ความแตกต่าง ของธรรมชาติ

ดอกบัว

ความแตกต่าง (ธรรมชาติแห่งพุทธะ)
คลื่นความคิดของคนต่างสรรหา
หวังได้มาความหวานผ่านความหมอง
ตระกรายหมายไขว่คว้าหามาครอง
ผิดทำนองครองธรรมต่างย่ำยี
โปรดเหลียวมองยั้งจิตสะกิดไว้
สิ่งคว้าได้ใครอื่นอาจหมองศรี
จงใคร่ครวญย้ำคิดพิศให้ดี
ยึดตั้งมั่นภักดีไมตรีปรอง
คลื่นความคิดจิตตรงคงตรองพิศ
มาสกิดชิดธรรมกำจัดหมอง
เดินสายกลางหวังวาดเปรมปรีดิ์จอง
เป็นสิ่งดีครอบครองมายึดใจ
คิดสิ่งดีทำดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักโอบเอื้อให้ผ่องใส
ใช้ชีวิตงามล้ำพรมฤทัย
การณ์ก้าวไกลได้ดีพลีตัวเรา
จงคิดแล้วจะได้ไม่ต้องคิด 
เพราะไม่คิด เรื่องคิดจึงมีมากมาย
จงคิดแล้วจะได้ไม่ต้องคิด ถ้าจะมองกันในระดับสติ
ปัญญา ของสามัญสัตว์ คล้ายๆกับจะมีการนำเสนอถึงวิถีทาง
แห่งการดำรงชีวิตที่ต้องผ่านขั้นตอนในการสะสาง ชำระล้าง
และลงมือกระทำรวมทั้งจัดการกับกิจกรรมต่างๆ
ที่รออยู่เบื้องหน้าของชีวิตทุกขณะจิตให้สำเร็จเสร็จสิ้น
และผ่านพ้นไปอย่างไร้เรื่องราว ร่องรอย และไร้ปัญหา
จนอาจลุถึง สภาวะแห่งความโล่งโปร่ง เบาสบายของการหมดภาระ
ต่อกิจกรรมต่างๆ คงอย่างนี้ละมังจึงควรเรียกว่า
จงคิด แล้ว จะได้ไม่ต้องคิด เพราะไม่คิดเรื่องคิดจึงมีมาก
ปฏิเสธสิ่งที่ชังก็ไม่ได้
ยอมรับสิ่งที่ชอบก็คงไม่ใช่
แต่ที่แน่ๆ
จะต้องคลุกคลีอยู่กับ ทั้งสิ่งที่ชอบและของที่ชัง
อย่างยากที่จะหลีกเลี่ยง ในเมื่อเป็นเช่นนี้
ทำไมไม่หาประโยชน์จากสองสิ่งนั้นเล่า
มีคำถามมากมายที่ค้นหาคำตอบ ทำไมมนุษย์ที่เกิดมาบนโลกใบนี้
ที่อยู่รวมกันเป็นกลุ่มๆ ถึงต้องมีการแกร่งแย่งชิงดีกันด้วย
ทำไมถึงไม่รู้จักพอกับสิ่งที่มีอยู่ ทำไมเห็นคนอื่นดีกว่า หรือ เหนือกว่า ทำสิ่งที่ดีกว่าต้องให้ร้าย ทำไมไม่คิดสร้างสิ่งนั้น
ขึ้นมาบ้าง ทั้งๆที่ก็เป็นคนเหนือนกัน สามารถแบ่งปันจุนเจือ
ช่วยเหลือกันได้ กับคำถามมากมายที่ไม่มีคำตอบ
นี่เป็นการชี้แนะสภาพความเป็นจริงของชีวิตและโลก
ที่มนุษย์ต้องดำรงอยู่ท่ามกลางสิ่งที่ตนเองเรียกขานว่าความดี
และ ความเลว ความรักใคร่ และความเกลียดชัง
ภารกิจของผู้ประเสริฐ จึงมิใช่อยู่ที่การเปลี่ยนดำให้เป็นขาวทั้งหมด
หรือเปลี่ยนขาวให้เป็นดำทั้งหมด แต่อยู่ที่การรู้จักเลือกจังหวะ
และโอกาสในการใช้ประโยชน์จากของสองสิ่งที่ตรงกันข้าม
ด้วยการดำรงตนเป็นอิสระเหนือของสองสิ่ง ไม่เช่นนั้นแล้ว
จะถูกดึงดูดและผลักดันโดยของสองสิ่งนั้นเอง
การอยู่เหนือการยอมรับ และ ปฏิเสธ ย่อมบรรลุถึง
ความหลุดพ้นจะสามารถเลือกใช้สรรพสิ่งที่ถูกเรียก
ขานว่าเป็นสิ่ง ที่ดีและเลว ชอบและชัง ขาวและดำ
ได้อย่างเหมาะสมสอดคล้องตามจังหวะแห่งกาลเทศะที่ควรจะเป็น
ผู้โพสต์เองก็ฝึกอย่างหนักกับสภาพเช่นนี้
เพราะก็มีจิตใจรู้ร้อนรู้หนาวเช่นกัน