นกยูง...กลางลมพายุโหม ถาโถมถูกทำลายทุกปลายขน เกลื่อนนองซากซับกับมณฑล ร่วงหล่นน้ำตาตกราย ฤาว่าโลกพิโรธแล้ว ทั่วทุกแนวล่มสลาย ยิ่งกว่าทุกข์ในความตาย เมื่อผู้คนสูญสลายทั้งแผ่นดิน เป็นมหาพายุอันดุเดือด ชะล้างร้อนด้วยเลือดกลางแหว่งวิ่น จมคนจนใต้ฟ้ามหาแผ่นดิน โหมพายุโถมถิ่นท่วมถึงใจ มวลมนุษย์มองทุกข์สะเทือนโลก โถมทับด้วยความโศกสะเทือนไหว พลัดพากจ่อมจมระทมไกล ความทุกข์ท้นจะแก้ไขอย่างไรกัน.... มิทันทุกข์จะจางในทางทุกข์ มิทันส่งความสุขดับโศกศัลย์ พระธรณีสะเทือนทับดับโลกันตร์ โยกขยับไหวสั่นสะเทือนเมือง ภูผาหินลายมังกรสะท้อนโศก เมื่อแผ่นดินไหวโยกทุกข์หนักเขื่อง ล้มครืนพังทลายไปทั้งเมือง พื้นแผ่นดินก็นองเนืองด้วยน้ำตา.... จะหนีทุกข์ให้พ้นทุกข์ไม่จางทุกข์ อยู่ที่ไหนจึงจะสุขที่ใต้ฟ้า หรือทุกข์อยู่คู่โลกเป็นธรรมดา หรือมนุษย์เดินฝ่าไปหาทุกข์...
ส่องหล้า 14 พ.ค. 2551 09:29 น. - ID 115089 
1585
3
0
14 พฤษภาคม 2551 11:23 น. - comment id 849700
โลกเราเดี๋ยวนี้ มีพิบัติภัยมากมายเลยนะครับ เราก็ต้องระวังตัวกันไว้ด้วยนะ... ยอดเยี่ยมครับ..
14 พฤษภาคม 2551 11:30 น. - comment id 849710
สวยงามทั้งสองชิ้น ดีใจที่ได้เห็นน้ำใจของนักประพันธ์ ตามวิถีกลอน ถ้าเป็นเดอะสตาร์ ก็ต้องแป้ง กับ ดิว
14 พฤษภาคม 2551 11:31 น. - comment id 849712
กลอนดีๆแบบนี้มีคุณค่าเพื่อสังคมครับ ขอบคุณครับ
14 พฤษภาคม 2551 20:45 น. - comment id 849908
เฉียดหัว เฉียดหาง ประเทศไทย แบบหวุดหวิด ไม่รู้เหมือนกันว่า จะโดนจัง ๆ ตอนไหนบ้าง ตายเดี่ยว ตายหมู่ ก็คือกัน .. เวลากระชั้นชิดแบบนี้ ปลาอาจจะกินดาว
14 พฤษภาคม 2551 22:54 น. - comment id 849934
ต้องระวังเตรียมพร้อมรองรับสิ่งที่เกิดขึ้น พร้อมช่วยกันดุแลเพื่อนร่วมโลกเดียวกัน
15 พฤษภาคม 2551 13:02 น. - comment id 850156
ตอนนี้กลัวโรคระบาดในพม่า มากเลยค่ะ ถ้าขืนยังทิ้งศพลงแม่น้ำอยู่....สักวันก็ต้องลอยตุ๊บป่องๆมาตามแม่น้ำโขง.......น่ากลัวจัง ไม่รู้จะสงสารหรือยังไงดี...เฮ้อ
5 มิถุนายน 2551 20:43 น. - comment id 857709
ขอโทดนะ ไม่ได้ตั้งใจ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
