ร่ายริษยาพาจิตคิดร้อนรุ่ม เหมือนไฟรุมสุมเผาจิตสลาย ดั่งจมปลักสับสนทุรนทุราย เจ็บเจียนตายกายยับยังจักลอง คิดไขว่คว้าหาเหตุต้านกับผล เอาตัวตนวนเวียนเสี้ยนสนอง หวังให้ฝันนั้นมาสู่ครอบครอง ผิดทั้งผองมองเมินมิเขินเอย ปากยิ้มแย้มแต้มไว้ใจมิข่ม คอยหลงบ่มปมรักที่อยากเผย จึงเจ็บช้ำจำทนเหมือนดั่งเคย ไฉนเลยเกยกายมาพ่ายไฟ เพราะฤทธิ์รักผลักไสใจวายวอด กว่าจะมอดร้อนผลาญเกินต้านไหว หากว่าจิตมิคงมั่นพลันหลงไป ฉุดอย่างไรไฟลามปรามไม่ทัน คิดลุ่มหลงวนว่ายใช่หรรษา ร่ายริษยาพาเราให้โศกศัลย์ เป็นบทเรียนผ่านชีวิตให้คิดกัน หากสักวันหลงผิดติดบ่วงไฟ.
10 มกราคม 2551 15:55 น. - comment id 809756
สวัสดีครับน้องเหมีย กว่ากลอนจะคลอดนานเหมือนกันนะ สบายดีหรือเปล่าครับ วันเด็กพาเด็กไปเที่ยวที่ไหนครับ
10 มกราคม 2551 16:02 น. - comment id 809764
โห...วันนี้มาแนวละครเมืองไทยเลยนะคะ ตั้งแต่กลับมาอยู่บ้านเมืองไทย ป ไม่ดูละครแบบนั้นเลยค่ะ ดูได้แต่ละคร เกาหลี เช่น จูมง (อยากจะชาตินิยมค่ะ แต่ไม่ไหว ) หันไปมองการเมือง ก็ยิ่งเน่าหนักกว่าละคร เข้าไปอีก แย่จังค่ะ สบายดีนะคะ...คุณพ่อกลับบ้านหรือยังคะ ฝากความระลึกถึงไปยังท่านด้วยค่ะ
10 มกราคม 2551 16:07 น. - comment id 809770
หากมีจิต ริษยา พาใจทุกข์ อยากเป็นสุข พึ่งธรรมะ นะน้องสาว ให้สวดมนต์ ก่อนนอน วันละคราว แล้วแม่สาว จะเยือกเย็น เมื่อเห็นธรรม
10 มกราคม 2551 16:27 น. - comment id 809791
กำลังเป็นโรคริษยาอยู่เลยเจ้าค่ะ แง แง มีแต่คนรักกันเกลื่อนตา ไปหมด ขอเปงนางอืจฉาแทนแระกาน
10 มกราคม 2551 18:03 น. - comment id 809828
ก็เพราะรักจึงมีที่ริษยา ด้วยไขว่คว้าหาเศษสังเวชนัก ทั้งร้อนเร่าเผาจิตด้วยพิษรัก กว่าประจักษ์...ต้องตรม...จมน้ำตา
10 มกราคม 2551 19:30 น. - comment id 809837
การยึดมั่นถือมั่นสำคัญนัก เป็นแรงผลักกิเลสทิ้งเหตุผล ทำชั่วได้ไขว้เขวด้วยเล่ห์กล ให้ผลิผลทั้งผองกิจของตัว จึงละครสร้างสรรค์ให้ทันคิด สิ่งใดผิด ถูกต้อง มองให้ทั่ว ดูละคร ทุกตอนรู้ ให้ดูตัว และอย่ากลัว จงประกอบ ให้ชอบการ ดีทำยาก หากผลย้อน มาตอนท้าย ดูก็คล้าย ละคร ตอนอวสาน ดีชั่วไซร้ ได้รู้ หากดูนาน มิเกินกาล ดีจะเด่น ถึงเส้นชัย. หวัดดีครับ คุณเหมียว กชมนฯ ผมเองก็ห่างๆละครมานานนัก เลยไม่ทราบเค้าโครงเรื่องเท่าไร แต่ชอบที่ชื่อ..เด่นดีครับ..ร่ายริษยา แหม..คำว่าร่าย..นี่ใช้มานานแปลว่า อ่าน หรือเสก..หรือเตร่..ในที่นี้น่า จะเป็นเสก..ริษยามากกว่า..คงสนุกน่าดู และที่รู้ว่าน่าสนุก..ก็ตรงที่ได้อ่าน งานนี้ประกอบนั่นหละครับ..
