แค่ได้ยินเพียงคำว่าคิดถึง ก็โชยกลิ่นหอมตราตรึงมิแหนงหน่าย แค่นิดหน่อยนะไม่ต้องมีมากมาย อยู่กลางใจ.......แล้วเลือนหาย ไม่รู้แล้ว แค่ทุ่มเทกับสิ่งใดมากไปนิด ลมชีวิตที่คุโชนก็เพียงแผ่ว ฝากคิดถึงเจ้าดวงดาวที่พราวแพรว ที่วับแววในตางามเจ้าคู่นั้น แค่ดวงหน้าไม่เลือนหายรอยยิ้มชื่น ก็ประดับวันและคืนให้สุขสันต์ ช่างฟ้าเถิด ช่างดาวเถิด ช่างพระจันทร์ กี่ร้อยพันแสงสุริยาก็พร่าพราง
5 มกราคม 2551 19:18 น. - comment id 808056
5 มกราคม 2551 19:31 น. - comment id 808063
พี่กี้ วันนี้ทำงานเสร็จก็เลยมาแวะเข้ามา กลอนนี้เผื่อคิดถึงกันนะพี่
5 มกราคม 2551 19:37 น. - comment id 808066
ร้อยคำหวาน .. ยังมิอาจเทียบทานหนึ่งคำสวย กี่หมื่นกี่พันความร่ำรวย มิอาจเทียบเปรียบด้วยรวยน้ำใจ ..
5 มกราคม 2551 20:23 น. - comment id 808092
แวะมาทักทายกันยามค่ำคืน..บทกลอนเพราะ ๆ .. กับใจเหงา ๆ ..มันช่างเข้าอะไรปานนี้.. (หุหุ.. ชึ้งเน๊าะ... )
6 มกราคม 2551 02:06 น. - comment id 808187
พี่กี้ ร้อยงดงาม ไม่อาจเทียบหนึ่งนิยามความสดใส จะกี่วันกี่เดือนเปลี่ยนเวียนไป ยังสว่างไสวไม่จืดจาง นานนักไม่ได้ต่อกลอนพี่สาว คุณหมองอิง ขอบคุณคำทักทาย ขอบคุณที่ซึ้ง
6 มกราคม 2551 08:56 น. - comment id 808213
หอมคำคิดถึงจังเลยนะครับ
6 มกราคม 2551 11:53 น. - comment id 808261
กานต์ นาน ๆ มาเคาะสนิมทีไม่ว่ากันนะกานต์