พันธะ

5 กันยายน 2550 20:35 น. - comment id 749899

  งดงามและละเอียดยิ่งนัก....
         ชื่นใจได้ชื่นชม     

บินเดี่ยวหมื่นลี้

5 กันยายน 2550 20:39 น. - comment id 749906

เมื่อสายใยสัมพันธ์สะบั้นขาด
เกินหวังวาดคืนกลับมารับขวัญ
จงปล่อยมันผันผ่านกับวารวัน
ทิ้งโศกศัลย์แล้วเชิดหน้าอย่าไปกลัว...

.....วันนี้งานชุมยิ่งกว่ายุงอีกอะ..อย่าลืมทานยาตอนเช้านะ...

ครูพิม

5 กันยายน 2550 20:50 น. - comment id 749920

เมื่อรักร้างทางเก่าเขาไม่กลับ
ก็จงซับน้ำตารอฟ้าใหม่
สลัดทิ้งตัดเยื่ออย่าเหลือใย
เดินทางใหม่พร้อมใจเแกร่ง....แห่งศรัทธา..

กลอนสวยด้วยใจงาม..

White roses

5 กันยายน 2550 22:19 น. - comment id 749973

ผ่านไปแล้วก็แล้วก็ให้ผ่านไปอย่าเก็บมาจำอีกค่ะ..

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

6 กันยายน 2550 00:31 น. - comment id 750018

หัวใจคนมิใช่บึงจอกแหน
หินทุ่มใส่เปลี่ยนแปรเดี๋ยวก็หาย
เธอตัดรักทั้งเจ็บทั้งอับอาย
ให้ลืมง่ายอย่าหวังชังเหลือใจ

หนามมะกรูดทิ่มตำจมูกเล็บ
ยังไม่เจ็บเท่ารักถูกผลักไส
เธอก่อกรรมเอาไว้สักเท่าใด
จะคืนให้เท่ากันอย่าหวั่นเลย..

แค้นต้องชำระสิบปีก็ไม่สาย อิอิ โหดไปรีเปล่าเนี่ย

Silver Snitch

6 กันยายน 2550 02:52 น. - comment id 750060

กุ้งฯ

6 กันยายน 2550 07:26 น. - comment id 750097

วัสดุนี้ต้องไปเบิกที่แผนกเครื่องเขียนหรือเปล่าตัวเอง..

ป

6 กันยายน 2550 08:06 น. - comment id 750129

ป ว่าฮีรูดอย อาจช่วยได้เหมือนกันนะคะคุณกุ้ง
อิอิ

ทักทาย

6 กันยายน 2550 08:38 น. - comment id 750157

อรุณสวัสดิ์  คุณอัลมิตรา  คุณ คุณ ทุกท่าน



ทั้งชีวิตจิตใจ ฉันมีแต่ให้ ให้.........?

โคลอน

6 กันยายน 2550 16:40 น. - comment id 750367

เหนื่อยมั๊ย...มาช่วยค่ะ

lสลักพิณ

6 กันยายน 2550 17:48 น. - comment id 750441

ลบรอยจางบนทางใจ.....

ยากรู้ไหมใจจำข่มทุกข์ขมขื่น

ต้องอาดูรคูณช้ำทุกค่ำคืน

หลับหรือตื่นก็ยากทำจำมิลืม.

ร้อยฝัน

6 กันยายน 2550 20:32 น. - comment id 750565

ไม่มียางลบลบไม่ออก
ทำได้หรือไม่ได้ หรือทำหรือไม่ทำ
เราพยายามทำแล้ว  
            อิอิ มั่วดีมะ

นายพระจันทร์...

6 กันยายน 2550 21:27 น. - comment id 750585

ลบ รอยจางอย่างไรตรงใจนี้
บอกวิธีลบหน่อยรอยจางหาย
ลบ รอยจางอย่างไรรอยจางคลาย
กลัวสุดท้ายทางมิหายตราบวายชนม์...

แวะมาเยี่ยมเยียนครับ...และมาทักทายน้องสาวคุณทักทายด้วย..... สบายดีนะครับ

ทักทาย

7 กันยายน 2550 07:14 น. - comment id 750735

เฮ้............พี่ชาย ทักคิดถึ๊ง คิดถึง พี่ชายสบายดีไหมคะ    แล้วซือเจ๊(ปลาพยูน)สบายดีไหมคะ  อิ อิ  ทักอยากให้วันเก่าๆกลับมาจังเราจะได้หุงข้าว ตำน้ำพริกเด็ดผักบุ้งกลางท้องนาและเห็ดตับเต่า  ให้พี่ชาย และ คุณมาร์ตี้ทาน อีกดีไหมคะ  (T_T)   พี่ชายมาบ่อยๆนะคะ  คุณมาร์ตี้ก็พูดถึงพี่ชายเสมอค่ะ     :)    คิดถึงพี่ชายมากที่ซู๊ด  อิอิอิ   จากทัก.... สามเกลอหัวแข็ง   แหะๆ

