ในท่ามกลางหมู่ชนช่างสับสน วิ่งวกวนเวียนว่ายหลายความฝัน แต่ละคนต้องแก่งแย่งแข่งขันกัน บางรายนั้นพลาดพลั้งล้มลงไป โดนเขาเหยียบปีนป่ายก่ายทาบทับ ยิ่งเยินยับอ่อนใจมิไปไหน ได้แต่เพียงลึกถลำซ้ำดวงใจ ในใจใสเริ่มมีคราบมารหมองมัว จากหนทางสีขาวสะอาดตา ต้องกลับหน้าเป็นหนทางขมุกหมัว ขอเพียงฝันที่วาดไว้ไม่ไกลตัว มิเกรงกลัวผลกระทำย้อนตามตน บนหนทางถนนแห่งฟากฝัน มีใครกันฝ่าฟันไปโดยไม่สน ไม่เคยคิดถึงจิตใจใครสักคน แม่แต่ตนคิดแต่ฝันทอดทิ้งใจ เหนื่อยหนักนักท้อทุกข์ยิ่งทับถม ใจก็ตรมขมพิษซ่านปร่ากว่าไหม สมดังฝันแล้วใจเจ็บ....เพื่ออะไร ทอดดวงใจท้อถอยฝันพังลง ในวันนี้แม้มิยังถึงฝั่งฝัน อย่าแข็งขันด้วยชนะด้วยลุ่มหลง บนหนทางไปถึงฝันต้องหัดปลง ทำใจคงเอาไว้มิเปลี่ยนแปร ถนนแปลกแยก By มาลีฮวนน่า บนถนนที่ทอดทาง ว่างเปล่า เดินเดียวดาย เหน็บหนาวว้าเหว่ ทุกข์หนักทบถม หนักจนน้ำตาล้นปรี่ มองหาเพื่อนคืนนี้ ไม่มีสักคน มองเห็นถนน สายทางที่เปลี่ยนแปลง ต่างคนแสดง ไปตามเวลา ต่างหวังได้ชิด ดังที่คิดไขวคว้า จากที่ใจศรัทธา ยิ่งหาต่างหางทาจริง * อยากพักเมื่อท้อ นิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง ฝั่งฝันฉันยัง เลือนลางห่างเกิน เพียงตัวตน เกิดสับสน เหมือนคนอ่อนแอมากไป จะเป็นอยู่อย่างไร สังคมเลวร้าย โลกนี้วุ่นวาย มากมายเพียงนี้ (ซ้ำ *) แลบนถนน ผู้คนจึงขันแข่ง ต่างคนแสดง ให้ระแวงต่อกัน ต่างหวังพิชิตดังดีเด่นมันต้องเป็นของฉัน ไม่เหลือการแบ่งปัน จนเป็นสันดารของคน อยู่บนถนน สายทางชีวิตหม่น เบื่อหน่ายผู้คน ตัวตนคนเช่นอะไร ซ่อนเร้นปิดบัง จนบางครั้งอยู่อย่างอ่อนไหว ปล่อยตัณหา พาใจพาไปถึงไหนกัน
20 พฤษภาคม 2550 15:36 น. - comment id 698585
ดีครับ อ่านแล้ว ใช้ได้
20 พฤษภาคม 2550 15:41 น. - comment id 698587
อาคุณลุงนพ ขอบคุณค่ะ
20 พฤษภาคม 2550 15:57 น. - comment id 698597
แวะมาอ่านแก้ง่วงน่ะ อุ๊ย...ไม่ใช่..ไม่ใช่... คิดถึง...จึงเข้ามาอ่านจ้ะ
20 พฤษภาคม 2550 16:06 น. - comment id 698601
ภาพสวนมากค่ะ กลอนก็เพราะ
20 พฤษภาคม 2550 16:22 น. - comment id 698613
คุณวงค์ตะวัน เป้ว่า...อ่านแล้วจะหลับมากกว่า หุหุหุ
20 พฤษภาคม 2550 16:23 น. - comment id 698615
คุณน้ำผึ้งเดือนห้า ขอบคุณค่ะ
20 พฤษภาคม 2550 17:45 น. - comment id 698644
ยุบหนอ พองหนอ...(หัดปลงบนตาชั่ง...อิอิ)
20 พฤษภาคม 2550 20:47 น. - comment id 698699
รบกวนให้คุณเปเป้ซังเช็คเมล์ด้วยค่ะ :)
20 พฤษภาคม 2550 20:49 น. - comment id 698700
เข้ามาอ่านกลอนมีคติจ้าเปเป้..
