จะอ้อนวอนร้องร่ำไห้ทำไมเล่า เพียงให้เขากลับมาหาอีกหน แล้วประคองรักไว้ด้วยใจทน เฝ้าดิ้นรนติดห่วงบ่วงมายา จะคร่ำครวญหวนไห้ทำไมเล่า เมื่อรักเราเจ็บหนักเกินรักษา เรื่องการทิ้งใยประวิงวันเวลา เอาน้ำตามาทับถมหรือสมควร จะวิงวอนทวงน้ำคำทำไมเล่า สัญญาเก่าเล่าให้ฟังหวังใครหวน แค่เล่ห์ลิ้นลมปากมากแปรปรวน ใช่โซ่ตรวนติดตรึงใจให้ใครลือ จะมาเศร้าเสียดายใครทำไมเล่า คุณค่าเราเขาไม่เห็นจำเป็นหรือ โลกกว้างใหญ่หนทางไกลใจฝึกปรือ ใยยึดถือไม่ปล่อยว่างวางดวงใจ จะเพ้อพร่ำคำช้ำใจทำไมเล่า เพียงให้เขาเวทนานัยน์ตาใส ไม่ทุเรศก็เชิญทำย้ำต่อไป ศักดิ์ศรีไร้ใจรันทดหมดเรี่ยวแรง ทำไมเล่าไม่ลุกยืนขึ้นอีกหน ทำไมเล่าไม่ปลุกตนจนเข็มแข็ง ทำไมเล่าไม่ยิ้มรับกลับเคลือบแคลง ทำไมเล่าเฝ้าแสดงถูกแทงใจ ---------------------- (ไร้อันดับ)
13 ธันวาคม 2551 03:43 น. - comment id 923559
ยุ่งมาก แต่ก็ว่างมาเป็นที่ 1 นะคร้าบพี่น้อง อิอิ
13 ธันวาคม 2551 03:48 น. - comment id 923560
อิอิ หลังจากอ่านบทกลอนแก้เหนื่อย ทำไมเล่าหรือ ถ้าอยากรู้จริงๆ ต้องไปตามอาโกหน้าปากซอย ได้ข่าวอาโกแกสมัคร เป็นศิรานีชั่วคราว อาจจะช่วยได้นะสหาย.. แวะมาป่วนก่อนสลบ..
13 ธันวาคม 2551 06:16 น. - comment id 923578
เห็นด้วยกับแนวทฤษฎีหากแต่ความจริงปฏิบัติไม่ได้จ้า
13 ธันวาคม 2551 06:44 น. - comment id 923585
ทำไมเล่า....คำเดียวอาจตอบได้หลายมุม... รักเกินไป... รักจนหลง... รักจนหัวปักหัวปำ... รักจนมองไม่เห็นใคร...
13 ธันวาคม 2551 09:18 น. - comment id 923620
สหายยา ช่วงนี้คงยุ่งมากซินะ สู้ๆ นะ เอาใจช่วยจ่ะ
13 ธันวาคม 2551 09:22 น. - comment id 923623
สหายยา อาโกม่ายอยู่ ถามซ้อได้ปะ ซ้อบอกว่า อาโก ยังเอาตัวไม่รอด ตอนนี้ไปติดเด็กท้ายซอย กับมาคงต้องไปเย็บแผลที่หัว ที่ซ้อ รอดักตีก่อง ดูแลสุขภาพด้วยสหาย
13 ธันวาคม 2551 09:22 น. - comment id 923624
เพราะรักคำเดียวค่ะ..