10 มกราคม 2551 21:34 น. - comment id 809856
ไม่ริษยาใครค่ะ เพราะพิมเป็นนางเอกค่ะ.. อิอิ................................ กลอนเพราะมาก..ความหมายดี.. คิดถึงนะคะ
10 มกราคม 2551 22:28 น. - comment id 809888
หวัดดีค่ะ พี่หลวง แหมไม่ได้คลอดเขียนพี่เขียน อิอิ รันบายดีค่ะ วันเด็กให้เด็กพาเที่ยวค่ะ อิอิพี่หลวงล่ะ เด็กพาเที่ยวที่ไหนมั่งสวัสดีค่ะ น้องปราณรวี เออ พี่รันก็ไม่ได้ดูเหมือนกันเรื่องนี้แต่รู้สึกเคยอ่านหนังสือ แล้ว แต่จำเนื้อหาได้ไม่หมด แต่นั่งฟังเพลงนี้แล้วอยากเขียนนะค่ะ อิอิ พ่อพี่รัน ดีขึ้นแล้วค่ะ อิอิ พี่รันถึงนั่งหน้าคอมได้บ่อย จนบ่อยไป อิอิ ขอบคุณค่ะ น้องปารณรวี สำหรับความห่วงใยสวัสดีค่ะพี่ก่องกิก อยากสนุกทุกข์หนักจักมาหา สร้างปํญหาคาใจได้ทุกหน หากอยากสุขบนความสัปดน ก็ต้องทนวนว่ายก่ายทุกข์ตรมสวัสดีค่ะ น้องยาแก้ปวด อิอิคงเป็นเหมือนพี่รันมังค่ะ เห็นคนรักกันแล้วริษยา อิอิ มาเป็นแนวร่วมนางอิจฉากันค่ะ เอ้า กรี๊ดดดดดดดดดสวัสดีค่ะ พี่ริน หากว่ารักด้วยจิตมิริษยา ไม่ต้องคว้าหาทางพรางให้หลง ความเร่าร้อนผ่อนน้อยบรรเทาลง วางจิตปลงคงผ่านในวังวน ดีใจค่ะ ที่เห็นพี่ริน รักษาสุขภาพด้วยค่ะสวัสดีค่ะ คุณอรุณสุข ไม่ได้ดูละครมานานเหมือนกันค่ะ ละครน้ำเน่าบางทีก็ให้ข้อคิดดีดี เหมือนกันนะค่ะ ชอบชื่อเหมือนกันค่ะ พอดีนั่งฟังเพลงเลยหัดแต่งกลอนดูนะค่ะ ขอบคุณค่ะ ที่ทักทายกัน สวัสดีค่ะเพื่อนพิม อิอิ นางเอกอย่างเพื่อนพิม ต้องมีนางริษยาอย่างเพื่อนรัน อิอิ อิจฉาริษยา จริงๆ
10 มกราคม 2551 22:44 น. - comment id 809897
อ่านะ..ร่ายแบบนี้พิมขอเปงนางเอกนะคะ หุหุ..คิดถึงพี่รันกลอนเพราะและความหมายดีคะพี่สาว
10 มกราคม 2551 23:25 น. - comment id 809915
ร่ายริษยา วังวนที่สับสน และเจ็บปวดค่ะ คิดถึงนะคะ ..สวัสดีปีใหม่ด้วยค่ะ
11 มกราคม 2551 08:39 น. - comment id 809966
หลายอย่างสะท้อนความเป็นจริง สังคมไทยอีกยาวไกลนักกว่าจะก้าวหลุดพ้น หรือจะถอยหลังไปเรื่อยๆก็ไม่รู้นะ
11 มกราคม 2551 08:45 น. - comment id 809974
ริษยาเป็นบางอารมณ์ค่ะ ยังครบถ้วนด้วย รัก โลภ โกรธ หลง และริษยา+อาฆาตแค้น
11 มกราคม 2551 09:35 น. - comment id 810019
ริษยาเอง เจ็บเองนะคะ เป็นบางที ไม่ไหวค่ะ ปวดหัว
11 มกราคม 2551 09:55 น. - comment id 810026
สวัสดีค่ะ.... รู้ว่าไฟมันร้อน แต่คนเราก็ชอบวิ่งหาไฟนะค่ะ แปลกจริง ๆ คนเรา....
