บันดาลใจจากกลอน แผลใจ ของ ครูพิม นะครับ เมื่อโดนกรีด แน่แท้บาดแผลเกิด เปลือกใจเปิด ลมโลกกรรโชกแผล แปลบเจ็บแปลบแสบซึ้งถึงดวงแด คงได้แต่รอวันมันแห้งไป คิดให้ดี ดีที่ใจเราได้เปิด เป็นบทเรียนชั้นเลิศไม่เฉไฉ ให้เรารู้ว่าโลกนี้ไม่มีใคร จะห่วงใยหัวใจเราเท่าเราเอง จงเปิดใจบอบช้ำสัมผัสโลก ให้โชนโชกลืมเขาไปใครข่มเหง เจ็นก็เจ็บ ทนทนไปไม่ต้องเกรง คนจะเก่ง เก่งที่ทนนะคนดี แผลที่กายเกิดได้นับร้อยพัน แผลในใจที่เดียวนั่น ถนัดถนี่ ทุกครั้งคราโดนกระหน่ำเขาย่ำยี ทุกครั้งหนีไม่พ้นโดนแผลเดิม ดีแล้วล่ะ ..รู้เจ็บจึงรู้จำ เพราะรู้ช้ำ จึงหวงใจไร้แผลเพิ่ม ขอตัวเราอย่าช่วยย้ำอย่าซ้ำเติม จงริเริ่มเรียนระวังยับยั้งใจ พักใจให้นิ่งแน่เป็น แผลเป็น เป็น ให้เห็นว่าคนไหน ใช่-ไม่ใช่ เป็น รู้ทันคำลวงบอกห่วงใย เป็น เป็นไป ใจเราแน่ เป็นแผลเป็น
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 9 เม.ย. 2552 22:18 น. - ID 124937 
1247
2
0
9 เมษายน 2552 23:13 น. - comment id 972317
ขอบคุณครับ จริงที่ ตัวผมเองก็ยังย้ำแผลตัวเองอยู่ ไม่อยากจะคิด แต่ก็หยุดคิดไม่ได้
10 เมษายน 2552 22:35 น. - comment id 972612
แผลใจใครเล่าเขาจะเห็น ซ่อนเร้นปิดแผลแลข้างหลัง เจ็บปวดรวดร้าวคราวชิงชัง ใจยัง..หลงรอ..โอ้หนอใจ อยากลบ จบรัก จำหักฝืน สะอื้น..ร่ำหา..วาอยู่ไหน รอวัน เขากลับ อย่าลับไกล ร่ำไห้ ใจช้ำ ทนกล้ำกลืน แปลบแปลบ แทบดิ้น สิ้นความหวัง รักพัง ยังรอ ขอใจฝืน เขาทำ ช้ำตรม ล้มทั้งยัง เป็นอื่น ทิ้งเรา..ให้เฝ้ารอ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
