มองนภาฟ้าครึ้มฝน เมฆมืดมนหม่นหมองทั่ว แสงตะวันพลันหมองมัว มืดสลัวมัวทั่วฟ้า หยาดฝนหล่นรินหลั่ง จนพรูพรั่งทั่วทั้งป่า เหล่านกวิหคนานา บินเริงร่าพาเบิกบาน เหตุใดใยจึงเศร้า จนซึมเซาเหงาอยู่นาน ดีใจให้สำราญ สุขสราญอย่างวานนี้ ท้องฟ้าคือท้องฟ้า ใช่นภามีราคี สุขใจได้คนดี อย่ารอรีมีเศร้าเลย
นกตะวัน 10 มี.ค. 2545 17:16 น. - ID 11836 
3204
1
0
10 มีนาคม 2545 20:53 น. - comment id 39727
เขียนได้แง่คิดดีน่ะค่ะ ^O^
11 มีนาคม 2545 17:21 น. - comment id 39826
... ฟ้าหม่นฝนจะมา ใจอ่อนล้ากว่าเคยเป็น เมฆกั้นตะวันเร้น มองไม่เห็นความร่าเริง...
11 มีนาคม 2545 19:49 น. - comment id 39855
เมื่อฝนหล่นลงมา ทั่วทั้งป่าน่าบันเทิง นกร้องก้องกระเจิง บินร่าเริงไปใกล้ไกล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
