เหมือนกับกาลผ่านไปไม่นานนัก ได้รู้จักความเป็นแม่แน่นักหนา แสนภูมิใจกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกมา รักยิ่งกว่าแก้วตาและดวงใจ เฝ้าถนอมดูแลแม้ยากเข็ญ ให้ลูกเป็นคนดีที่สดใส บางครั้งเหนื่อยและท้อไม่มีใคร สู้ต่อไปเพื่อลูกแม่ผูกพัน หวังลูกยาได้ดีในวันหนึ่ง วันนั้นซึ่งประสบพบสุขสันต์ เจริญวัยเพียบพร้อมในชีวัน คอยเติมฝันเสริมสร้างทางให้เดิน มีเพียงหนึ่งดวงใจมอบให้ลูก สอนสิ่งถูกบอกสิ่งดีมิห่างเหิน ความลำบากหัดให้เจ้าเผชิญ ใช่บังเอิญตั้งใจให้ฝึกทน จนกล้าแกร่งแรงใจเจ้าใหญ่กล้า อยากบินท้าเสรีทุกที่หน ไกลจากแผ่นดินแม่พร้อมผจญ พิสูจน์ตนบนทางห่างไกลแดน จากอ้อมอกแม่แล้วแก้วตาเอ๋ย สิ่งคุ้นเคยห่วงนักจักยากแสน อธิษฐานคุณพระคุ้มครองแทน เจ้าโลดแล่นบินไกลภัยอย่ามี
5 มีนาคม 2551 06:55 น. - comment id 829311
เมื่อปีกหางขนแซ่มแจ่มจรัส ปล่อยเจ้าหัดโผผินบินล่องฟ้า หัดเก็บกินผลไม้ในพนา จึ่งรู้ค่าของแม่เฝ้าแลมอง ยินดีด้วยกับครูกันนานะครับที่เลี้ยงลูกได้ดีและมีความสามารถ....ยินดีด้วยๆๆๆ
5 มีนาคม 2551 08:37 น. - comment id 829327
อยากให้ลุกเข้มแข็งและอดทน ประสบการณ์ฝึกฝนลุกกล้าหาญ อนาคตสดใสจากการงาน เพื่อชีวิตชื่นบานด้วยตนเอง ปล่อยไปแต่ยังอยู่ในสายตาทุกฝีก้าว เนาะ
5 มีนาคม 2551 08:49 น. - comment id 829334
บินไปไกลแค่ไหนก็กลับคืนรังเหมือนเดิมค่ะ
5 มีนาคม 2551 09:18 น. - comment id 829346
แก้วตาดวงใจ คงต้องเติบใหญ่ ต่อสู้โลกไป เหมือนเช่นเราเคย
5 มีนาคม 2551 10:00 น. - comment id 829356
แม่เฝ้าบ่นเฝ้าสอนตอนอ่อนหัด เพื่อขจัดความเกลียจคล้านให้ห่างหาย เพื่อให้เจ้านั้นได้เว้นละอบาย ให้ห่างหายจากความชั่วที่มัวเมา ให้ลูกเป็นคนดีของพ่อแม่ ที่แน่แท้วันข้างหน้าพาสุขสันต์ ตั้งแต่นี้ต่อไปเฝ้านับวัน อีกไม่นานเจ้าต้องเดินด้วยตนเอง พ่อและแม่เลิ้ยงเจ้ามาพาให้สุข อบายมุขสิ่งไม่ดีให้หนีหาย เมื่อเติบใหญ่เจ้าจะไม่ลำบากกาย ยังไม่สายเมื่อเจ้าพังแล้วตั้งใจ ทำความดีทำไปเถิดลูกรัก ให้ประจักษ์วงศาคณาสรรร์ ให้เขาเห็นว่าเรานี้มิใช่พาล ทั้งวงค์วานเป็นคนดีที่ยากลืม
5 มีนาคม 2551 10:06 น. - comment id 829358
คุณป้าคะอย่าห่วงเลยนกน้อย ที่เราฟูมฟักมาตอนนี้จะบินได้อย่างทรนง เพราะมีแบบอย่างจากคุณแม่ที่เข็มแข็ง ขอให้น้องเดินทางปลอดภัยเด๋วพิม มีเพื่อนอยู่ที่โน่นจะฝากไว้อีกทางเจ้าคะ เพื่ออนาคตของนกน้อยนะคะ..