13 ธันวาคม 2551 09:24 น. - comment id 923625
คุณนรศิริ การปล่อยวาง จากการยึดติด ทำได้ยากจริงๆ ครับ แต่ของบางอย่างฝืนไปก็ เท่านั้น จริงไหมครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
13 ธันวาคม 2551 09:28 น. - comment id 923629
ท่าน บนข. พระพุทธเจ้าทรงตรัส ความรัก เป็นเหตุให้ทุกข์ เป็นวังวนที่ยากจะหลุดพ้น โดยเฉพาะ รักที่ขาดสติ จริงไหมครับท่าน นมัสการครับ ท่าน
13 ธันวาคม 2551 09:30 น. - comment id 923632
คุณครูพิม รักคำเดียว จริงๆ ครับ รัก เหมือนกับมีดที่มีคม แล้วแต่คนถือจะถือแบบไหน จริงไหมครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
13 ธันวาคม 2551 11:27 น. - comment id 923685
..ลุกขึ้นมาก้าวเดินต่อไป นะถูกแล้ว.. อดข้าวดอกหนา ชีวาวาย ... ฟ้าข้างหน้ายังสว่าง หนทางยังมีให้เดิน...อย่าท้อ.. แวะมาทักทายครับ
13 ธันวาคม 2551 12:13 น. - comment id 923700
อืม ทำไมเล่า อยากรู้เหมือนกัน ได้คำตอบอย่าลืมบอกด้วยนะ อิอิ อดได้ที่ ๑ เลย เสร็จแชมป์เก่า
13 ธันวาคม 2551 12:22 น. - comment id 923705
คุณกิ่งโศก เห็นหลายคน ทีผิดหวัง แล้วมานั่งทุกข์ใจ ยึดติด และทำร้ายตัวเอง ถ้าปล่อยวาง เสียบ้าง แล้วลุกขึ้นทำในสิ่งที่ควรทำ คงจะดีกว่า ใช่ไหมครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
13 ธันวาคม 2551 12:26 น. - comment id 923709
คุณเฌอมาลย์ น่านดิ ทำไมเล่า อยากรู้ก็เลยเขียนถาม ช่วยหาคำตอบให้ทีดิ ได้คำตอบช่วยบอกต่อทีนะ ที่ 1 นะ สหายยา เขาจะหยุดสักพัก เห็นว่าได้มาเยอะแระ ปล่อยให้พวก เครื่องแรงน้อยๆ มาสู้กันไปก่อง
13 ธันวาคม 2551 13:26 น. - comment id 923741
ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมเล่า น่าจะออกไปพักผ่อนชายทะเลดีกว่า แวะมาแจมคับ
13 ธันวาคม 2551 14:13 น. - comment id 923774
อาจไม่มีใครหรอกอยากคร่ำควรญ ใจไห้หวนเพราะรักเป็นนักหนา วิงวอนนั้นอาจจากใจใช่มายา ที่โศกาเพราะเกินกว่าจะทำใจ ตัดอย่างไร้ให้ขาดสวาทรัก บัวก้านหักยังเหลือเยื่อเส้นสาย ลุกน่ะลุกเข้มแข็งวันถัดไป แต่หัวใจใช่จะง่ายหากเยี่ยวยา มาตอบคำถามเจ้าค่ะ.....
