เหนื่อยหัวใจทำไมหนอจึงท้อถอย ฝันที่คอยพลอยเลือนหายมลายหนี เหมือนสิ้นแรงจะแข่งขับปรับชีวี คล้ายโลกนี้มีแต่หมองนองน้ำตา มองท้องฟ้าว่าสวยสดไม่อดเศร้า ความหงอยเหงาบรรเทาท้อต่อปรารถนา แม้ดาวเดือนทอแสงงามตามนภา ยังก้มหน้าพาร่ำร้องหมองระทม ทำไมหนอการรอต่อบางสิ่ง นานเข้าจริงยิ่งห่างไกลไม่สุขสม สิ่งที่หวังผุพังเรื่อยเปื่อยอารมณ์ ร้องไห้ห่มจมทุกข์ยุคโรยรา โลกใบนี้ที่อยู่รู้หรือไม่ ว่ามีใครไม่สมหวังยังโหยหา ขอวิงวอนพรใดในนภา ช่วยนำพาความล้าใจให้หวนคืน ให้หัวใจได้มีแรงยื้อแย่งฝัน โปรดนำวันที่ผันเปลี่ยนเลื่อนขมขื่น ส่งแรงใจให้สู้ใหม่ได้ลุกยืน ปลุกให้ตื่นคืนมาสู้กู้ฝันงาม
20 กันยายน 2551 10:08 น. - comment id 897284
เหนื่อยที่ต้องรอ... ......ท้อที่ต้องรับ..... กับความจริงที่ต้องเจ็บ.......
20 กันยายน 2551 10:24 น. - comment id 897294
กลับมาพร้อมด้วยความเศร้าเลยนะคะ ล้มแล้วลุกใหม่ สร้างค่าให้ตัวเองนะคะ
20 กันยายน 2551 11:06 น. - comment id 897312
ทุกข์สุขหรือเศร้าเรากำหนด อิ่มอดหรือไม่ใช่ใครเขา จะเป็นเช่นไรอยู่ที่เรา หนักเบาต้องสู้อยู่ได้เอย เพียงสิ่งหนึ่งที่เข้ามาในชีวิต ต้องพบเจอเรื่องให้คิดอีกมากหลาย ใจต้องสู้เข้มแข็งไว้อย่าเดียวดาย ทุกข์จะคลายเพียงปล่อยวางบ้างนะเออ
20 กันยายน 2551 12:43 น. - comment id 897375
ทุกคนมีสิทธิฝันนะคะ ขอเพียงมุ่งมั่น ท้อได้แต่อย่าถอย
21 กันยายน 2551 00:27 น. - comment id 897675
....เจ็บนะ กับความจริงใจ ความซื่อสัตย์ภักดี แต่สิ่งที่ได้รับคือ คำดูถูก การมองข้ามความจริงใจ ความดีที่ให้ไป ..สิ่งที่ทำด้วยใจ ไร้ค่าไร้ความหมาย และไม่เคยถูกมองในแง่ดีเลย ...เฮ้อ !.. .ไม่อยากมีหัวใจ