จากพ่อ...ถึงลูก

กวี ซีม่า

>>>พ่อจำเป็นต้องปลุกลูกแต่เช้า
เพื่อให้เจ้าไปอ่านเขียนเรียนหนังสือ
เพราะข่าวล่าถาโถมโหมกระพือ
เขาจะยื้อยึดถนนปิดหนทาง
>>>ละเมิดสิทธิ์เรามั่งก็ช่างเขา
ขอเพียงลูกไม่มัวเมาเอาแอบอย่าง
ผู้ใหญ่ดื้อบอกเท่าไรก็ไม่วาง
ทนนะลูกติดขัดบ้าง....บางเวลา
>>>ไปเถอะลูกไปพากเพียรเรียนหนังสือ
เจอฝ่ายแค้นกับแก๊งค์ดื้ออย่าถือสา
จงหลีกเลี่ยงเสียงตะโกนโพนทะนา
ที่ร้องด่าจ้องอัดรัฐบาล
>>>รัฐบาล นอมินี มีแต่เปลือก
ลูกอย่าเลือกมาปกป้องปกครองบ้าน
มีวาระซ่อนเร้นเป็นสันดาน
รับใช้งานปานสุนัขรักเจ้านาย
>>>ใครทำผิด...ใครทำถูก...ลูกย่อมเห็น
จากประเด็นที่เกี่ยวข้องทั้งสองฝ่าย
แก๊งค์ดื้อกับฝ่ายแค้นแสนอันตราย
รัฐก็ร้ายหมายบีฑา....ท้าประจัญ
>>>ความปรองดองไม่พ้องพานในวันนี้
เพราะเขามีจิตดื้อยึดถือมั่น
ลูกต้องรู้พวกเขาอย่างเท่าทัน
แล้วเป็นกลางสร้างสรรค์...เพื่อบ้านเมือง
>>>เรียนเถอะลูกรีบพากเพียรเรียนหนังสือ
อย่าหัวดื้อคิดกร่างกระด้างกระเดื่อง
อย่าเป็นหมารับใช้ให้ตัวเปลือง
อย่าก่อเรื่องไม่บังควรป่วนสังคม
>>>เรียนสำเร็จรีบกลับมาพัฒนาชาติ
ชักนำราษฏร์เดินสายกลางอย่างเหมาะสม
อยู่พอเพียงให้พอดี...สุขนิยม
เพาะใจบ่มเทิดพิทักษ์....วงศ์จักรี