13 ธันวาคม 2551 14:31 น. - comment id 923787
ลุกขึ้นเกือบไม่ทันแน่ะค่ะ ......................... เป็นเพราะยังจมอยู่กับความหวังที่จะให้เขากลับมารักเลยไม่อยากลุกขึ้นรับความจริงค่ะ
13 ธันวาคม 2551 14:53 น. - comment id 923807
แล่มเลยกลอนนี้
13 ธันวาคม 2551 15:00 น. - comment id 923813
นั่นซีนะ มาฟังดูว่าจะมีคำตอบถูกใจบ้างหรือเปล่า ทำไมเล่า อะไรหรือที่ทำให้จำทน ตอนนี้ไม่ต้องใช้คำตอบแล้วล่ะ กลอนเพราะค่ะ
13 ธันวาคม 2551 15:49 น. - comment id 923819
คุณวิทย์ ศิริ บรรยากาศดีๆ อย่างชายทะเล คงช่วยได้จริงๆ ที่สำคัญอย่าไปคนเดียว หาใครสักคน ไปเป็นเพื่อนได้ ก็จะดี จริงไหมครับ ขอบคุณที่แวะมาแจมครับ
13 ธันวาคม 2551 16:09 น. - comment id 923823
คุณสายลมเดือนตุลา รู้ป่าวคุณเป็นคนแรกที่ตอบ คำถาม "ทำไมเล่า" ได้ดีจริงๆ แต่ของบางอย่างยิ่ง ไล่ตามยิ่งห่างไกล ยิ่งฝืนยิ่งเจ็บ สักวันเวลาจะ รักษาทุกสิ่งทุกอย่างเองครับ ถ้าไม่ทำร้ายตัวเองจนสาหัสเสียก่อน ขอบคุณสำหรับกลอนที่นำมาฝากครับ
13 ธันวาคม 2551 16:15 น. - comment id 923824
คุณปะการังสีฟ้า ที่ว่าลุกขึ้นเกือบไม่ทัน แสดงว่าลุกขึ้นมาทันใช่ไหมครับ ดีครับเอาประสบการณ์ที่ได้มา เป็นบทเรียนครับ เวลา ช่วยได้เสมอครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
13 ธันวาคม 2551 16:19 น. - comment id 923825
คุณเกย์ใต้ กลอนบทนี้ เขียนเพราะอยาก ให้กำลังใจคนที่ยังยึดติด หรือ พยามยามทำ ในสิ่งที่ลืมคุณค่า ของตัวเองครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
13 ธันวาคม 2551 16:26 น. - comment id 923826
คุณแจ้นเอง หลายๆ คนพยามยามที่จะใช้ทุกวิธี เพื่อยึดเหนี่ยวใครบางคนไว้ แม้กระทั่งยอมลดศักดิ์ศรีความเป็นคน ของตัวเอง สิ่งนี้บางคนบอกว่า เป็น "ความรัก" แต่ผมว่ามัน ใกล้เคียงกับ "ความหลง" มากเลยนะครับ ช่วงนี้อากาศหนาวนะครับ ที่บ้านคุณคงหนาวมาก ดูแลตัวเองดีๆ ครับ
13 ธันวาคม 2551 19:40 น. - comment id 923863
......เม้นท์ ........55555
13 ธันวาคม 2551 19:42 น. - comment id 923865
..... ก็มาเม้นท์แล้วไง ช่ายเปล่า 5555 อ่ะๆ อย่าๆ อย่าเถียงๆๆคะ ฝากบอกสหายยา กะ พี่ย่าแบม และเพื่อนๆบ้านกลอนว่า ยัยน้องตัวแสบไม่ว่างคะ ช่วงนี้ .....
13 ธันวาคม 2551 19:44 น. - comment id 923866
......เฮ้อ ..... ............เหนื่อย....... .....................เฮ้อ............ ...........ง่วง ...... ...............เฮ้อ....... ...........
13 ธันวาคม 2551 20:30 น. - comment id 923873
คห 25 26 27 ฉางน้อย แหม มาทีเดียว 3 เม้นเลย ได้ๆ แล้วจาบอกให้ สหายยา ก็กำลังยุ่งกับธุรกิจ คุณแบม ก็ปายสนใจแต่คนเมา ดูแลสุขภาพด้วยแล้วกัน
14 ธันวาคม 2551 05:17 น. - comment id 923908
.................. ........................... ........................... ................. ........................... ..
