ดอกดวงดอกไม้ที่ร่วงหล่น เกลื่อนกร่นกระจายทั้งหลายนั่น ดอกอื่นหมื่นแสนไม่สำคัญ หนึ่งในดอกนั้นคือ dokkoon น้ำใจไมตรีที่ให้กัน แบ่งปันเผื่อแผ่มิสิ้นสูญ ถึงห่างหายไปใจอาดูร ถึงความเกื้อกูลของข้อความ ขอบคุณในความห่วงใย เมื่อห่างหายไปยังไต่ถาม คอยให้กำลังใจในทุกยาม และคอยติดตามไม่ห่างไป
22 กุมภาพันธ์ 2545 01:22 น. - comment id 36763
ขอบคุณคะน้า จ้ะ สำหรับความรู้สึกดีดี ที่คะน้า มีให้ใครใครมาตลอด เท่าที่ได้ติดตามงานมาก็เพราะประทับใจทั้งผลงานและน้ำใจของคะน้า คิดเสมอว่าคะน้าเป็นครูคนหนึ่งในเรื่องบทกวี dokkoon มาหัดเขียนงานกลอนที่นี่ แรกๆ ก็มีคะน้า นี่แหละที่ให้คำแนะนำเสมอมา ขอบคุณมากจ้ะ
22 กุมภาพันธ์ 2545 01:26 น. - comment id 36765
อ่านบทกลอนของคะน้า ประทับใจที่สามารถนำเอาอารมณ์ความรู้สึกมาเป็นบทกลอนที่คนอ่านรู้สึกได้ถึงอารมณ์นั้นถึงแม้ส่วนมากเป็นบทกลอนที่เศร้าๆ ก็ยังหวังว่าชีวิตจริงของคะน้าคงไม่เศร้าขนาดนั้น แม้มีบางส่วนเป็นไปตามนั้นบ้างก็เถอะอยากเห็นคะน้า มีความสุขและสมหวังมากๆจ้ะ
22 กุมภาพันธ์ 2545 03:37 น. - comment id 36787
น่ารักดีจ้า....