โอ้ขวัญเจ้าเอยจะโศกเศร้าไปใย หยุดร้องไห้ได้ไหมให้คลายเหงา หยุดหม่นหนองเถิดนะให้บางเบา เจ้าโศกเศร้ามานานเนิ่นจนเกินพอ โอ้ขวัญเจ้าเอยหยุดโศกเศร้าได้แล้ว โอ้ขวัญแก้วหยุดได้แล้วนะร้องขอ หยุดน้ำตาที่หลั่งรินถวิลรอ หยุดได้แล้วหยุดหนอพี่ขอวอน โอ้ขวัญเจ้าเอยเข้มแข็งนะเข้มแข็ง พี่จะแบ่งกำลังใจช่วยถ่ายถอน ฟังนะฟังพี่นะแม่งามงอน พี่จะกล่อมเจ้านอนได้ผ่อนคลาย โอ้ขวัญเจ้าเอยนอนหลับไปให้พบฝัน ฝันว่าลืมลืมวันที่หวั่นไหว ตื่นขึ้นมาให้สดชื่นฟื้นดวงใจ แล้วลืมได้กับวันเศร้าเหงาดวงจินต์ โอ้ขวัญเจ้าเอยนับตั้งแต่นี้ เป็นขวัญดีมีพลังดังแผ่นหิน ใครก็ตามใต้หล้าทั่วแดนดิน ให้แดดิ้นหากเพียงหยอกหลอกชื่นชม ฯ
5 พฤศจิกายน 2551 19:02 น. - comment id 910777
.....นี่ไงคะ หายเศร้าแล้วคะ หยุดร้องไห้แงแง แล้วน๊า เก่งไหมคะ อิอิ มามั่วนิ่มอีกแล้วคะ ฉางน้อย
5 พฤศจิกายน 2551 19:29 น. - comment id 910783
ภาพก็น่ารัก บทกลอนก็ไพเราะ เข้ามาอ่านงานที่มีคุณภาพครับ
5 พฤศจิกายน 2551 20:13 น. - comment id 910800
แวะมาอ่านงานกลอนครับ
5 พฤศจิกายน 2551 20:16 น. - comment id 910802
โอ๋ๆๆๆนิ่งทุบ นิ่งทุบแบบนี้ป่ะคะ
5 พฤศจิกายน 2551 20:19 น. - comment id 910805
หากขวัญเจ้าเอาแต่ไจไม่หยุดร้อง คงทำใจต้องปล่อยโฮโผเข้ากอด ช่วยแข่งร้องก้องห้องนอนไม่อ้อนออด ไม่ข้อนขอดหมดสำเนียงเสียงหยุดเอง ขอเข้ามาทักทายคับ
6 พฤศจิกายน 2551 00:20 น. - comment id 910846
หวัดดียามดึกครับ...ฉางน้อย ป่านนี้หลับปุ๋ยไปละมั้ง..
6 พฤศจิกายน 2551 00:22 น. - comment id 910847
ขอบคุณครับ...อรุโณทัย ป่านนี้ คงหลับไปพร้อมๆกับฉางน้อย
6 พฤศจิกายน 2551 00:23 น. - comment id 910848
ยินดีครับคุณฝนทอง ที่แวะเข้ามาทักทาย
6 พฤศจิกายน 2551 00:35 น. - comment id 910849
ส่งบทกลอนขึ้นเว็บ ออกไปทานข้าว...เจอเพื่อนเลยลากยาว กลับมาก็ดึกโข... จะแบกหมอนเลยก็กระไรอยู่ จึงเข้ามาดู... เห็นชื่อ (พลอย) เฌอมาลย์...ก็อุ่นใจ..อิอิ ขอบคุณครับ..กับ..โอ๋ๆๆๆนิ่งทุบ..นิ่งทุบ
6 พฤศจิกายน 2551 00:29 น. - comment id 910850
ขอบคุณครับ..คุณวิทย์ ที่เข้ามาให้ทักทาย หากขวัญเจ้าไม่หยุดร้อง...ทำไงดีน้อ.. ปลอบ..ปลอบ... จนเธอหายร้อง...
