โบกโบยมาเถอะนะเจ้าลมหนาว มากรีดเถือเนื้อสาวให้ปวดปร่า มาห่มเนื้อชาวดินให้ชินชา เป็นวงปีชี้ค่าหมู่มวลไม้ เมื่อวันจำปีเจ้าผลิดอก ม่านสายหมอกจึงเจือหอมย้อมลมไหว หนอนผีเสื้อคงยินดีที่เจ้าไกว จึงชำแรกแหวกใยมาโบกบิน มาแต่งป่าสดสวยด้วยสีสด แต่งเมืองให้งามงดทุกถ้วนถิ่น ให้สีสวยตระการแต่งลานดิน ปลุกชีวินแห่งหัวใจให้ตระการ ทั้งขวาซ้ายรายรอบปลุกปลอบขวัญ ในอณูเมล็ดพันธุ์ธัญญาหาร มายั่วยิ้มทายทักสองฝั่งธาร ช่วยเจือจานโอบเอื้อเกื้อการุณย์ แต่งเมืองเรืองสีแต่รุ่งสาง ในอาภรณ์ที่โอบร่างสร้างไออุ่น เป็นรังสีเรื่อแสงใสละไมละมุน ก่อเกื้อหนุนบ้านเมืองให้เรืองรอง มาเถอะนะลมหนาวเจ้าโบยโบก ให้ชุ่มโชกชอกช้ำย้ำขุ่นข้อง หนทางไกลใช่ด่านกั้นตามครรลอง หากยังต้องวัดคุณค่าราคาคน อยากเดินหนทนทานต้านพายุ จักต้องมุวาดหวังตั้งแต่ต้น ทั้งร้อนหนาวผ่าวผ่านจึงทานทน ย่อมเกิดผลกล้าแกร่งแห่งหัวใจ ลมหนาว เจ้าโบกโบยมาเถอะหนา มาพบข้าตั้งต้นเป็นคนใหม่ อุปสรรคหนักหนากว่าคราใด จะก้าวไปด้วยมาดมั่นกว่าวันวาน
สิริโสภณ 10 มิ.ย. 2550 09:29 น. - ID 103462 
666
0
0
10 มิถุนายน 2550 20:14 น. - comment id 708228
ขอชื่นชมผลงานกลอนไพเราะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
