จากหนาวถึงหนาว

เขาห่อกายสั่นผวาเพราะว่าหนาว
ได้กินข้าวแห้งจนติดก้นหม้อ
มิใช้อ้างต่อให้ร้องไห้คลอ
มิใช่ข้ออ้างคำเพื่อทำเลว
ตาจึงกล้าหัวใจจึงไม่แพ้
ไม่แยแสแม้ทนอยู่ก้นเหว
ถูกกัดกร่อนแค่ไหนด้วยไฟเปลว
จะล้มเหลวกี่ครั้งก็ยังไป
ผิดคือครูไม่พร้อมจะยอมก้ม
ต่อให้ล้มร่างกายจะตายไหม
ความเหนื่อยล้าอย่าหมายทำร้ายใจ
อย่าร้องให้ใครเห็นต้องเร้นมัน
สิ่งไม่รู้ ฝึกซ้ำจนทำได้
แม้ว่าใครเคยพบแล้วขบขัน
ครั้นสำเร็จจึงค้นจึงคว้ากัน
ว่าฝ่าฟันก่อร่างมาอย่างไร
บัดนี้เขาเหยียบชะตาด้วยฝ่าเท้า
มีเรื่องเล่าหลายหลากมาฝากไว้
สูงที่สุดจุดนี้ไม่มีใคร
ถอนหายใจถึงคราวหนาวอีกครั้ง

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ฤทธิ์ ศรีดวง 26 พ.ค. 2550 08:14 น. - ID 102851

1254

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/102851 ที่มา: แต่งเอง 25/05/50 , ฤทธิ์ ศรีดวง

comments powered by Disqus

ครูใหญ่

26 พฤษภาคม 2550 08:52 น. - comment id 701662
```
เป็นอีกสไตล์ของชีวิตนะ
```

Salukphin

26 พฤษภาคม 2550 08:53 น. - comment id 701664

นางฟ้าเอาผ้าแพรมาห่มให้หายหนาวเปล่าคะคุณพี่ฤทธิ์ ศรีดวง...มาเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปค่ะ

อินสวน

26 พฤษภาคม 2550 09:46 น. - comment id 701686

รู้ว่าหนาว..แต่อยากก้าวสู่ที่สูงเนาะ...

เบรฟฮาร์ท

26 พฤษภาคม 2550 10:13 น. - comment id 701701

ชีวืตคือการต่อสู้นะครับ แต่ก็ต้องสู้
ในทางที่ถูกนี่แหละครับดีที่สุด

เพียงแพรว

26 พฤษภาคม 2550 15:57 น. - comment id 701823

ยิ่งสูงยิ่งหนาว พอดีแพรวไม่สู้เท่าไหร่ค่ะ อิอิ

แต่ก็ยังแอบหนาว

White roses

26 พฤษภาคม 2550 16:08 น. - comment id 701839

สู้ๆค่ะ..ใส่เสื้อกันหนาวหนาๆไว้ค่ะ..

อัสสุ

26 พฤษภาคม 2550 22:43 น. - comment id 701979

หาอะไรดีๆ  ห่อต่อไป มิงั้น อาจจะ

ฤทธิ์ ศรีดวง

27 พฤษภาคม 2550 09:27 น. - comment id 702041

หวัดดีครับ ครูใหญ่
ก็เป็นอีกมุมหนึ่งเท่านั้นเองครับ ขอบคุณที่แวะมา

ฤทธิ์ ศรีดวง

27 พฤษภาคม 2550 09:29 น. - comment id 702042

Salukphin
หวัดดีน้องนางฟ้า..ขอให้ตัวละครในเรื่องละกัน...ของพี่ไม่หนาวหรอกจ๊ะ..ยังไปไม่ถึงไหนเลย

ฤทธิ์ ศรีดวง

27 พฤษภาคม 2550 09:31 น. - comment id 702043

หวัดดีเถ้าแก่อินสวน
กางค้าเป็งไงมั่ง..อิอิอิ

ฤทธิ์ ศรีดวง

27 พฤษภาคม 2550 09:32 น. - comment id 702044

เบรฟฮาร์ท
จริงอย่างที่รูปหล่อว่านั่นแหละ

ฤทธิ์ ศรีดวง

27 พฤษภาคม 2550 09:34 น. - comment id 702046

หวัดดี...น้องเพียงแพรว
แอบมาตั้งแต่เมื่อไหร่...น้องพี่ขี้เหงาและขี้หนาวไม่ใช่เหรอจ๊ะ....

ฤทธิ์ ศรีดวง

27 พฤษภาคม 2550 09:37 น. - comment id 702049
```
อัสสุ
หวัดดี..เอาอะไรห่อดีล่ะ
```

ฤทธิ์ ศรีดวง

27 พฤษภาคม 2550 09:40 น. - comment id 702050

White roses
ขอบคุณสำหรับเสือ้กันหนาว เดี๋ยวจะบอกตัวละครในเรื่องในนะครับ

โคลอน

27 พฤษภาคม 2550 13:59 น. - comment id 702131

เคยอ่านหนังสือ อัตประวัติของ ไล่ตงจิ้น ลูกขอทานผู้ไม่ยอมแพ้ต่อชะตาชีวิต ....ขอยืมคำโปรยหน้าปกหนังสือมาโพสนะคะ...อดีตขอทานที่ทุกคนเย้ยหยัน มีพ่อตาบอด แม่กับน้องชายคนโตปัญญาอ่อน ทั้งหมด 14 ชีวิตที่เขาต้องเลี้ยงดู เขาต่อสู้กับชีวิตจนได้เป็น "บุคคลดีเด่นของไต้หวัน"เพราะใจที่...ไม่ยอมแพ้ เพียงคำเดียว...
อ่านแล้วเราจะรู้สึกว่า คนที่สู้ชีวิต ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในสังคม ก็ย่อมสู้ ทั้งนั้น แต่สู้ในทางที่ดี...แม้โอกาสจะเปิดให้น้อยมากก็ยังสู้  ให้กำลังใจดีค่ะ