เมื่อพายุโหมรุกบุกพม่า พรากน้ำตาคร่าชีวิตผิดวิสัย ความโศกซุกทุกข์ทั่วล้านหัวใจ จักมีใครข้องเกี่ยวคอยเยียวยา จีนประสบแผ่นดินไหวไร้ที่อยู่ ล้นหลามผู้ลำบากหลากปัญหา สิ้นน้ำดื่มสะอาดขาดข้าวปลา ไร้เงินตราที่พักหลักประกัน ล้านเสียงครวญล้วนเสียงครางอย่างโหยหา ห้วงเวลาโหดร้ายใช่ความฝัน เป็นความจริงสิ่งที่ตื่นทุกคืนวัน เหตุการณ์นั้นเกิดคำถามความผิดใคร? ไม่มีใครฝืนกฎกรรมธรรมชาติ ทุกคนอาจเจ็บหนักเกินผลักไส ทุกคนอาจสิ้นหวังกำลังใจ แต่ไม่สิ้นเยื่อใยเเห่งไมตรี ขอเป็นหนึ่งแรงใจให้สู้ต่อ ถึงทดท้อแต่อย่าถอยทยอยหนี เมื่อมีชีพย่อมมีหวังสุขยังมี สักวันพบสิ่งดีที่รอคอย
15 พฤษภาคม 2551 09:01 น. - comment id 850020
เมื่อเช้าดูข่าวทีวี ทั้งจีน ทั้งพม่า น่าสงสาร คิดถึง เมื่อคราว ซึนามี บ้านเรา เศร้า แต่ที่เข้ามาเพราะชอบชื่อคุณ ช่างคิดน๊ะ
15 พฤษภาคม 2551 12:18 น. - comment id 850124
ดูข่าวก็เศร้า อ่านกลอนก็เศร้า ยิ่งเห็นนามปากกาคนเขียนแล้ว... โอย............
15 พฤษภาคม 2551 12:31 น. - comment id 850133
เหตุการณ์นี้เตือนอะไรได้บ้าง เกิดช่องว่างแผ่นดินถิ่นอาศัย ฝนกระหน่ำซัดสาดอย่างหน่ำใจ นำระเบิดขว้างใส่ยิงซ้ำเติม หรือถึงเวลาล้างโลกแล้ว
15 พฤษภาคม 2551 15:28 น. - comment id 850195
แด่ คุณเกิดมาดำ ..ทำพรือได้ ยอดเยี่ยมดีทีเดียว ใจดีด้วย แม้ว่าจะใช้ชื่อว่า..เกิดมาดำ มาเยี่ยมทักทายค่ะ
15 พฤษภาคม 2551 18:29 น. - comment id 850221
กลัวมาเกิดใกล้ๆ บ้านเราจังนิ
16 พฤษภาคม 2551 06:37 น. - comment id 850320
เรื่องดินน้ำฟ้าฝนดั่งคนดำ ไม่รู้ทำปรือได้ใช่ไหมเล่า แต่มีเหตุก็ต้องมีเรื่องราว ธรรมชาติร้อนร้าวนเศร้าไหมเอย
5 มิถุนายน 2551 20:43 น. - comment id 857711
ขอโทดนะ ไม่ได้ตั้งใจ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้