ทุกก้าวทุกอย่างอ้างว้าง จัดวางแต่งเติมเพิ่มฝัน ชีวิตยังอยู่ทุกวัน แต่ฝันถูกสร้างวังเวง ปลายอุโมงค์ปลายทางปลายฟ้า มองมาเหมือนถูกข่มเหง หัวใจร้าวสั่นหวั่นเกรง ละเลงความท้อใส่ลง ดำเนินให้กายเป็นนาย มิวายมิยังอยู่คง เงาตัวเลื่อนลับแลลง เศษผงฝุ่นดินปลิวไกล ยังหยุดยืนอยู่ตรงนี้ ทั้งที่ขาก้าวเดินไหว แต่ขาไม่ย่างก้าวไป เพราะใจเติมใส่ว่าพอ อย่าหยุดยืนอยู่อย่างอยาก อย่าพรากความฝันเติมท้อ ก้าวเดินวิ่งไปอย่ารอ เพื่อขอคว้าฝันปลายทาง เห็นไหวจุดหมายตรงนั้น ใช่ฝันใช่เห็นเลือนลาง แต่ใจเรานี้แหละสร้าง จัดวางให้สดงดงาม
วายุหวาน 10 ส.ค. 2551 11:32 น. - ID 117844 
857
0
0
10 สิงหาคม 2551 13:21 น. - comment id 884560
หนุนฝันนานวันผ่านฝัน คืนวันฉันสร้างความหมาย นั่นแหละคือแรงแห่งกาย จะฉายส่องหล้าชโลม กำลังใจส่งให้เติมฝัน แม้นวันจะมีพายุโหม เมฆม่านปังปกท้องโพยม อย่าระทมบ่มเพาะอุดมการณ์ เพื่อเติมเชื้อไฟให้ฝัน เติมวันฝันไกลขับขาน นั่นคือแรงแห่งปณิธาน ของกานต์กลอนกวีรุจีเรือง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