6 พฤศจิกายน 2551 08:57 น. - comment id 910878
"อยากมีใครปลอบฝันให้ฉันอ้อน ก่อนจะนอนเล่านิทานให้หลับใหล คิดถึงขนมนมเนยเชยกลิ่นไอ ยามหลับไหลฝันได้อิ่มยิ้มกับดาว"
6 พฤศจิกายน 2551 10:11 น. - comment id 910908
ครู บอกอยากมีคนปลอบมอบความฝัน กระ เซ้าอ้อนเล่านิทานให้ฝันสวย ดาษ ดาพราวพริ้งสิ่งอำนวย ทราย สีสวยระยิบระยับรับแสงดาว ภาพเด็กน้อยกระพริบตาว่าง่วงแล้ว หลับเถิดแก้วดวงตาอย่าหงอยเหงา ฟังนิทานก่อนนอนเสียงแผ่วเบา กระต่ายน้อยกับเต่าเล่ากล่อมนอน มีกระต่ายตัวหนึ่งไซร้นิสัยเสีย เจอเต่าเตี้ยช้ามากอยากสั่งสอน จึงท้าวิ่งแข่งกีฬามาราธอน ใครถึงก่อนคือWinnerเสนอไป เจ้าเต่างงแต่ก็รับกับคำท้า แล้วตั้งตาตรงเด่ไม่เฉไฉ เดินเตาะแตะต้วมเตี้ยมแบบเจียมใจ คงจะถึงเส้นชัยในบางวัน ฝ่ายกระต่ายจองหองลำพองเก่ง เลยไม่เร่งเข้าสู่ลู่แข่งขัน หลับสักงีบไมรีบร้อนไปก่อนมัน น่าโศกศัลย์เผลอหลับนับชั่วโมง ตื่นขึ้นมา "ห่ากิน" จินต์สบถ สตาร์ทรถสี่ล้อพลันควันโขมง เท้าก็วิ่งตามองเจ้าเต่าเตงโตง ตายละหว่ามันอยู่ตรงใกล้เส้นชัย มันจ้ำฮีดจ้ำฮึดอึกใจก้าว เพื่อจะเข้าแตะริบบิ้นถิ่นเป้าหมาย อนิจจา 03 วิ. มันช้าไป เพราะเต่าไต่เข้าก่อนมัวนอนนาน นิทานนี้สอนใจให้รู้ว่า อย่าประมาทเวลาพาสืบสาน อย่าดูถูกว่าใครใฝ่ประจาน อย่ายกตนข่มท่านมันไม่ดี 5555 ว่าไปว่ามา...ก็ออกมาแบบนี้.. คงฟังได้นะครับ..คุณครู..
6 พฤศจิกายน 2551 11:17 น. - comment id 910939
แวะมาอ่านกลอนดีดีค่ะ ขอก๊อปภาพนะคะ ชอบจังค่ะ
6 พฤศจิกายน 2551 11:26 น. - comment id 910943
ขอก๊อบภาพทราบแล้วฮะ...ประภัสสร แต่บอกก่อนผมก็ลอบก๊อบจากเขา 555 ถือเสียว่าเป็นของเรา เพราะไร้เงาเจ้าของที่แท้จริง... ดีครับ..ภาพนี้..ผมยังชอบเลย.. เผื่อแผ่แบ่งๆกันไป... ยินดีต้อนรับกับการแวะเข้ามาทักทายครับ..
6 พฤศจิกายน 2551 12:10 น. - comment id 910946
ฟังนิทานเพลินใจใกล้จะหลับ คออ่อนพับกับกระต่ายเลยละหนา แต่ตกใจใครสตาร์ทรถกันละวา สะดุ้งตื่นลืมตามาแอบมอง
6 พฤศจิกายน 2551 14:08 น. - comment id 910963
คำปลอบใจใหญ่ยิ่งอิงความหมาย ช่วยผ่อนคลายหายเหงาเศร้าหม่นหมอง ยิ่งปลอบเป็นเช่นกวีมีทำนอง ยิ่งประคองดวงใจสดใสพลัน การปลอบใจจึงมีค่าหาไม่ได้ ในความหมายคือค่ามากหลากสีสัน คนใจอ่อนคนใจน้อยต้องการมัน ส่วนคนมั่นไม่ต้องการฉันมั่นใจ คนหนึ่งขี้แย..อะไรนิดอะไรหน่อยก็ร้องไห้ อีกคนหนึ่งเข้มแข็งซะละเกิน..น้ำตาเรอะเมินซะเถอะ...อะไรประมาณนี้...
6 พฤศจิกายน 2551 14:59 น. - comment id 910985
สัญญาครับ ว่าจะไม่หลอกกลอกกลิ้ง จะจริงใจครับ แวะมาทักทายครับ
6 พฤศจิกายน 2551 15:39 น. - comment id 911007
คุณเทพธัญญ์มาสัญญาจะไม่หลอก อยากจะบอกสาวใดไหนหรือครับ ผมจะได้ส่งต่อให้เธอทราบ ดั่งพิราบส่งข่าวสาวดีใจ ดีครับ..คุณเทพธัญญ์ จริงใจไม่กลิ้งกลอก..
7 พฤศจิกายน 2551 07:42 น. - comment id 911203
อยากให้ ใครสักคน ปลอบแบบนี้จัง.. แวะมาเยี่ยมจ้า
7 พฤศจิกายน 2551 07:59 น. - comment id 911207
ฟังนิทานกล่อมขวัญวันโศกเศร้า ที่คอยเฝ้าเร้ารุมสุมถึงหัว หยุดร้องไห้ให้กับความน่ากลัว ใจสลัวนัวเนียนอนหลับไป ขอให้มีความสุขกับการทำงานครับ
7 พฤศจิกายน 2551 08:05 น. - comment id 911208
เป็นกิ่งโศกแต่ไม่โศกจะได้ไหม เพราะว่าชื่อกับหัวใจใช่หมายเหมือน ชื่อก็ชื่อใจก็ใจใช่ซ่อนเงื่อน แต่อย่างไร..ให้มีเพื่อน..ปลอบนะครับ บรรทัดจบ...จบซะห้วนๆ..55 ขอให้พบคนนั้นไวไว...นะครับ ไวไว...สงสัยต้องพาเธอไปกินไวไว...
7 พฤศจิกายน 2551 08:07 น. - comment id 911209
อรุณสวัสดิ์ครับคุณลูกกลิ้ง มาแต่เช้าเลยนะวันนี้... นึกว่านิทานยังทำให้งัวเงียอยู่...
7 พฤศจิกายน 2551 20:16 น. - comment id 911437
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและชื่นชมผลงานค่ะ