สมรภูมิรบ

กฤตศิลป์ ชินบุตร

จงอย่าลืมเมื่อครั้ง..................................กาลเก่า
ความรักของผองเรา..............................โอบเอื้อ
ภาพนั้นจะคงเงา...................................กาลใหม่
วอนเถิดลดเติมเชื้อ..............................มอดไหม้กันเอง
ศึกในศึกนอกนั้น..................................ประชิด
หั้มหั่นขาดน้ำมิตร...................................ต่อสู้
เพื่อชนะตรองนิด...................................แพ้พ่าย
เถิดไทยจงรับรู้...................................... กอบกู้อารี
ชัยชนะแต่เลือดฟุ้ง..................................ซากศพ
ในสมรภูมรบ..........................................เพื่อนพร้อง
ล้วนกองก่ายทับกลบ................................ร่างมิตร
ธงชาติสะบัดร้อง......................................กู่ก้องอันใด
บาดแผลย่อมติดเชื้อ...............................เป็นพิษ
โรคย่อมระบาดทิศ..................................แผ่ร้าย
เปลวเพลิงย่อมผลาญมิตร.......................สูญเสื่อม	
แตกต่างแตกแยกคล้าย.........................แตกได้ควรฤา
ประเทศไทยหนึ่งนั้น..............................แผ่นดิน
เข่นฆ่าเป็นอาจิณ...................................ไป่ได้
อายวีระชนสิ้น.......................................พิภพ
เถิดรักประจักษ์ไซร้..............................อย่าคล้ายแก้วสลายฯ
กฤตศิลป์ ชินบุตร
26 กรกฎาคม 51