11 มกราคม 2551 10:15 น. - comment id 810039
อิอ..ไฟรักไฟริษยาร้อนแรงนัก ถอยออกห่างหน่อยก้อจะดีเนาะ
11 มกราคม 2551 11:28 น. - comment id 810072
ริษยาพาเผาผลาญ แหลกราญระทมหมอง ขุ่นข้องในดวงจิต ชีวิตไม่สมหวัง จึงมาฟังพอควร..บารนี มีความสุขมากมายเด้อ
11 มกราคม 2551 11:53 น. - comment id 810083
ร่ายริษยา..ชื่อเหมือนละครเลย..แต่..เพราะดีค่ะ..ชอบ ๆ ... อิอิ..ไม่ได้เจอกันนาน..คิดถึงเน๊าะ..
11 มกราคม 2551 12:48 น. - comment id 810101
สวัสดีจ๊ะ น้องพิมคนงาม พิมญดา เป็นนางเอก ในใจพี่รันตลอดกาลแระค่ะ อิอิ สวัสดีค่ะ น้องมณีจันทร์ อื่อ เนาะ น่าจะเจ็บปวดมากๆ ด้วยซิ ขอบคุณค่ะที่ทักทายกัน สวัสดีค่ะคุณอินสวน ใช่ค่ะ มันสะท้อนสังคมไทย ไม่รู้ว่าระหว่างละครกะชีวิตจริง อันไหนจะเลียนแบบกันนะค่ะ ขอบคุณค่ะ ที่ทักทาย สวัสดีค่ะน้องเฌอร์มาล เออ เหมือนกันกะพี่รันเนาะ อิอิสวัสดีค่ะน้องเพียงพลิ้ว ริษยาเองเจ็บเอง ไม่ริษยาเอง ก็ปวดหัวได้ค่ะ อิอิสวัสดีค่ะน้องwhitelily ไม่แปลกหรอกค่ะ น้องเพราะคนเราบางคนชอบการท้าทาย อิอิ น่าอย่าคิดมาก สวัสดีค่ะพี่ไหมไทย ไม่รู้จะถอยทันหรือเปล่านะค่ะ พี่อิอิ สงสัยต้องเรียกดับเพลิง ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณคอนพูทน ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ ดีๆ ค่ะ มีความสุขมากๆ เช่นกันค่ะ สวัสดีค่ะ หมองอิง ชื่อเหมือนละครเพราะเป็นละครค่ะ ดีใจค่ะ ที่ชอบ คิดถึงเช่นกันค่ะ ขอให้มีความสุขนะค่ะ
11 มกราคม 2551 16:15 น. - comment id 810140
ไหนตาร้อนเปล่าแตะดูสิ.............. หว่า...ตาร้อนจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาน้ำใจโป๊ะไว้ตาจะได้เย็นลง ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
11 มกราคม 2551 17:59 น. - comment id 810179
สวัสดีค่ะอ้าย อ้ายนะ รีบเอามาเร็วๆ น้ำใจที่เย็นๆ นะค่ะ น้ำมนต์มะเอา มันกลัว อ่ะ 5555555555 ซำบายดี บ่ อ้าย