกหักเศร้าครั้งเก่าหนอ
คืนคราวนี้พี่เคียงคงเพียงพอ
เพื่อสานก่อหน่อพงศ์วงศ์นกไพร
เป็นเผ่าพงศ์นกไพรในโลกกว้าง
รู้ถากทางถางฝันอันสดใส
เพื่อสร้างนามงามผ่องเยื่อยองใย
ห่อห้อมในใบบางแนบปรางนวล
..........