กี่หนในมรสุมที่รุมเร้า บทเรียนเก่าย้อนจำมาย้ำสอน กี่หนในเอกราชที่ขาดตอน กี่คนคอนกู้กอบแลกมอบมา คือชีวิตและเลือดเนื้อ อันมอบเพื่อชาติพลีเป็นที่หา กี่แผ่นดินผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนพา ชาติประชาได้ดำรงคงเป็นไทย เถอะอ้ายอีทั้งหลายที่วายวุ่น เอ็งลืมคุณแผ่นดินสิ้นแล้วไหม ถึงได้สร้างแต่ความทรามจัญไร ศักดิ์ศรีในวิญญาณมิพานพบ กูสู้สร้างทางชอบประกอบผล พาไทยพ้นความอัปรีย์ที่ประสบ เอาชีวิตเข้ากอบกู้เข้าสู้รบ รุกสยบศัตรูกู้แผ่นดิน กูคือไทย.....ผู้ไม่แพ้..... เลือดเนื้อแท้คงมั่นมิผันผิน สร้างความชอบมอบปวงชนให้ยลยิน ตั้งเจตน์จินต์พลีเพื่อชาติประกาศไทย ----------------------------------------------- ลานเทวา มอบแด่ สติสตัง ของชาวชน บนแผ่นดินนี้
ลานเทวา 31 ก.ค. 2550 12:09 น. - ID 105476 
1803
3
0
31 กรกฎาคม 2550 16:07 น. - comment id 731873
หน้าส่วนตัว
" ข้าแต่เทพยาฟ้าดินทั้งหลาย ผู้ทรงมีมหิทธิฤทธิ์ ทิพจักขุ ทิพโสต ซึ่งสถิตย์อยู่ทั่วทุกทิศานุทิศ จงเป็นทิพยพยาน ด้วยพระเจ้ากรุงหงสาวดี มิได้ตั้งอยู่โดยครองสุจริตมิตรภาพ ขัตติยะประเพณี เสียสามัคคีรสธรรม ประพฤติพาลทุจริตคิดจะทำภยันตรายแก่เรา นับแต่บัดนี้ไป กรุงพระนครศรีอยุธยา กับกรุงหงสาวดี มิได้เปฌนสุวรรณปฐพีเดียวดุจหนึ่งแต่ก่อน ขาดจากกันนับแต่บัดนี้ไป ตราบเท่ากัลปวสาน"
อยากให้คนที่กำลังก่อความวุ่นวายให้บ้านเมืองในตอนนี้ อ่านกลอนบทนี้จังเลยครับ
แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมครับ
31 กรกฎาคม 2550 16:58 น. - comment id 731911
เป็นคนไทยค่ะ..ไม่ยอมแพ้ค่ะ..
4 สิงหาคม 2550 00:19 น. - comment id 733664
คนเก่งคนดี ไปที่ไหนก็เจอ กลอนยังตรึงใจเช่นเคย
4 สิงหาคม 2550 14:29 น. - comment id 733801
อ่านกลอนแล้วรักชาติจัง สะใจมากๆค่ะเขียนได้อารมณ์จิงจิงเย้ย แวะมาเยื่ยมเยียนค้า ไม่ผิดหวังกับภาษาที่งดงาม และนามปากกาที่สะดุดอารมณ์อย่างลำล้ำลึก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
