จะสิ้นลมหายใจ...เมื่อไหร่ไม่รู้ และจะมีชีวิตอยู่ถึงวันไหน อยากจะรู้...แต่ไม่รู้ จะถามใคร ถ้าสิ้นลมเมื่อไร คงได้รู้ แต่ในวันที่หัวใจ...ยังไหวเต้น และร่างกายยังเป็น...ยังคงอยู่ ปลุกสำนึก ถามสำนึก อย่างหยั่งรู้ เราจะมีชีวิตอยู่...ในรูปใด ถ้ารักดี ทำดี ได้ดีตอบ ก็คงจะยิ่งชอบ ตอบว่าใช่ ถ้ารักดี ทำดี ดีไม่ได้ ไม่เป็นไร...อย่าได้ร้าย ก็แล้วกัน ถ้าได้ร้าย แม้ว่าไม่อยากได้รับ จะซึมซับ ทำไม ให้ไหวหวั่น โลกน่าอยู่ และยังดี ทุกวี่วัน เพราะคนดี รู้เท่าทัน ไม่ท้อแท้! จะสิ้นลมหายใจ...เมื่อไหร่ไม่รู้ ขอชื่นชู คนรักดี ที่แน่วแน่ คนที่ลมหายใจ...ไม่ยอมแพ้ คนที่เป็น เพชรแท้...แน่และจริง!
29 พฤษภาคม 2544 10:50 น. - comment id 2818
เพราะมากจ๊ะ.//เราเห็นด้วยกับความคิดของ จันทร์เพ็ญ จันทนา นะ
31 พฤษภาคม 2544 10:17 น. - comment id 2882
ขอบคุณมากค่ะ คุณโคลอน... นามปากกาจ๊าบมากค่ะ :
5 สิงหาคม 2544 01:00 น. - comment id 7697
จริงด้วย.แต่..สังคมเราปัจจุบันนี้ คงจะหา เพรชแท้..ยากนะ
13 สิงหาคม 2544 11:25 น. - comment id 8419
หายาก แต่ก็ยังหาได้ ...จริงไหมคะ คุณนักเดินทาง...และก็เพราะหายากไงคะ ถึงมีค่า เป็นเพชรจริงๆ :) ขอบคุณค่ะ ที่ร่วมแจม