เราอาจจะไม่ได้เจอกันบ่อยนัก เราอาจจะไม่เคยทักกันสักหน ฉันเป็นแค่สายลมหวังดีที่เวียนวน เป็นแค่คนบังเอิญผ่านมาร่วมทาง หากวันนี้เธอยังจมอยู่กับเวลา หากอดีตที่ผ่านมายังทำเธอสับสน หากเหลียวมองรอบข้างรู้สึกไม่มีใครเลยสักคน ขอให้เธออดทนต่อสู้ผ่านกาลเวลา และถ้าวันนี้เธอยังรู้สึกท้อแท้ กำลังใจที่ว่าแน่คือตัวเองรู้ไหม ให้กำลังใจตัวเราเองให้มาก...ก่อนวอนขอจากใครๆ มีคาถามาฝากไว้ให้..."ไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร" ต้องผ่านมันได้ "สักวัน"
6 สิงหาคม 2551 21:41 น. - comment id 883370
มาอ่านลำนำครับ จบ...สวัสดี
6 สิงหาคม 2551 22:24 น. - comment id 883392
ทุกข์และท้อก่อตัวอย่ากลัวนะ อย่าลดละ..ลุกขึ้นมานะตาหวาน ก้าวต่อไปอย่าให้ใครประจาน เดี๋ยวคงผ่าน...ทุกข์ท้อได้..ในเร็ววัน.. มาให้กำลังด้วยคนค่ะ..สู้ๆๆนะคะ
7 สิงหาคม 2551 00:02 น. - comment id 883428
กำลังใจที่ดีที่สุด...คือใจของเราเอง...สักวัน..ต้องเป็นวันของเรา...
7 สิงหาคม 2551 08:19 น. - comment id 883526
7 สิงหาคม 2551 08:41 น. - comment id 883548
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ท่องไว้แล้วน๊า...
7 สิงหาคม 2551 11:22 น. - comment id 883604
ได้ผลจริงหรือเปล่าครับ ไว้จะลองดูครับ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ เช่นนี้ครับ *-*
7 สิงหาคม 2551 13:47 น. - comment id 883685
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ....
8 สิงหาคม 2551 12:21 น. - comment id 883949
..... แวะมานั่งให้กำลังใจด้วยอีกคนจ้า .... กำลังใจ ... ต้องเริ่มที่ตัวเราเองก่อนนะ
12 สิงหาคม 2551 11:35 น. - comment id 885108
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ^^