อัลมิตรา

7 กันยายน 2550 11:49 น. - comment id 750855

บางทีเราอาจจะไม่มีทางรู้เลยว่า..
 ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเรานั้น เก็บงำกล้ำกลืนบางสิ่งไว้
เพียงเพราะว่าเราสัมผัสเธอได้อย่างผิวเผิน หรือว่า เธอเก็บความรู้สึกได้เก่ง
ไม่รู้เลย .. ว่า คำตอบใดจะเป็นคำตอบที่ถูกต้องที่สุด

ฉะนั้นการเดาใจ จึงเป็นลงทุนเทเบี้ยจากกระเป๋ามาเดิมพัน
จะถูกหรือไม่ในการเดาครั้งนี้ ท้ายสุด เบี้ยยังคงกองอยู่ที่เดิม ไม่ได้สูญไปไหน
และหวังว่าจะเดาใจถูก อย่างน้อยกลอนชุดนี้ก็ยังจะไม่ไร้ค่าจนเกินไปนัก พอสร้างพลังใจได้

................

คุณพันธะ .. พอดีว่า ได้อ่านกลอนชุดหนึ่ง เหมือนกับได้รับบทส่งที่ดีค่ะ
อัลมิตราเพียงแต่เขียนในทำนองบทรับความรู้สึกอีกทอดค่ะ :)

คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ยุงชุมเหรอ ต้องฉีดไบก้อนนะ ฉีดแล้วอย่าเผลอดมเองล่ะ

คุณครูพิม .. 
เก็บรักร้าวเอาไว้ให้หนักอก ... สู้หยิบยกทิ้งไปเสียยังดีกว่า
รักครั้งเก่ามิวายเศร้าเคล้าน้ำตา ... เสียเวลาจะครอบครองร่ำร้องไย

คุณกุหลาบขาว .. ค่ะ อย่าจดจำเลย ในสิ่งที่ไม่มีค่าต่อการจดจำ

คุณฤกษ์ .. จอกแหน .. มันพืชที่กระจายตัวได้ไวมาก ๆ นะคะ
และไม่ว่าจะสภาวะแวดล้อมไหน ก็ยังสามารถดำรงอยู่ได้ .. น่าชื่นชมจัง
คุณฤกษ์ เจ็บเพราะหนามมะกรูดทิ่มจมูก คงเพราะจมูกของคุณฤกษ์ซุกซน
อยู่ดี ๆ ต้นมะกรูดคงไม่สะบัดหนามมาทิ่มพรวดเอาเข้าหรอก ว่างั้นไหมคะ :)

คุณ Silver Snitch .. ขอบคุณค่ะ

คุณกุ้งหนามแดง .. อ่า เบิกได้นะ ว่าแต่ว่าจะเบิกยางลบ หรือ ว่าเบิกลิควิค ล่ะ

คุณปราณรวี .. ถ้ายังฟกช้ำดำเขียวอยู่ ก็อาจจะต้องใช้ฮีรูดอยช่วยบรรเทาเหมือนกัน

คุณทักทาย .. อั่นแน่ รู้น๊า วันนี้อารมณ์ดี

คุณโคลอน .. เหนื่อยเหรอ อัลมิตราไม่เหนื่อยนะ แต่เพื่อนตั้งโจทย์ให้ กลัวเพื่อนจะเหนื่อยอ่ะ

คุณสลักพิณ .. ใช่แล้ว คนที่ไม่ได้เป็นเอง คงไม่รู้ว่ามันยากที่จะลบ
ปากก็พูดปาว ๆ ได้ว่า ลบแล้ว ลืมแล้ว .. ที่ไหนได้ แอบน้ำตาปรอยทุกวัน

คุณร้อยฝัน .. ลบแล้วก็ยังมีรอยเลอะ ฉีกทิ้ง ขยำทิ้ง หรือไม่ก็เผาให้มันสิ้นซากดีกว่าเนอะ ฮา ..

นายพระจันทร์ .. คิดถึงจังแฮะ เมื่อคืนอัลมิตราหลับเร็ว สองทุ่มมั๊ง วูบไปแหล่ววว เหนื่อยงานและโดนวางยาหวัด

ลบรอยจาง ฤๅ ลบได้ ณ ใจนี้
ยังคงมีซากร่องรอยชะรอยหวน
แม้นลบได้ ฤๅ กล้าย้ำมิคร่ำครวญ 
ยิ่งกว่าตรวนที่รัดตรึ่งซึ่งยากคลาย

คุณทักทาย .. 
ความจริงแล้วนายพระจันทร์ก็แวะมาที่นี่บ่อย ๆ นั่นแล เพียงแต่ว่าบางทีไม่ปรากฏข้อความ แค่มาอ่านแล้วยิ้ม ๆ
ความสัมพันธ์ยังคงมีเหมือนเดิม ผ่านไปแล้วหลายปี ก็ไม่มีเปลี่ยน ความเสมอต้นเสมอปลายยังคงดีตลอดมา
ไว้สักวัน ถ้ามีโอกาสเหมาะ ๆ จะไปทานข้าวที่ครัวกระชายด้วยกัน :) ..