***** กาย กับ ใจ *****

ลุงแทน

*****กายกับใจมนุษย์นี้           พิกล
วันหนึ่งละลอ่งหน                    กี่ครั้ง
ไปทั่วปถพีดล                         อาจนับ ไดฤๅ
กายหยดใจไม่ยั้ง                    หลับแล้ว ฝันไป
*****ส่วนกายรนั้นเล่าเฝ้า        กฎเกณฑ์
ไม่หลบหลีกเอนเอียง               แน่แท้
ถือหลักเรื่องตายเป็น               แก่เจ็บ ไว้แล
ใจจะจัดการแก้                       ข้อนี้หมดหวัง
*****กายแก่เจ็บแน่แท้           ของจริง
ไม่เลือกว่าชายหญิง                ทราบไว้
ใจมักจะประวิง                       ขอผ่อน ผันนา
กายไม่ยอมผ่อนให้                กฎนี้ของขลัง
*****ดูกายใจถ่องแท้              ขบขัน
วิวามทุ่มเถียงกัน                   ทุกมื้อ
นับแต่วันเกิดถึงวัน               แตกดับ ชีพแฮ
ต่างฝ่ายต่างดุดื้อ                    แข็งข้อพอดู  
*****กายกับใจไม่ให้              อภัยกัน
กายเร่งรีบผายผัน                 มอดม้วย
แก่เจ็บตายทุกวัน                 ใจไม่ แก่แฮ
ทั้งไม่เจ็บตายด้วย                ร่วมรู้กับกาย
*****กายกับใจคล้ายลักษ์      ผัวเมีย
ร่วมสมัครรัคลอเคลีย           ดับด้วย
แล้วค่อยจืดจางเพลีย           เหินห่าง กันแล
เจ็บแก่แลชีพม้วย               บ่ายหน้าเบือนหนี
*****ของจริงนั้นย่อมเร้น       อยู่ใน    
จักทราบด้วยหลักไตร           ลักษ์นี้
ไม่เที่ยงเป็นทุกข์ภัย             กายจิต นี้แล
เป็นอนัตตาลับลี้                    ยากแท้แลเห็น
*****เห็นใจกายแจ่มด้วย      อนิจจัง
เห็นเป็นกองทุกขัง                หลั่งรู้
เห็นว่าอนัตตาฝัง                  แฝงอยู่ ในแฮ
เห็นชอบกอบรับรู้                 เยี่ยงนี้ทรงคุณ   
*****รวมกายใจเรียกร้อง      ว่าตน
สมมติเรียกว่าคน                  ยึดไว้
ค้นหาว่าตนคน                     ไป่พบ ได้ฤๅ
เหตุว่าตนคนไซร้                 มนุษย์เรียกร้องเอง
*****อนัตตากับอัตต์คู่นี้          ปิดบัง กันนา
อัตต์ย่อมค่อยคุมขัง                สั่งให้
อนันต์ย่อมอยู่ยัง                    อำนาจ ตนแฮ
ถอนอัตต์นี้ออกได้                  ย่อมพ้นโลกีย์
*****อันกายใจ     ทุกเพศ        ไร้สาระ
ตามคำพระ          บอกแจ้ง       แถลงผล
มีวิชา                  เท่านั้น         มั่นคงทน
ยืดยาสจน           ชีพม้วย        ช่วยพ้น*****