รัก...ที่มอบให้นั้นสำคัญล้ำ นี้.....คือคำหมายมั่นไม่หวั่นไหว มิ......ลางเลือนเพื่อนรักด้วยภักดิ์ใจ ลืม...ไม่ได้เพราะเพื่อนดีหายากจัง รัก...จึงมอบเพื่อนเราอย่าเศร้าหมอง นี้....จะช่วยประคองผองความหวัง มิ.....ท้อแท้มีแต่แผ่พลัง ลืม..ไม่ได้เพราะฝังกลางแก่นใจ ก๊อปชื่อ...บทกลอนมาอีกแล้ว..(เห็นว่าเพราะดี)
24 พฤศจิกายน 2551 12:34 น. - comment id 917121
ตั๊บ..แก.. งายเยอะค่ะ ไปแระ..
24 พฤศจิกายน 2551 12:42 น. - comment id 917122
เห็บ..ตับ..แก่ นึกว่าฉางน้อย.... กลายเป็นฉางใหญ่ไปจ้อย..
24 พฤศจิกายน 2551 18:03 น. - comment id 917203
รัก..นั้น..มิ...จำ รัก..ที่มอบตอบให้ด้วยดวงจิต นั้น..มืดมิดหนทางจะฝ่าฝัน มิ..ควรเลยที่คิดจะผูกพัน จำ..จากกันไกลห่างและร้างลา
24 พฤศจิกายน 2551 19:46 น. - comment id 917234
รัก...ของเพื่อนลืมได้อย่างไรเล่า นี้...ใจเรายังคงอยู่ด้วยเสมอ มิ....พรากจากความทรงจำเราเพื่อนเกลอ ลืม...เธอเหรอทำไม่ได้เพราะเพื่อนกัน
24 พฤศจิกายน 2551 19:50 น. - comment id 917236
...รักใครคนหนึ่ง... ที่พึ่งพากันได้ในทางฝัน ด้วยรักศรัทธาและผูกพัน จับมือกันก้าวไปให้สุดทาง ...รักเธอคนเดียว... ถึงอ้างว้างหัวใจจะเปลี่ยวว่าง ถึงปลายทางความฝันจะเลื่อนลาง ทุกสิ่งสร้างให้ธอเพียงคนเดียว
25 พฤศจิกายน 2551 14:17 น. - comment id 917441
รักที่มีมอบให้ด้วยใจภักดิ์ นี้ประจักษ์ด้วยใจใช่กังขา มิลืมเลือนถ้อยคำย้ำสัจจา ลืมแล้วว่า..เคยช้ำ..เพราะคำลวง.....