20 พฤษภาคม 2550 22:06 น. - comment id 698729
แวะมาอ่านกลอนน้องเปเป้..กลอนเพราะค่ะ..มีสิ่งเตือนใจด้วย
20 พฤษภาคม 2550 23:56 น. - comment id 698810
21 พฤษภาคม 2550 08:00 น. - comment id 698904
อ่านแล้วรู้สึกขี้เกียจ ไม่อยากขับรถ ไม่อยากแก่งแย่ง อยากอยู่บ้านเขียนกลอนมีความสุข
21 พฤษภาคม 2550 09:16 น. - comment id 698934
เสาร์ที่แล้วใช้ชีวิตบนถนนทั้งวันเลยค่ะ
21 พฤษภาคม 2550 12:03 น. - comment id 699041
บางครั้งเจอทางแยก บ่อยครั้งเจอทางตัน หลายครั้งหลงทาง ทางชีวิตมันวุ่นวายยิ่งกว่าถนนอีกนะ
21 พฤษภาคม 2550 14:35 น. - comment id 699175
คิดถึงจัง...ไม่ได้มาตั้งนาน กลอนยังเพราะเหมือนเดิมเลยเนอะ
21 พฤษภาคม 2550 17:39 น. - comment id 699271
คุณโคลอนขา แหม เรื่องปลงบนตาชั่ง นี่ปลงได้ตั้งแต่อยู่ ป.6แล้วนะเนี่ยะ หุหุหุ
21 พฤษภาคม 2550 17:39 น. - comment id 699272
คุณอัลฯ เช็คแล้วค่ะขอบคุณมาก
21 พฤษภาคม 2550 17:40 น. - comment id 699275
แม่นางป๋อปอเอ๋อ มาเลยยินดีเสมอจ้า
21 พฤษภาคม 2550 17:41 น. - comment id 699276
คุณกัญจน ขอบคุณค่า
21 พฤษภาคม 2550 17:42 น. - comment id 699278
คุณปลายตะวัน ดำน้ำไปนี่ดื่มกาแฟไปได้ด้วยรึค่ะ
21 พฤษภาคม 2550 17:43 น. - comment id 699281
คุณอินสวน แหม เดินไปก็ได้ค่ะ ชมนกชมไม้ บางทีความเร่งรีบที่เคยทำมันบดบังบางสิ่งที่สวยงามนะคะ
21 พฤษภาคม 2550 17:44 น. - comment id 699282
คุณพี่เพียงกานต์ที่รัก อิอิอิ เหมือนกันๆ ไปโน่นมานี่ตลอดเลย ไม่หยุดๆ
21 พฤษภาคม 2550 17:46 น. - comment id 699285
อาคุณเฌอฯ แต่ก็ยังหนทางกลับได้เสมอ หากแต่ว่าจะท้อจนไม่อยากเข้าสุ่หนทางเดิมรึเปล่า ชีวิตมันก็เหมือนถนนตัดใหม่แหละจ๊ะ ไม่รู้ว่าข้างหน้ามันจะไปไหน จะต้องเลี้ยวยังไง ต้องอดทนสักหน่อยเดี๋ยวก็ถึงจุดหมายเอง
21 พฤษภาคม 2550 17:48 น. - comment id 699286
คุณว่าที่กวี ขอบคุณค่ะ ชมแบบนี้เดี๋ยวได้เห็นหมูบินได้หรอก