14 ธันวาคม 2551 08:43 น. - comment id 923916
ก็กินเหล้าเข้าไป..ทำไมเล่า? กินจนเมาเดินเซทำเฉไฉ พอน้องถาม..ทำไปได้ยังไง? ก็ตอบได้แค่คำนี้.."ว่าพี่เมา" ไปกับเรา พอเมาไปจิ๊จ๊ะคนอื่นทำไมเล่า? มันน่าทุบให้หายเมา ซะดีมั้ง ทีหลังอย่าทำ (เกี่ยวกันไหมนี่ คนเมาๆน่ะแฟนมินนี่เองล่ะ)
14 ธันวาคม 2551 09:38 น. - comment id 923930
.ให้เขาไปหาคนอื่นตามชอบใจอย่าไปคิดถึง อิ อิ สวัสดีค่ะคุณไร้อันดับ ดอกบัวแวะมาเมียงมอง ในเมื่อเขาไม่รักตัดให้ขาดเสียเลยง้อทำไม ให้ช้ำใจ อิ อิ ขอให้มีความสุขทุกวันนะค่ะ
14 ธันวาคม 2551 09:44 น. - comment id 923933
สหายยา คงทั้งยุ่งทั้งเหนื่อยซินะครับ หนทางจริงๆ ที่ต้องฝันฝ่า คงไม่ได้โรยไว้ด้วยกลีบกุหลาบ ไปทุกสาย แต่ความมุ่งมั่น ตั้งใจ อดทนพยายาม จะทำให้เราไปถึงได้ สู้ๆ ครับ ความสำเร็จรออยู่ครับ
14 ธันวาคม 2551 09:55 น. - comment id 923938
คุณมินี่ แหม เอาแควนมานินทา อิอิ แต่ไม่มีใครม่ายนินทา แควนตัวเองหรอก อันนี้ยืนยัน อย่าไปทุบเขาเลย ก็คนเมา เขาบอกอย่าถือสา ม่ายช่ายเหรอ เอะ เราคุยเรื่อง อะไร กันนี่ ขอบคุณที่มาทักทาย พร้อมกลอนน่ารักๆ ครับ
14 ธันวาคม 2551 09:58 น. - comment id 923940
คุณดอกบัว ดูจากงานเขียนของคุณ ผมว่าเรื่อง การต้องมาคร่ำครวญ หวนไห้ คงเป็นไปได้ยาก แหม ก็แนวธรรมละความหลง อยู่แล้ว จริงไหมครับ ขอให้มีความสุขครับ สบายดีนะครับ
15 ธันวาคม 2551 12:19 น. - comment id 924292
นั่นสินะคะ "ทำไมเล่า" ไม่เข้าใจเหมือนกัน ในช่วงเวลาแบบนั้น มันก็ต้องมีบ้าง แต่หากเวลาผ่านไปแล้วสักระยะ ก็จะดีขึ้นมาเองค่ะ
15 ธันวาคม 2551 13:53 น. - comment id 924323
คุณ krajokngao ช่วงเวลาที่เจ็บปวดต้องมีจริงๆ ครับ แต่ช่วงที่ว่าถ้าไม่นานเกินไปก็จะดี เวลาจะเป็นเครื่องรักษาจิตใจได้อย่างดี ขอแต่ต้องเชื่อในคุณค่าของตนเอง แล้วพร้อมที่จะต่อสู้กับสิ่งที่จะเข้ามา ใช่ไหมครับ ขอบคุณในความคิดเห็นครับ
21 ธันวาคม 2551 21:22 น. - comment id 926801
ประมาณว่าทำไม่เล่า "ไม่รักตัวเองให้มากกว่านี้"
22 ธันวาคม 2551 00:27 น. - comment id 926940
คุณฟา ใช่ครับ "ทำไมเล่า" ต้องทำร้ายตัวเอง อย่าอ่อนแอให้ใครได้รู้เห็น เชิดหน้าเด่นยิ้มให้กลางใจเขา หากอยู่เดียวถ้าสุดกลั้นเกินบรรเทา เชิญตัวเราหลั่งน้ำตาให้สาใจ
23 ธันวาคม 2551 21:19 น. - comment id 927973
นั่นนะสิ...ทำไม ..สงสัยเหมือนพี่นักสืบแหละ.. ... .... ..... .... ..... ไม่รู้จะเล่นอะไร เล่นจุด...ละกัน .. .... .. .. ....
24 ธันวาคม 2551 14:41 น. - comment id 928515
คุณวุ้นเส้น มาเล่นจุดๆ ให้ผมเติมคำเอง หรือครับ แล้วจะรับได้หรือเปล่า ถ้าผมเติม บางคำนะ