นึกถึงวันก่อนเก่าเรื่องราวผ่าน เพียงรอบกาลหนึ่งปีมีแตกต่าง แต่อย่างหนึ่งซึ้งใจไม่จืดจาง ในระหว่างคืนวันฉันห่วงเธอ หนึ่งปีผ่านกาลล่วงอีกช่วงแล้ว เดินตามแนววิถีดีเสมอ สุขหรือทุกข์รุกเร้าเราอย่าเพ้อ หลงละเมอรู้ยั้งยังพอทัน ยากจะหาใครดีที่ในโลก ต่างทุกข์โศกเดือดร้อนยากผ่อนผัน ยากจะหาใครพร้อมยอมฝ่าฟัน ร่วมมือกันคิดต่อยามท้อใจ สู้เถิดนะถ้าท้อก็หยุดพัก ประคองหลักมุ่งมั่นแม้หวั่นไหว คืนและวันผ่านพ้นอดทนไป เช้าวันใหม่ก้าวต่อพอมีแรง ............................. บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๐
14 ตุลาคม 2550 16:04 น. - comment id 770904
วันเวลา ย่อมเปลี่ยนไป ค่ะ
14 ตุลาคม 2550 18:06 น. - comment id 770947
ทั้งคืนผันวันเปลี่ยนเวียนเสมอ หัวใจเธอกลับกลายคล้ายความฝัน อาทิตย์ดับจันทร์ล่วงช่วงแห่งวัน สิ่งใดกันแน่นอนวอนบอกที... เมื่อตอนเด็ก ๆดูหนังกลางแปลงที่เขาเอาผ้าขึงกั้นเก็บสตางค์เขาจะประกาศว่า สิ่งที่แน่นอนคือความไม่แน่นอนมือหนึ่งล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวเข้ามาได้ดูหนังอย่างแน่นอน อิอิ
14 ตุลาคม 2550 21:07 น. - comment id 770984
แวะมาทักทายค่ะ ก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นใจเนาะ
15 ตุลาคม 2550 00:35 น. - comment id 771054
วันและคืนมิแปรเปลี่ยน ยังหมุนเวียนในรักเสมอ คืนและวันมีเพียงเธอ จึงพร่ำเพ้อฝันทุกคืน /เข้าสู่ระบบไม่ได้เลยทำไงดีช่วยบอกผมด้วยค ครับ ขอบคุณมากนะ
15 ตุลาคม 2550 08:36 น. - comment id 771164
เมื่อคืนนี้คือมาเศร้าแท้ แต่มาวันนี้ดีขึ้นแล้วล่า คืนใด วันใดอารมณ์ก็ไม่เหมือนเดิมนะคะ