5 มีนาคม 2551 10:34 น. - comment id 829370
โลกกว้าง..ทางยังยาว.. นกน้อย..ค่อยค่อยบิน ไมตรีจิตมิตรอักษร
5 มีนาคม 2551 11:48 น. - comment id 829392
จากอุทรมารดามาเป็นไข่ จนเติบใหญ่เป็นนกพร้อมผกผิน มีแม่คอยอุ้มชูตราบรู้บิน เลี้ยงชีวินด้วยตนจึงพ้นรัง จนมีลูกปลูกรั้งทำรังได้ ฟูมฟักไข่เป็นแม่ได้แต่หวัง เพียงลูกน้อยกล้าแกร่งแรงพลัง จะปลูกฝังให้ลูกผินบินได้เอง.. นกก็คงเหมือนคน..มีวิธีการขัดเกลา อบรมเช่นมนุษย์หากแต่เราไม่ทราบว่า สิ่งที่นกทั้งหลายสอนลูกนั้นคืออะไรบ้าง. แต่ที่รู้คือลูกนกที่โตพอแล้วนั้นสามารถ หากินได้แทบทุกตัว..ผิดกับมนุษย์บางคน ที่แม้จะเลี้ยงให้เติบใหญ่ขนาดไหน..ก็ยัง ไม่สามารถเผชิญโลกหรือเอาตังรอดได้.. เช่นนก..นั่นควรจะชื่นชมในกลวิธีการเลี้ยง ดูของมัน...ที่แยกออกจากสัญชาตญาน..นั้น มาเยี่ยมครับคุณครู
5 มีนาคม 2551 20:26 น. - comment id 829490
แวะมาอ่านมาเยี่ยมค่ะ... สบายดีนะคะ...
5 มีนาคม 2551 23:32 น. - comment id 829541
สวัสดีค่ะ ลูกคือดวงใจของพ่อแม่ ปีกเจ้ายังอ่อนนักต้อง หัดฝึกบินปีกเจ้าจะได้แข็งแรงเพื่อที่จะสู้ไปสู่ หนทางข้างหน้าอย่าภาคภูมิใจ
6 มีนาคม 2551 06:51 น. - comment id 829564
ขอแสดงความยินดีกับการเดินทางไกลครั้งแรกของนกน้อย อย่าห่วงเลยครับ นกน้อยย่อมรู้ทางเดินของตัวเอง..เพื่อคนที่เขารัก..แน่นอนครับ...
6 มีนาคม 2551 10:49 น. - comment id 829596
เมื่อนกบินไปไกลใจยังห่วง ก็ทั้งดวงของใจสุดโหยหา สุดที่รักยิ่งชีพคือมารดา จะกลับมาแทบเท้าเพื่อก้าวยืน อิอิ...เมื่อลูกโต ก็ใจหายนะคะ..
6 มีนาคม 2551 14:36 น. - comment id 829635
ปล่อยนกแล้ว อย่าลืมปล่อยปลามั่งนะคะ
6 มีนาคม 2551 15:59 น. - comment id 829664
ฝากฝัน............. ขอบคุณค่ะ เลี้ยงตามศักยภาพเท่าที่มี ก็หวังว่าอนาคตจะไปได้ดี
6 มีนาคม 2551 16:01 น. - comment id 829666
ไหมไทย................ ขอให้ลูกเจริญวัย เติบใหญ่ด้วยดี แม่ก็สบายใจ
6 มีนาคม 2551 16:08 น. - comment id 829669
ไหมไทย.................... จ้ะ โตแล้วก็คงต้องปล่อยให้ไป ตามแต่ใจอิสระ คอยดูอยู่ห่างๆ
6 มีนาคม 2551 16:13 น. - comment id 829672
เพียงพลิ้ว........... น้อ...........ที่ไหนๆก็ไม่เหมือน บ้านเราเอง
6 มีนาคม 2551 16:15 น. - comment id 829674
ยาแก้ปวด................. ใช่แล้วค่า ทุกชีวิตต้องสู้ เพื่อความอยู่รอด
6 มีนาคม 2551 16:18 น. - comment id 829675
ดาว ว.............%16 % ขอบคุณค่า แต่งกลอน ได้ดีมากค่ะ
6 มีนาคม 2551 16:22 น. - comment id 829678
พิมญดา............. ค่า พยายามทำใจให้ห่วง น้อยลง
6 มีนาคม 2551 16:25 น. - comment id 829680
คอนพูทน............. ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาให้ กำลังใจนกน้อย
6 มีนาคม 2551 16:29 น. - comment id 829682
อรุณสุข............... ขอบคุณค่า แม่ลูกผูกพัน ธรรมดาต้องห่วงใย
6 มีนาคม 2551 16:31 น. - comment id 829683
white rose................ ค่า สบายดี่า
6 มีนาคม 2551 16:34 น. - comment id 829685
นกยูง.............. สืบต่อกันรุ่นต่อรุ่นไปเรื่อยๆ
6 มีนาคม 2551 16:35 น. - comment id 829686
ชินเดช ญาณรัตน์................ ค่า ขอบคุณค่า
6 มีนาคม 2551 16:37 น. - comment id 829687
มณีจันทร์................. ค่ะ ธรรมดาแม่ก็ห่วง อยากให้ดี
6 มีนาคม 2551 16:39 น. - comment id 829688
ปราณรวี............... ค่ะ ขอบคุณค่า