ยามเย็นย่ำ ตะวันเตรียมลับฟ้า มองท้องฟ้าสีหม่นแบบคนเหงา เดี๋ยวอีกนิดก็จะมีหมู่ดวงดาว คงหายเหงาใช่ไหมคนไกลแฟน มองหมู่ดาวพรายพร่างช่างไกลแสน คนไกลแฟนยิ่งเหงามองดาวฉาย ตรงขอบฟ้าตรงที่มีดาราพราย อยากสบตาชายผ่านดาวดวงเดียวกัน ฝากดวงดาวบอกด้วยช่วยย้ำเตือน อย่าลืมเลือนสัญญาที่เคยให้ ระยะทางแม้ห่างใช่รักคลาย อีกไม่นานเท่าไรคงได้เจอ